DeFord Bailey | ||||
---|---|---|---|---|
Algemene informatie | ||||
Geboren | Carthage, 14 december 1899 | |||
Geboorteplaats | Smith County | |||
Overleden | Nashville, 2 juli 1982 | |||
Overlijdensplaats | Nashville | |||
Land | Verenigde Staten | |||
Werk | ||||
Genre(s) | Old-time music | |||
Beroep | muzikant | |||
Instrument(en) | mondharmonica | |||
(en) Discogs-profiel (en) IMDb-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
|
DeFord Bailey (Carthage (Tennessee), 14 december 1899 – Nashville (Tennessee), 2 juli 1982)[1][2][3][4][5] was een Amerikaanse oldtime-mondharmonicaspeler. Hij telt als wegbereider voor zwarte countrymuzikanten.
DeFord Bailey leed aan dwerggroei door kinderverlamming. Hij leerde banjo, gitaar en mondharmonica spelen van zijn vader en oom. In 1925 werd hij ontdekt door de mondharmonica-speler Dr. Humphrey Bate[6] en deze bracht hem naar de Grand Ole Opry in Nashville. Daar werd hij geprezen als een Harmonica Wizard ('Warlock of the harmonica'), hoewel hij Afro-Amerikaan was. Zijn Pan America Blues, waarin hij een locomotief met de mondharmonica imiteerde, was bijzonder beroemd. In 1927 en 1928 nam hij enkele platen op.
In 1941 kwam het ontslag bij de Grand Ole Opry. Het officiële standpunt van Opry was dat de muzikant werd ontslagen vanwege zijn luiheid. Naar verluidt weigerde hij nieuwe stukken in zijn repertoire op te nemen. Volgens DeFord Bailey en zijn volgelingen waren echter raciale redenen (hij werd pas in zijn latere jaren als mascotte aangekondigd en zijn tijd van optreden werd steeds korter) en DeFords financiële claims (hij verdiende vijf dollar per uitvoering) verantwoordelijk voor de ontslagen. Nadat hij was ontslagen uit de Grand Ole Opry, worstelde DeFord Bailey zich erdoor als schoenpoetser in Nashville. Hij verscheen slechts een paar keer in het openbaar, zoals toen er een special van countrysterren uit de vroege dagen van deze muziek in de Grand Ole Opry was.
DeFord Bailey wordt beschouwd als een pionier voor zwarte country-muzikanten zoals Charley Pride, Stoney Edwards en O.B. McClinton. Bill Monroe, de vader van bluegrassmuziek, beschouwde DeFord Bailey altijd als zijn grote voorbeeld. Pan American Blues werd in 2007 opgenomen in de Grammy Hall of Fame. In 2005 werd Bailey opgenomen in de Country Music Hall of Fame.
DeFord Bailey overleed in juli 1982 op 82-jarige leeftijd. Vele oude plattelandssterren, zoals Roy Acuff en Bill Monroe verschenen op zijn begrafenis.