Dichlooramine

Dichlooramine
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van dichlooramine
Ruimtelijk model van dichloramine
Algemeen
Molecuul­formule	${\displaystyle {\ce {NHCl2}}}$
IUPAC-naam	Azonigdichloride
Andere namen	Chlorimide
Molmassa	85,92 g/mol
SMILES	ClNCl
InChI	1/Cl2HN/c1-3-2/h3H
CAS-nummer	3400-09-7
PubChem	76939
Wikidata	Q905694
Beschrijving	geel gas[1]
Portaal    Scheikunde

Dichlooramine is een rectieve anorganische verbinding met de formule ${\displaystyle {\ce {NHCl2}}}$. Het is, naast chlooramine ${\displaystyle {\ce {(\ NH2Cl\ )}}}$ en stikstoftrichloride ${\displaystyle {\ce {(\ NCl3\ )}}}$, één van de drie chlooramines van ammoniak. Dit instabiele, gele gas reageert met een grote verscheidenheid aan stoffen.^[1]

Synthese

Dichlooramine ontstaat in de reactie tussen ammoniak en chloor of natriumhypochloriet (bleekwater), of de reactie tussen chlooramine en chloor. Het ontstaat ook als bijproduct in de synthese van chlooramine en stikstoftrichloride.^[1]

${\displaystyle {\ce {NH2Cl\ +\ Cl2\ \longrightarrow \ NHCl2\ +\ HCl}}}$

Reacties

Dichlooramine reageert met ${\displaystyle {\ce {OH^{-}}}}$-ionen, afkamostig van in het water opgeloste basen of uit het waterevenwicht, waarbij nitroxyl en chloride ontstaat:^[2]

${\displaystyle {\ce {NHCl2\ +\ 2OH^{-}\ \longrightarrow \ HNO\ +\ 2Cl^{-}\ +\ H2O}}}$

Bronnen, noten en/of referenties

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Dichloramine op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

---

1. Holleman-Wiberg: Lehrbuch der Anorganischen Chemie, 102. Auflage, Berlin 2007, ISBN 978-3-11-017770-1.
2. White, George Clifford (1986). The handbook of chlorination, 2nd. Van Nostrand Reinhold, New York, 169. ISBN 0-442-29285-6.