Diegem Sport | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Naam | Koninklijk Diegem Sport | |||||
Stamnummer | 3887 | |||||
Opgericht | 1943 | |||||
Plaats | Diegem | |||||
Stadion | Gemeentelijk Sportstadion | |||||
Capaciteit | 4000 | |||||
Voorzitter | Bert Van Weyenberge | |||||
Trainer | Cédric Demeulenaere | |||||
Competitie | Tweede afdeling | |||||
Website | Officiële website | |||||
| ||||||
Geldig voor 2018/19 | ||||||
|
Koninklijk Diegem Sport is een Belgische voetbalclub uit het Vlaams-Brabantse Diegem (Machelen). Diegem Sport is aangesloten bij de KBVB met stamnummer 3887 en heeft groen en wit als clubkleuren. Sinds halverwege de jaren zeventig speelt Diegem hoofdzakelijk in de lagere nationale reeksen. Diegem Sport staat bekend als een ploeg die de (eigen) jeugd een kans geeft.
De club ontstond in 1943 uit de fusie van twee lokale ploegen, Diegem Star Voetbalvereeniging (stamnummer 3097) en Racing Dieghem Loo (stamnummer 3274). Beide clubs hadden zich in 1941 aangesloten bij de Belgische Voetbalbond. De nieuwe fusieclub sloot zich aan bij de Belgische Voetbalbond en kreeg het nieuwe stamnummer 3887 toegekend. Diegem ging van start in de lagere provinciale reeksen en bleef daar vele jaren spelen. Eind jaren zeventig maakte Diegem sterk opgang. In zes jaar tijd steeg de ploeg onder leiding van trainer Etienne Borré van Derde Provinciale Brabant naar de nationale Vierde Klasse.
In 1981 slaagde de ploeg er in zijn reeks te winnen en voor het eerst promoveerde men zo naar Derde Klasse. Het verblijf duurde vijf seizoenen, eer men weer terugzakte. In het begin van de jaren 90 kwam even terugval. In 1992 eindigde men op twee na laatste en de club zakte zo opnieuw naar de provinciale reeksen. In 1993 kreeg de club bij zijn 50-jarig bestaan de koninklijke titel en werd Koninklijke Diegem Sport in 1994. Na drie seizoenen in provinciale keerde men uiteindelijk toch terug naar Bevordering. In 1997 zakte de club nog even opnieuw weg, maar keerde na een seizoen terug. In 2002/03 werd Diegem opnieuw winnaar in zijn reeks, na een strijd waar men eindigde met één puntje voor KSV Bornem. Diegem kon opnieuw naar Derde Klasse, waar men zich opnieuw kon handhaven.
In 2006/07 streed men tot op de laatste speeldag mee voor de titel, maar die ging uiteindelijk naar RFC Tournai. Diegem mocht nog naar de eindronde, maar kende ook daar geen succes. Na enkele moeilijke seizoenen, waarin de club zich meermaals nipt kon handhaven, degradeerde Diegem in het seizoen 2015/16 dan toch naar de 4e klasse, dat door de hervormingen werd omgedoopt naar 3e klasse amateurs. Het verbleef er 2 seizoenen maar kon zich door middel van eindrondes opnieuw naar de 2e afdeling knokken.
De jeugdopleiding van Diegem Sport en de doorstroming van jonge talenten is een begrip op dit niveau binnen het Belgische voetbal. Door consequent vast te houden aan haar missie slaagt de club erin om elk seizoen opnieuw een aantal talentvolle spelers te laten doorbreken in de A-kern. Bovendien wisten heel wat spelers uit de jeugdopleiding ook op hoger niveau door te breken: in de eerste klasse van België tot zelfs in Europa.
De club werd hiervoor beloond met de Foot-PASS Award 2013-2014 voor de beste jeugdopleiding Nationaal in België. Ook in 2019 behaalde Diegem Sport het hoogst haalbare viersterrenlabel op Interprovinciaal niveau van DoublePass. Momenteel is Diegem Sport een van de enige ploegen die zo'n viersterrenlabel van DoublePass bezit, een knappe beloning van een consequent beleid dat inzet en gelooft in eigen jeugd. Zo speelt Diegem Sport niet zelden met 5 of meer eigen jeugdspelers in de basis.