Erna Flegel
| Erna Flegel | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemeen | ||||
| Geboortedatum | 11 juli 1911 | |||
| Geboorteplaats | Kiel | |||
| Sterfdatum | 16 februari 2006 | |||
| Plaats van overlijden | Mölln | |||
| Functie | ||||
| Zijde | .svg){kind=small} nazi-Duitsland
| |||
| Speciale functie | Verpleegkundige | |||
| ||||
Erna Flegel (Kiel, 11 juli 1911 - Mölln, 16 februari 2006) was een Duits verpleegkundige tijdens de Tweede Wereldoorlog. Eind april 1945 werkte ze op de noodpost van de Rijkskanselarij in Berlijn. Ze was een van de laatste mensen die de Führerbunker verliet.[1]
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Van januari 1943 tot het einde van de Tweede Wereldoorlog, evenals tijdens de Slag om Berlijn, was Flegel een verpleegster van Hitlers entourage.[1] Ze werkte samen met Dr. Werner Haase in het ziekenhuis van de Humboldtuniversiteit. Eind april 1945 werd ze overgebracht naar de Rijkskanselarij. Daar werkte ze op een noodpost in de grote kelder, boven de Vorbunker en de Führerbunker. In de laatste maanden van de oorlog werkte ze fulltime in de bunker en waren er meer dan 500 gewonde SS'ers.[2]
Flegel ontmoette Hitler voor het eerst in de Rijkskanselarij. Hitler schudde de hand van alle mensen die hij niet eerder had begroet. Hij voerde regelmatig informele discussies met het personeel. Hitler bedankte haar, Dr. Haase en Dr. Ernst-Günther Schenck ook een keer voor hun medische nooddiensten van de gewonde Duitse soldaten en burgers.
Half april 1945 kwamen Joseph Goebbels, de minister van propaganda, zijn vrouw Magda Goebbels en hun zes kinderen in de bunker wonen. Flegel raakte bevriend met Magda Goebbels en hielp soms als oppas voor de kinderen van Goebbels. Toen duidelijk werd dat de situatie uitzichtloos was, heeft Flegel naar eigen zeggen tevergeefs geprobeerd om Magda Goebbels over te halen om de kinderen in leven te laten.[1][3]
Op de avond van 29 april 1945, vlak voor zijn zelfmoord, nam Hitler afscheid van zijn medisch personeel. Hij schudde iedereen de hand en zei een paar vriendelijke woorden. Zijn dood betekende dat mensen niet langer de eed van trouw hoefden te volgen, die ze aan hem hadden gezworen. Zodoende probeerden de meeste SS-officieren te vluchten voor het Rode Leger. Samen met onder andere Dr. Haase, Helmut Kunz en Johannes Hentschel, bleef Flegel in de bunker na Hitlers dood. Op 2 mei werd de Rijkskanselarij ingenomen door het Rode Leger. Volgens Flegel werden de achtergebleven Duitsers goed behandeld door de Sovjettroepen. Ze bleef nog zes tot tien dagen in het bunkercomplex voordat ze vertrok. In november 1945 werd Flegel geïnterviewd door Amerikaanse inlichtingenofficieren over haar tijd in de bunker.
Na de Tweede Wereldoorlog zette Flegel haar carrière voort als verpleegster, en werkte ze ook als maatschappelijk werker voor jongeren. Verder reisde ze naar afgelegen regio's, waaronder Ladakh en Tibet. Ze is nooit getrouwd, en stierf in 2006 in een verpleeghuis in Mölln, Duitsland.[3]
Media
[bewerken | brontekst bewerken]In de Duitse film Der Untergang uit 2004 wordt Flegel gespeeld door Liza Boyarskaya. Deze film is vooral gebaseerd op de herinneringen van Hitlers secretaresse Traudl Junge.[4] Flegel vond dat een paar kleine details verkeerd waren, maar over het algemeen was het een goede film.
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- (en) Interview with Erna Flegel (1981), een gedeclassificeerd interview van de CIA over de laatste dagen in de Führerbunker
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Erna Flegel op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- (en) Interview: Erna Flegel. The Guardian (2 mei 2005). Gearchiveerd op 23 januari 2021. Geraadpleegd op 23 januari 2021.
- ↑ a b c (en) 'Hitler's nurse' breaks silence. BBC News (2 mei 2005). Gearchiveerd op 23 januari 2021. Geraadpleegd op 23 januari 2021.
- ↑ (en) Derek Scally, Hitler's nurse breaks 60-year silence on last days of Third Reich in Berlin bunker. The Irish Times (3 mei 2005). Gearchiveerd op 23 januari 2021. Geraadpleegd op 23 januari 2021.
- ↑ a b (en) Last days in the bunker: Hitler's nurse tells. The Sydney Morning Herald (4 mei 2005). Gearchiveerd op 23 januari 2021. Geraadpleegd op 23 januari 2021.
- ↑ Hitler vertrouwde zelfs zijn cyaankali-pil niet. Trouw (3 mei 2005). Geraadpleegd op 23 januari 2021.
.svg){kind=small}
· 
· 