Gernot Rumpf (Kaiserslautern 17 april 1941) is een Duitse beeldhouwer.
Van 1964 tot 1970 studeerde Rumpf beeldhouwkunst aan de Akademie der Bildenden Künste München in München bij de professoren Josef Henselmann en Hans Ladner. In 1965 opende hij een eigen atelier met bronsgieterij. Van 1967 tot 1969 vervolgde hij zijn studie met een beurs van de Studienstiftung des deutschen Volkes en van 1972 tot 1973 verbleef hij met de Deutsche Akademie Rom Villa Massimo-Preis in Rome. In 1971 nam Rumpf deel aan het Eerste Saarlandse Beeldhouwersymposium in Sankt Wendel. De sculptuur Zum Gedenken an das Grubenunglück in der Schwerspatgrube Eisen maakt deel uit van de beeldenroute Straße der Skulpturen (St. Wendel).
In 1973 werd Rumpf docent aan de Universität Kaiserslautern, in 1979 gevolgd door een hoogleraarschap. In 1980 en in 1983 was hij gasthoogleraar aan de Internationale Sommerakademie für bildende Kunst in Salzburg.
Rumpf werd vooral bekend door zijn "Brunnen" en sculpturen met thema's uit sprookjes, fabels, sagen en mythen uit de Palts, alsmede historische en Bijbelse figuren, die niet alleen in vele Duitse steden, maar ook in Jeruzalem en Tokio zijn te zien. Een deel van zijn werk schiep Rumpf samen met de beeldhouwster Barbara Rumpf (1960), met wie hij in 1981 huwde.
De kunstenaar leeft en werkt in Neustadt an der Weinstraße.