Hydrotherosaurus is een geslacht van de Plesiosauria dat tijdens het late Krijt leefde in het gebied van het huidige Noord-Amerika. De enige benoemde soort is Hydrotherosaurus alexandrae.
Rancher Frank C. Palva vond op zijn terrein in de Panoche Hills van Fresno County, Californië wat wervels. Die werden in het voorjaar van 1937 door William Motier Tucker, hoofd van het Department Geologie van Fresno State College, de huidige California State University - Fresno, meegenomen naar de Universiteit van Californië - Berkeley. Het University of California Museum of Paleontology aldaar rustte een expeditie uit die samen met het FSC in een ravijn op het terrein van de Sun Ray Gypsum Mine, dertig kilometer ten westen van Mendota een skelet opgroef van een plesiosauriër.
In 1943 benoemde Samuel Paul Welles, die deel uitmaakte van het opgravingsteam, de typesoort Hydrotherosaurus alexandrae. De geslachtsnaam is afgeleid van het Grieks hydrotheras, "visser", als verwijzing naar de piscivore levenswijze, bevestigd door de vondst van vissenresten in de buikholte. Ten onrechte melden sommige bronnen dat de naam "waterbeest" zou betekenen. De soortaanduiding eert Annie Montague Alexander, de onderzoekster die veel werk verricht had op het gebied van Californische zeereptielen.
Het holotype, UCMP 33912, is gevonden in een laag van de Morenoformatie die dateert uit het Maastrichtien. Het bestaat uit een erg compleet skelet met schedel. Delen van de schoudergordel en vinnen ontbreken. Het fossiel omvat gastrolieten en de verdere inhoud van de buikholte.
in 2020 werd door José O'Gorman gesuggereerd dat een specimen door Welles aan Aphrosaurus toegewezen, LACM 2832, in feite van Hydrotherosaurus is.
De lichaamslengte is ongeveer acht meter bij een gewicht van 1,1 ton. Eerder werd die te lang ingeschat op 12,7 meter.
De praemaxillae missen een middenkiel. De kleinere tanden hebben richels op de binnenzijde; bij de grotere tanden ontbreken richels geheel.
De wervelkolom telt zestig halswervels, twee borstwervels, zeventien ruggenwervels, drie sacrale wervels en rond de dertig staartwervels. De nek is zeer lang door het hoge aantal halswervels. De voorste wervels onderscheiden zich door een smal laag profiel. De doornuitsteeksels zijn rechthoekig en staan verticaal.
Welles reconstrueerde de borstkas "modern" met schuin naar achteren gerichte ribben wat een smallere meer gestroomlijnde structuur oplevert.
De kop van het darmbeen is overdwars afgeplat. De schacht ervan is tamelijk robuust
Het opperarmbeen is vooraan en achteraan maar matig verbreed. De teenkootjes zijn vrij kort, minder dan tweemaal zo lang als breed.
Hydrotherosaurus werd door Welles in de Elasmosauridae geplaatst. In moderne analyses wil de positie nog al eens verschuiven. Mogelijk maakt hij deel uit van een Elasmosaurinae.
Cryptoclidia |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||