Johann Schrammel

Johann Schrammel
Johann Schrammel in 1881
Johann Schrammel in 1881
Volledige naam Johann Schrammel
Geboren 22 mei 1850
Overleden 17 juni 1893
Land Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Jaren actief 1861 - 1893
Stijl Vocale muziek, Mars
Instrument trompet
Leraren Joseph Hellmesberger Sr.
Georg Hellmesberger
Belangrijkste werken Wien bleibt Wien
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Johann Schrammel (Wenen, 22 mei 1850 – aldaar, 17 juni 1893) was een Oostenrijks componist en musicus. Hij was de zoon van de klarinettist Kaspar Schrammel en zijn tweede echtgenote Aloisia Ernst; de muzikant Josef Schrammel was zijn jongere broer.

Levensloop

[bewerken | brontekst bewerken]

Schrammel werd geboren Neulerchenfeld, nu een wijk van Wenen. Hij kreeg zijn eerste muzieklessen van zijn vader. Op 6-jarige leeftijd kon hij in de kerkkoor van Neulerchenfeld mee zingen. Vanaf 1858 kreeg hij vioollessen van Ernst Melzer, die zelf violist in het orkest van het Carltheater was. Op 6 januari 1861 had Schrammel samen met zijn vader en zijn broer het eerste openbare optreden in het restaurant "Zum goldenen Stuck". Vanaf 1862 studeerde Schrammel aan het Conservatorium in Wenen. Naast zang studeerde hij ook viool bij onder andere Joseph Hellmesberger Sr. en Georg Hellmesberger, alsook bij Karl Heißler.

In juni 1865 verliet hij het conservatorium en werd lid van het orkest van het Harmonietheater en het Theater in der Josefstadt. In het volgende jaar ging Schrammel naar het K. u. K. leger en werd muzikant in de Militaire kapel van het dragonder-regiment Nr. 2 en later bij de militaire kapellen van het Infanterie-Regiment Nr. 32 en het Infanterie-Regiment Nr. 49. Vanaf 1875 was hij Eskadron-trompettist en als muziek-sergeant-majoor werkzaam.

Het Schrammelkwartet in 1890

In 1878 richtte hij samen met zijn broer Josef Schrammel en de gitarist Draskovits een trio op, dat als "D'Nußdorfer" benoemd werd. In 1879 werd Draskovits door Anton Strohmayer vervangen en in hetzelfde jaar werd door de klarinettist Georg Dänzer het beroemde Schrammel-kwartet opgericht. Het kwartet werd beroemd, door zijn musiceer-stijl, namelijk bij de bevolking bekende Weense muziek te spelen, en kreeg ermee grote populariteit. Deze musiceer-stijl werd navolgend naar dit kwartet als Schrammelmusik aangeduid.

Het bekendste werk van deze componist is ongetwijfeld de mars Wien bleibt Wien.

Composities

[bewerken | brontekst bewerken]
  • 1884 Wien bleibt Wien, mars
  • Das picksusse Holzl
  • Der Schwalben Gruß
  • Die Reise nach Helgoland
  • Eljen a Stefanie
  • Frisch gewagt
  • Frühlingsgruß an Pauline
  • Hans-Richter-Marsch
  • Hechtl-Marsch
  • Im Wiener Dialekt
  • In arte voluptas, mars
  • Jagdabenteuer
  • Kronprinz-Rudolf-Marsch
  • Launenhaft
  • Meran-Marsch
  • Nußdorfer Marsch (Nach Nußdorf)
  • Reiterlieder, wals
  • "´s Herz von an echten Weana"
  • Sei weider guat
  • Weana Gmüath, wals, op. 112
  • Wiener Künstler

Toneelwerken

[bewerken | brontekst bewerken]

Operettes

[bewerken | brontekst bewerken]

Vocale muziek

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Alte österreichische Volksmelodien, 3 vol.

Kamermuziek

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Wien – Berlin, mars voor dwarsfluit, hobo, klarinet, hoorn en fagot

Bibliografie

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Jozef Robijns, Miep Zijlstra: Algemene muziek encyclopedie, Haarlem: De Haan, 1979-1984, ISBN 978-90-228-4930-9
  • Wolfgang Suppan, Armin Suppan: Das Neue Lexikon des Blasmusikwesens, 4. Auflage, Freiburg-Tiengen, Blasmusikverlag Schulz GmbH, 1994, ISBN 3-923058-07-1
  • Wolfgang Suppan: Das neue Lexikon des Blasmusikwesens, 3. Auflage, Freiburg-Tiengen, Blasmusikverlag Schulz GmbH, 1988, ISBN 3-923058-04-7
  • Wolfgang Suppan: Lexikon des Blasmusikwesens, 2. eränzte und erweiterte Auflage, Freiburg-Tiengen, Blasmusikverlag Fritz Schulz, 1976
  • Paul E. Bierley, William H. Rehrig: The heritage encyclopedia of band music : composers and their music, Westerville, Ohio: Integrity Press, 1991, ISBN 0-918048-08-7
  • Eggerm Nargaretge: Die Schrammeln in ihrer Zeit, Wien: Österreichischer Bundesverlag, 1989, 368 p.
  • Reinhard G. Pauly, Dr. Leo Jecny, Franz Endler, Leonard Bernstein: Vienna : a guide to its music and musicians, Portland, Oregon: Amadeus Press, 1989, 120 p.
  • Helmut Kretschmer, Prof. Dr. Felix Czeike: Wiener Musikergedenkstätten, Vienna: J & V Edition, 1990, 1988, 146 p., ISBN 978-3850580212
  • Norman E. Smith: March music notes, Lake Charles, La.: Program Note Press, 1986, ISBN 978-0-9617346-1-9
  • Sven G. Winquist: Musik i svenska ljudfilmer 1950-1959, Stockholm: Svensk Musik, 1985, 194 p., ISBN 978-9185470235
  • Hans Hauenstein: Interpreten des Wienerliedes, Wien: Buchdruckerei und Verlagsanstalt Karl & Otto Karner, 1979
  • Hans Hauenstein: Chronik des Wienerliedes - Ein Streifzug von den Minnesängern über den lieben Augustin, den Harfenisten und Volkssängern bis in die heutige Zeit, Wien: Jasomirgott, 1976, 288 p.
  • Gösta Morin, Carl-Allan Moberg, Einar Sundström: Sohlmans musiklexikon - 2. rev. och utvidgade uppl., Stockholm: Sohlman Förlag, 1975-1979, 5 v.
  • Gösta Morin, Carl-Allan Moberg, Einar Sundström: Sohlmans musiklexikon : nordiskt och allmänt upplagsverk för tonkonst, musikliv och dans, Stockholm: Sohlmans Förlag, (1951-)
  • Gita Graf-Khittel, Joseph Gregor: Österreich Musik und Theater, Frankfurt: Umschau Verlag, 1969, 132 p.
  • Philip James Bone: The guitar and mandolin : biographies of celebrated players and composers, London: Schott, 1954, 388 p.
  • Carlo Schmidl: Dizionario universale dei musicisti : Supplemento, Milan: Sonzogno, 1938, 806 p.
  • Carlo Schmidl: Dizionario universale dei musicisti, Milan: Sonzogno, 1937, 2V p.
  • Paul Frank, Wilhelm Altmann: Kurzgefasstes Tonkünstler Lexikon : für Musiker und Freunde der Musik, Regensburg: Gustave Bosse, 1936, 730 p.
  • Karl Lustner: Totenliste des Jahres 1893 die Musik betreffend, Monatshefte für Musikgeschichte, 1894, p. 137
[bewerken | brontekst bewerken]