João de Sousa Carvalho | ||||
---|---|---|---|---|
Geboren | 22 februari 1745, Estremoz | |||
Overleden | 1798 | |||
Land | Portugal | |||
Jaren actief | 1766-1798 | |||
Beroep | componist, kapelmeester, muziekpedagoog | |||
Leerlingen | Marcos Portugal | |||
Belangrijkste werken | 15 opera's | |||
(en) Allmusic-profiel | ||||
(en) Discogs-profiel | ||||
(en) MusicBrainz-profiel | ||||
|
João de Sousa Carvalho (Estremoz, 22 februari 1745 – 1798) was een Portugees componist uit de Rococotijd.
João de Sousa Carvalho werd geboren in Estremoz als zoon van Paulo de Carvalho en Ana Maria Angélica. Hij studeerde aan het Colégio dos Santos Reis Magos in Vila Viçosa. In 1761 stelde een beurs van het Portugese koningshuis hem in staat te gaan studeren aan het Conservatorio di Sant’Onofrio in Napels onder Carlo Cotumacci. In 1766 debuteerde hij in Rome als operacomponist met La Nitteti op een libretto van Pietro Metastasio.
In 1767 keerde hij terug naar Portugal, waar hij toetrad tot de Irmandade de Santa Cecília, een genootschap van musici in Lissabon. Nog in hetzelfde jaar werd hij benoemd tot docent contrapunt aan het Seminário da Patriarcal, de school die verbonden was aan de kathedraal van Lissabon. In 1773 kreeg hij daar de functie van mestre de capela (kapelmeester). In 1778 volgde hij Davide Perez op als muziekleraar van de koninklijke familie.
Hij leidde een aantal leerlingen op die later ook bekende componisten zouden worden: António Leal Moreira, João José Baldi en Marcos Portugal.
Sousa Carvalho bezat een buitenhuis in de Alentejo, waar hij in 1798 overleed. De precieze datum is niet bekend.
Sousa Carvalho is vooral bekend als componist van opera’s. Er zijn er vijftien bewaard gebleven. Er zijn tragische en komische opera’s bij, en ook wat in die tijd serenades werd genoemd: voordrachten op muziek. Naar de mode van die tijd is de tekst steevast in het Italiaans.
Daarnaast is nog wat kerkmuziek bekend, plus drie klaviersonates, die doorgaans op een klavecimbel worden gespeeld. Waarschijnlijk heeft hij meer werken geschreven, die verloren zijn gegaan. Geen enkel werk is gedrukt vóór de twintigste eeuw; alle bekende werken zijn alleen als manuscript bewaard gebleven. De meeste liggen in de bibliotheek van het Palácio Nacional da Ajuda, het voormalig koninklijk paleis in Lissabon.