Kristopher Santos Da Graça (Göteborg, 16 januari 1998) is een Zweedse profvoetballer van Kaapverdische afkomst die bij voorkeur inzetbaar is als centrale verdediger, maar ook als rechtsachter uit de voeten kan.
Da Graca werd geboren in Göteborg en speelde daar in de jeugdopleiding van de plaatselijke clubs Hisingsbacka FC en BK Häcken waar hij uitgroeide tot Zweeds jeugdinternational en vervolgens in 2014 overstapte naar Arsenal waar hij enkele maanden later zijn eerste profcontract tekende.[1] Na drie jaar in Engeland keerde hij in de zomer van 2017 terug naar zijn geboorteland waar hij een 2,5-jarig contract tekende bij IFK Göteborg.[2] Op 10 augustus 2017 maakte hij zijn competitiedebuut namens de club uit zijn geboortestad als invaller in een met 2-1 gewonnen thuiswedstrijd tegen AIK Fotboll (2-1).[3] In de zomer van 2019 verlengde hij die verbintenis bij IFK Göteborg met nog eens twee jaar.[4] Tijdens de winterstop van het seizoen 2020/21 werd Da Graca vastgelegd door VVV-Venlo waar hij een contract tekende tot 1 juli 2023 met een optie voor nog een jaar.[5] Naar verluidt betaalde de Venlose eredivisionist 1,5 miljoen Zweedse kroon (circa 150.000 euro) voor hem.[6] Op 10 januari 2021 debuteerde hij namens VVV in een met 2-1 gewonnen thuiswedstrijd tegen Willem II.[7] Een jaar later keerde Da Graca weer terug naar zijn geboorteland, waar hij een contract tot medio 2025 tekende bij IK Sirius FK.[8] In zijn tweede seizoen bij Sirius belandde hij op de reservebank, waarna hij eind juli 2023 werd verhuurd aan HJK Helsinki dat tevens een optie tot koop bedong.[9] De Finse club maakte echter geen gebruik van die optie, waarna Da Graca aanvankelijk weer terugkeerde bij Sirius.[10] Op 1 maart 2024 werd hij echter opnieuw uitgeleend aan aan een Finse club, ditmaal aan Kuopion Palloseura dat eveneens een optie tot koop bedong.[11]
1Overige wedstrijden, te weten Conference League.
Da Graca is in het bezit van zowel de Zweedse als de Bosnische nationaliteit en kwam vanaf 2013 uit voor Zweedse vertegenwoordigende jeugdselecties.[12] Op 12 januari 2020 debuteerde hij samen met ploeggenoten Robin Söder en August Erlingmark in het Zweeds voetbalelftal tijdens een met 1-0 gewonnen vriendschappelijke interland tegen Kosovo.[13]
Op 17 oktober 2023 debuteerde Da Graca namens Kaapverdië in een met 1-2 verloren vriendschappelijke interland tegen de Comoren.[14]
Interlands van Kristopher Da Graca voor  Zweden[15]
|
| №
|
Datum
|
Wedstrijd
|
Uitslag
|
Competitie
|
Goals
|
| Als speler van IFK Göteborg
|
| 1 |
12 januari 2020 |
Zweden – Kosovo  |
1 – 0 |
Vriendschappelijk |
0
|
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ Da Graca signs professional contract Arsenal, 19 januari 2015. Gearchiveerd op 4 februari 2023.
- ↑ Lämnar Arsenal för allsvenskan Expressen, 20 juli 2017
- ↑ Biografie, statistieken en wedstrijden ifkdb
- ↑ ”Koffe” har skrivit på nytt avtal IFK Göteborg, 27 juni 2019. Gearchiveerd op 4 september 2023.
- ↑ VVV-Venlo contracteert Da Graca VVV-Venlo, 6 januari 2021
- ↑ da Graca detaljer från Sirius Aftonbladet, 29 januari 2022. Gearchiveerd op 29 januari 2022.
- ↑ Injectie met nieuw bloed helpt VVV meteen vooruit De Limburger, 11 januari 2021. Gearchiveerd op 1 juni 2023.
- ↑ Da Graca keert terug naar Zweden VVV-Venlo, 29 januari 2022
- ↑ Bekräftat: Mittbacken lämnar Sirius Upsala Nya Tidning, 27 juli 2023. Gearchiveerd op 29 juli 2023.
- ↑ Veikkausliiga-spelerstransfers in het winterseizoen 2023-2024 Veikkausliiga.com, 24 december 2023
- ↑ KuPSille kova vahvistus – tervetuloa Kuopioon Da Graca! KuPS, 1 maart 2024
- ↑ Kristopher da Graça o filho de cabo-verdiano que joga no Arsenal DTudo1Pouco, 8 april 2016. Gearchiveerd op 29 augustus 2023.
- ↑ Blåvitt-trio debuterade i landslaget – när Sverige vann Göteborgs-Posten, 12 januari 2020. Gearchiveerd op 29 september 2022.
- ↑ Cape Verde vs. Comoros 2023-10-17 NationalFootballTeams.com
- ↑ Kristopher Da Graca National Football Teams. Gearchiveerd op 31 januari 2022.
- ↑ Kristopher Da Graca National Football Teams. Gearchiveerd op 26 december 2023.
Zweden
Kuopion Palloseura
VVV-Venlo
Kaapverdië[16]
Comoren – Kaapverdië