Maxence Van der Meersch kende als schrijver heel veel succes tijdens zijn leven. Zo behaalde hij zowel de Prix Goncourt (1936) als de prix de l'Académie française (1943). Na zijn dood werd hij bijna vergeten.
Zijn debuutroman La Maison dans la dune werd drie keer verfilmd, eerst in 1934, vervolgens in 1952. De Belgische cineast Michel Mees verwezenlijkte in 1988 een derde verfilming met Tchéky Karyo in de hoofdrol.
In 1949 verfilmde Curtis Bernhardt de roman Corps et Âmes onder de titel The Doctor and the girl met Glenn Ford in de hoofdrol.
La Maison dans la dune (Nederlandse uitgave:Het huis in de duinen), zijn eerste roman bij éditions Albin Michel (1932).
Car ils ne savent ce qu'ils font..., gedeeltelijk autobiografische roman (1933).
Quand les sirènes se taisent, sociaal geïnspireerde proletarische roman over stakingen van fabrieksarbeiders (1933).
La Fille pauvre, autobiografische roman in drie delen. Deel I : Le Péché du monde (1934), deel II : Le Cœur pur (1948), deel III : La Compagne (postuum gepubliceerd in 1955).
Invasion 14, roman over de Duitse bezetting van Noord-Frankrijk tijdens de Grote Oorlog (1935).