Moby Dick | ||||
---|---|---|---|---|
Nummer van: Led Zeppelin | ||||
Van het album: Led Zeppelin II | ||||
Uitgebracht | 22 oktober 1969 | |||
Opname | Mirror Sound Studio’s, Los Angeles | |||
Genre | bluesrock, hardrock | |||
Duur | 4:25 | |||
Label | Atlantic | |||
Schrijver(s) | John Bonham, John Paul Jones, Jimmy Page | |||
Producent(en) | Jimmy Page | |||
|
Moby Dick is een instrumentaal nummer van de Engelse rockband Led Zeppelin. Het is het achtste nummer van hun tweede studioalbum Led Zeppelin II. Het nummer wordt ingeleid en afgesloten met een bluesschema en bestaat voor het overige deel uit een drumsolo van John Bonham.
Het nummer is opgenomen in de Mirror Sound Studio’s in Los Angeles tijdens de tweede concerttour van Led Zeppelin in 1969 in Noord-Amerika (Verenigde Staten en Canada). De eerste versies van het nummer ontstonden uit diverse opnames die gitarist en producer Jimmy Page maakte van geïmproviseerde drumsolo's van drummer John Bonham. De solo's werden aangevuld met een twaalfmatig bluesschema als intro en outro, met Page op gitaar en John Paul Jones op basgitaar. Zanger Robert Plant speelt geen enkele rol in het nummer. De versie die op het album Led Zeppelin II verscheen werd Moby Dick genoemd, naar de witte potvis in Herman Melvilles roman. Volgens John Bonhams vrouw, Pat Phillips, vroeg hun zoon Jason aan zijn vader om "the long song" te spelen. Toen John vroeg waarom, zei Jason "It's big like Moby."[1]
De oorspronkelijke drumsolo die voor het nummer werd gebruikt was aanzienlijk langer dan op de albumversie. Page gebruikte voor de intro en outro een vergelijkbare gitaarriff als die in Bobby Parkers single Watch Your Step uit 1961, maar veranderde de toonhoogte en het tempo.[2][* 1]
De drumsolo van Bonham werd regelmatig gespeeld tijdens concerten van Led Zeppelin. In de jaren 1968 en 1969 stond het bekend als Pat's Delight, vernoemd naar John Bonhams vrouw. Het had toen nog een afwijkende gitaarriff dan de studio-opname.
Nadat Led Zeppelin II was uitgebracht werd Moby Dick een vast onderdeel op de setlist van Led Zeppelins live-optredens. Robert Plant kondigde gewoonlijk het nummer formeel aan met de woorden "John Henry Bonham" of "Moby Dick" en liep daarna soms van het podium. Tijdens de drumsolo, die dikwijls vijftien tot twintig minuten duurde, namen Plant, Page en John Paul Jones meestal een rookpauze.[1] Moby Dick werd voor het laatst gespeeld op 17 juli 1977, in het Kingdome in de Amerikaanse stad Seattle.
Tijdens de concerttour in 1977 werd voor de intro dezelfde intro gebruikt als in het nummer Out on the Tiles, dat op het album Led Zeppelin III verscheen. Het nummer werd aangekondigd als Over the Top.
Moby Dick is door diverse artiesten gecoverd:[5]