Natalja Boeksa

Natalja Boeksa
Natalja Boeksa in 2017
Natalja Boeksa in 2017
Persoonlijke gegevens
Land Vlag van Oekraïne Oekraïne
Geboortedatum 6 november 1996
Geboorteplaats Lviv
FIDE-rating 2.396 (juni 2024)Bewerken op Wikidata
Hoogste FIDE-rating 2437 (september 2018)
Titel Vrouwelijk FIDE-meester (2013), Vrouwelijk grootmeester (2015), Internationaal Meester (2018)Bewerken op Wikidata
(en) FIDE-⁠profiel
Portaal  Portaalicoon   Schaken

Natalja Boeksa (Lviv, 6 november 1996) is een Oekraïense schaakster. Sinds 2018 is ze internationaal meester (IM), sinds 2015 is ze grootmeester bij de vrouwen (WGM).

Schaakresultaten

[bewerken | brontekst bewerken]
Natalija Boeksa - Gunay Mammadzada op het WK schaken voor junioren in 2015

Natalja Boeksa schaakt sinds 2006. In 2015 won ze in Chanty-Mansiejsk het wereldkampioenschap schaken voor junioren, waardoor ze de titel grootmeester bij de vrouwen (WGM) verkreeg. Ook kwalificeerde ze zich hiermee voor het wereldkampioenschap schaken voor vrouwen in 2017.[1] Ze maakte deel uit van het team van Oekraïne op het wereldkampioenschap schaken voor landenteams voor vrouwen in 2017 en won spelend aan het reservebord een individuele bronzen medaille.[2] In november 2017 werd ze in Boedapest met 5 pt. uit 9 partijen vierde op het "First Saturday" Mixed Grandmasters toernooi.[3]

Boeksa won in 2018 in Kiev het Oekraïense schaakkampioenschap voor vrouwen.[4] In 2018 werd haar door het FIDE-congres in het Georgische Batoemi de titel internationaal meester (IM) verleend.[5]

In september 2018 bereikte haar Elo-rating 2437 punten en was zij de vijfde speelster van Oekraïne. In januari 2022 was haar rating 2401, en stond daarmee op nummer 54 op de wererdranglijst voor vrouwen.[6]

Bij de in 2022 gehouden 44e Schaakolympiade maakte zij deel uit van het Oekraïense vrouwenteam dat de gouden medaille won in het vrouwentoernooi.

Persoonlijk leven

[bewerken | brontekst bewerken]

Boeksa is sinds 2018 gehuwd met de Azerbeidzjaanse schaakgrootmeester Rauf Mamedov.[7]

Externe koppelingen

[bewerken | brontekst bewerken]