Robert Toombs
Robert Augustus Toombs (Wilkes County (Georgia), 2 juli 1810 -15 december 1885) was senator voor de staat Georgia en tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog minister van Buitenlandse Zaken en generaal van de Geconfedereerde Staten van Amerika.
Toombs werkte vanaf 1830 als advocaat en werd in 1844 verkozen tot lid van het Huis van Afgevaardigden voor de Democratische Partij. In 1850 werd hij lid van de senaat voor zijn thuisstaat Georgia. Na de verkiezing van Abraham Lincoln in november 1860 nam hij in januari 1861 ontslag als senator. Toombs werd gezien als een mogelijke kandidaat voor het presidentschap van de Confederatie, maar de keuze viel uiteindelijk op Jefferson Davis. Deze nam Toombs op in zijn regering als minister van Buitenlandse Zaken. Toombs was de enige in de regering Davis die protest aantekende tegen de ramkoers die onvermijdelijk werd toen de regering besloot Fort Sumter aan te vallen.Na vijf maanden nam deze echter al ontslag uit onvrede met zijn ondergeschikte rol en na onenigheid met president Davis.
Daarna liet Toombs zich inlijven in het leger van de Confederatie met de rang van brigadier-generaal, hoewel hij tegelijk deel bleef uitmaken van het Congres van de Geconfedereerde Staten van Amerika. Toombs bleek geen bekwame militair en stond vooral bekend als een zware drinker. Hij nam onder andere deel aan de slag bij Antietam in september 1862, waar hij gewond raakte. In maart 1863 nam hij ontslag uit het leger, keerde terug naar Georgia en toonde zich een scherpe criticus van president Davis. Einde 1863 trad Toombs opnieuw toe tot het leger en maakte de belegering mee van Atlanta door generaal William T. Sherman. Na de oorlog vluchtte Toombs via New Orleans naar Cuba en later naar Parijs. Hij keerde in 1867 terug naar Georgia, kreeg nooit zijn burgerrechten terug en bleef voor de rest van zijn leven een verstokte Zuiderse rebel. Toombs overleed in 1885.
