Rockin' in the free world

Rockin' in the free world
Single van:
Neil Young
Van het album:
Freedom
(Cover op en.wikipedia.org)
B-kant(en) Live-versie
Uitgebracht 14 november 1989
Soort drager 7" vinylsingle, cd-single
Opname The Barn, Redwood Digital, Woodside, Californië, 10 maart 1989
Genre Rock
Duur 3:38 (akoestische versie)
4:40 (studioalbum versie)
Label Reprise Records
Schrijver(s) Neil Young
Producent(en) Neil Young en Niko Bolas
Volgorde op Freedom
Geen   A1
Rockin' in the free world		   A2
Crime in the city (Sixty to zero part I)
(en) MusicBrainz-pagina
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Rockin' in the free world is een nummer van de Canadese muzikant Neil Young. Hij bracht het op 14 november 1989 uit op vinylsingle met een live-versie op de B-kant. Daarnaast verscheen het in twee verschillende versies op cd-single en op zijn album Freedom, als eerste respectievelijk laatste nummer. De versie aan het begin van het album is de live-versie met vooral de gitaar als instrument en verder weinig muzikale achtergrondbegeleiding, terwijl de versie aan het eind veel meer een rocknummer is.

Neil Young schreef dit nummer naar aanleiding van de situatie in de VS na afloop van de regering van president Ronald Reagan, terwijl George Bush sr. net was aangetreden als Reagans opvolger en in grote lijnen diens beleid voortzette.

Achtergronden

[bewerken | brontekst bewerken]

Inhoud – einde van het Reagan-tijdperk (1989)

[bewerken | brontekst bewerken]

Rockin' in the free world is een protestlied tegen de armoedige situatie in de VS op het moment dat Reagan twee termijnen aan de macht is geweest en Bush (eveneens een Republikein) net is aangetreden als president. De tekst geeft een somber beeld over de staat van het land, met criminaliteit, drugsverslaving, kinderen die niet naar school gaan en dakloosheid in de steden. Ook de ontbinding van de ozonlaag komt aan de orde.[1][2]

Verkiezingscampagne van Donald Trump (2015)

[bewerken | brontekst bewerken]

In 2015 leidde dit lied tot een rel. De spraakmakende Republikein Donald Trump luidde er namelijk in aanloop naar de presidentsverkiezingen van 2016 zijn campagne mee in. Ondanks dat beide mannen ideologisch ver uit elkaar lagen, toonde Trump waardering voor Youngs muziek. Naar zijn mening mocht hij het nummer laten horen omdat hij had betaald voor de muziekrechten. Young bracht hier echter tegenin dat hij er geen toestemming voor had gegeven. Young gaf daarbovenop aan voorstander te zijn van een andere kandidaat, Bernie Sanders. Ook verklaarde hij dat hij zijn muziek schreef voor mensen en niet voor kandidaten, waarover hij in 1988 al eens zong. Trump bleef het nummer nochtans tijdens zijn campagne gebruiken, evenals Sanders later ook. Medio 2016 kwam Young zelf met een op Trump aangepaste versie.

Covers

[bewerken | brontekst bewerken]

Van het nummer verschenen covers van tal van artiesten. Op de B-kanten van singles verschenen versies van bijvoorbeeld The Scabs (Time, 1990), The Dickies (Make it so, 1994), Sleeping Weather (Split, 2005) en Pearl Jam & U2 (Love, reign o'er me, 2006). Daarnaast verschenen tientallen versies op albums. Slechts enkele voorbeelden zijn van The Moog Cookbook (The Moog Cookbook, 1996), Pearl Jam (Tampa Florida August 12 2000, 2001), Bon Jovi (One wild night - Live 1985-2001, 2001), de Leningrad Cowboys (Global balalaika show senate square, 2003), Suzi Quatro (Back to the drive, 2006) en de Simple Minds (Graffiti soul, 2009).

Hitnoteringen

[bewerken | brontekst bewerken]

In het najaar van 1989 bereikte de single in Youngs' thuisland Canada de 39e positie en de 2e positie in de genrelijst voor rockmuziek van het Amerikaanse magazine Billboard. Twee latere heruitgaves, in 1994 en 2009, bereikten in het Verenigd Koninkrijk wél de UK Singles Chart.

In Nederland werd de single in het najaar van 1989 wel regelmatig gedraaid op de landelijke radiozenders, maar bereikte desondanks zowel de Nederlandse Top 40 als de Nationale Top 100 niet.

Ook in België werden zowel de voorloper van de Vlaamse Ultratop 50 als de Vlaamse Radio 2 Top 30 niet bereikt.

Het muziekblad Rolling Stone plaatste de plaat op de lijst van 500 Greatest Songs.

Hitlijsten

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar land hitnotering
1989 Canada 39
1989 VS (Rock) 2
1994 Verenigd Koninkrijk 90
2009 Verenigd Koninkrijk 179

All time-lijsten

[bewerken | brontekst bewerken]

Het nummer is een klassier geworden in verschillende all time-lijsten, zoals de jaarlijkse NPO Radio 2 Top 2000 van de Nederlandse publieke radiozender NPO Radio 2 en de Tijdloze 100 van de Belgische (Vlaamse) publieke radiozender Studio Brussel.

NPO Radio 2 Top 2000 van NPO Radio 2
Nummer met notering(en)
in de NPO Radio 2 Top 2000[noot 1] 		'99'00'01'02'03'04'05'06'07'08'09'10'11'12'13'14'15'16'17'18'19'20'21'22'23
Rockin' in the free world --------4911789367286359359287358269316342368393273399534 623
  1. ↑ 1, 2, 3, … geeft de plaats aan; vet = hoogste notering. * = nummer was nog niet uitgekomen; - = nummer was niet genoteerd.
Tijdloze 100 van Studio Brussel
De Tijdloze '87 '88 '90 '91 '92 '93 '94 '95 '96 '97 '98 '99 '00 '01 '02 '03 '04 '05 '06 '07 '08 '09 '10 '11 '12 '13 '14 '15
Rockin' in the free world - - - 78 31 35 70 40 48 63 76 89 87 97 77 - 80 - 73 97 84 69 - - - 95 99 -
  1. ↑ (en) G.Vyse, The Enduring Political Relevance of Neil Young’s ‘Rockin’ in the Free World’. InsideSources (12 november 2015). Geraadpleegd op 5 augustus 2023.
  2. ↑ (en) Rockin' in the Free World. SongMeanings. Geraadpleegd op 5 augustus 2023.