Sandy Collins

Sandy Collins
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Verenigde Staten Amerikaanse
Geboorteplaats San Bernardino, CA, VS[1]
Geboortedatum 13 oktober 1958
Profdebuut 1978
Met pensioen 1994
Totaal prijzengeld 618.780 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 264–273
Titels 0
Hoogste positie 17e (18 augustus 1981)[1][2]
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1988)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (1981, 1982)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1981)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1978)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 247–249
Titels 4 WTA, 1 ITF
Hoogste positie 17e (11 mei 1992)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (1987, 1988)
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (1991)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1982–1984, 1986, 1992)
Vlag van Verenigde Staten US Open kwartfinale (1991, 1993)
Gemengd dubbelspel
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1991)
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (1982)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1988, 1990, 1991, 1993)
Vlag van Verenigde Staten US Open kwartfinale (1982)
Laatst bijgewerkt op: 24 maart 2017
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Posities op de WTA-ranglijst
Positie per einde seizoen:
jaar rang
enkelspel		 rang
dubbelspel
1978 [3] 79 onbekend
1979 [4] 68 onbekend
1980 [5] 36 onbekend
1981 [2] 18 onbekend
1982 [6] 53 onbekend
1983 62 –
1984 78 –
1985 169 –
1986 202 49
1987 172 54
1988 172 92
1989 192 62
1990 213 71
1991 205 26
1992 284 26
1993 297 68
1994 394 106

Sandy Collins (San Bernardino, 13 oktober 1958) is een voormalig tennisspeelster uit de Verenigde Staten. Zij was actief in het proftennis van 1978 tot en met 1994.

Loopbaan

[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]

Collins debuteerde in 1978 op het toernooi van San Carlos (VS). Drie maanden later speelde zij voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Hilton Head. Later dat jaar had zij haar grandslamdebuut op Wimbledon 1978. Zij stond in 1983 voor het eerst in een finale, op het toernooi van Pennsylvania – zij verloor van de Canadese Carling Bassett. Collins won geen titels in het enkelspel.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de derde ronde. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de zeventiende plaats, die zij bereikte in augustus 1981.

Dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]

Collins behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 1982 op het WTA-toernooi van Washington, samen met landgenote Mareen "Peanut" Louie. Zij stond in 1983 voor het eerst in een finale, op het WTA-toernooi van Kansas, samen met de Australische Elizabeth Sayers – hier veroverde zij haar eerste titel, door het Australische koppel Chris O'Neil en Brenda Remilton te verslaan. In 1989 won zij haar enige ITF-titel, in Mobile (VS), samen met de Poolse Renata Baranski. In totaal won zij vier WTA-titels, de laatste in 1991 in Nashville, samen met de Zuid-Afrikaanse Elna Reinach.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de kwartfinale. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de zeventiende plaats, die zij bereikte in mei 1992.

Gemengd dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]

In de periode 1982–1994 nam Collins aan alle grandslamtoernooien deel, met een scala aan partners. Zo speelde zij op Wimbledon 1993 met de Belg Libor Pimek – zij kwamen niet verder dan de tweede ronde. Haar beste resultaat is het bereiken van de kwartfinale, alleen bij haar eerste twee optredens (beide in 1982).

Palmares

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

WTA-finaleplaatsen enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1. 1983-02-20 Vlag van Verenigde Staten WTA Hershey tapijt (i) Vlag van Canada Carling Bassett 6-2, 0-6, 4-6

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 1983-09-25 Vlag van Verenigde Staten WTA Kansas City hardcourt Vlag van Australië Elizabeth Sayers Vlag van Australië Chris O'Neil
Vlag van Australië Brenda Remilton 		7-5, 7-6
2. 1986-10-19 Vlag van Japan WTA Japan (Tokio) hardcourt Vlag van Verenigde Staten Sharon Walsh-Pete Vlag van Verenigde Staten Susan Mascarin
Vlag van Verenigde Staten Betsy Nagelsen 		6-1, 6-2
3. 1991-10-06 Vlag van Italië WTA Milaan tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Lori McNeil Vlag van België Sabine Appelmans
Vlag van Italië Raffaella Reggi 		7-6, 6-3 details
4. 1991-11-10 Vlag van Verenigde Staten WTA Nashville hardcourt (i) Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Elna Reinach Vlag van Indonesië Yayuk Basuki
Vlag van Nederland Caroline Vis 		5-7, 6-4, 7-6
verloren finales
1. 1984-03-25 Vlag van Verenigde Staten WTA Dallas tapijt (i) Vlag van Australië Elizabeth Sayers Vlag van Verenigde Staten Leslie Allen
Vlag van Verenigde Staten Anne White 		4-6, 7-5, 2-6
2. 1984-05-06 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) WTA Johannesburg hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Andrea Leand Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Rosalyn Fairbank
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Beverly Mould 		1-6, 2-6
3. 1985-10-13 Vlag van Verenigde Staten WTA Indianapolis tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Penny Barg Vlag van Verenigde Staten Bonnie Gadusek
Vlag van Verenigde Staten Mary-Lou Piatek 		1-6, 0-6
4. 1986-03-09 Vlag van Verenigde Staten WTA Hershey tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Kim Sands Vlag van Verenigde Staten Candy Reynolds
Vlag van Verenigde Staten Anne Smith 		6-7, 1-6
5. 1986-10-26 Vlag van Singapore WTA Singapore hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Sharon Walsh-Pete Vlag van Verenigde Staten Anna-Maria Fernandez
Vlag van Nieuw-Zeeland Julie Richardson 		3-6, 2-6
6. 1987-04-19 Vlag van Japan WTA Japan (Tokio) hardcourt Vlag van Verenigde Staten Sharon Walsh-Pete Vlag van Verenigde Staten Kathy Jordan
Vlag van Verenigde Staten Betsy Nagelsen 		3-6, 5-7
7. 1987-04-26 Vlag van Taiwan WTA Taipei tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Sharon Walsh-Pete Vlag van Verenigde Staten Cammy MacGregor
Vlag van Verenigde Staten Cynthia MacGregor 		6-7, 7-5, 4-6
8. 1989-02-26 Vlag van Verenigde Staten WTA Wichita hardcourt (i) Vlag van Sovjet-Unie Leila Meschi Vlag van Nederland Manon Bollegraf
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Lise Gregory 		2-6, 6-7
9. 1990-10-21 Vlag van Verenigde Staten WTA Scottsdale hardcourt Vlag van Verenigde Staten Ronni Reis Vlag van Verenigde Staten Elise Burgin
Vlag van Canada Helen Kelesi 		4-6, 2-6
10. 1991-06-16 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Birmingham gras Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Elna Reinach Vlag van Australië Nicole Provis
Vlag van Australië Elizabeth Smylie 		3-6, 4-6
11. 1991-11-03 Vlag van Verenigde Staten WTA Scottsdale hardcourt Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Elna Reinach Vlag van Verenigde Staten Mareen Louie
Vlag van Verenigde Staten Cammy MacGregor 		5-7, 6-3, 3-6
12. 1992-02-09 Vlag van Japan WTA Osaka tapijt (i) Vlag van Australië Rachel McQuillan Vlag van Australië Rennae Stubbs
Vlag van Tsjecho-Slowakije Helena Suková 		6-3, 4-6, 5-7
13. 1992-06-14 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Birmingham gras Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Elna Reinach Vlag van Verenigde Staten Lori McNeil
Vlag van Australië Rennae Stubbs 		7-5, 3-6, 6-8
14. 1992-11-14 Vlag van Verenigde Staten WTA Indianapolis hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Mary-Lou Piatek Vlag van Verenigde Staten Katrina Adams
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Elna Reinach 		7-5, 2-6, 4-6

Gewonnen ITF-toernooien dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi dotatie partner tegenstandsters in finale score
1. 1989-10-15 Vlag van Verenigde Staten Mobile $25.000 Vlag van Polen Renata Baranski Vlag van Verenigde Staten Kathy Foxworth
Vlag van Verenigde Staten Vincenza Procacci 		6-3, 6-4

Resultaten grandslamtoernooien

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

Enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 1978 1979 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1987 1988 1989 1990 1991
Vlag van Australië Australian Open – – – – – – 1R – 1R 2R 1R – 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros – – – 3R 3R 2R 1R 1R – – – – –
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 2R 1R 3R 1R 2R 1R 1R – 1R 1R – –
Vlag van Verenigde Staten US Open 3R 1R 1R 1R 2R 1R 2R 1R – – 1R 1R –

Vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 1978 1979 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994
Vlag van Australië Australian Open – – – – – – 1R – g.t. KF KF 1R 2R 2R – 1R –
Vlag van Frankrijk Roland Garros – – – 2R 1R 1R 3R 3R – – – 1R 1R KF 3R 1R 2R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon – – – 1R 3R 3R 3R 1R 3R 2R 2R 1R 1R 1R 3R 2R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 2R 1R 2R 2R 3R 1R 2R 2R 1R 1R 1R 1R KF 3R KF 2R

Gemengd dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 1982 1983 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994
Vlag van Australië Australian Open – – – g.t. 1R – – – 2R – 1R –
Vlag van Frankrijk Roland Garros KF 3R 1R – – – 1R 1R 2R 2R 2R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon – – – – 1R 2R 1R 2R 2R 1R 2R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open KF – – 1R 1R – – 1R – 2R – –
[bewerken | brontekst bewerken]