Stichorkis

Stichorkis
Stichorkis condylobulbon
Taxonomische indeling
Rijk:Plantae (Planten)
Stam:Embryophyta (Landplanten)
Klasse:Spermatopsida (Zaadplanten)
Clade:Bedektzadigen
Clade:Eenzaadlobbigen
Orde:Asparagales
Familie:Orchidaceae (Orchideeën)
Onderfamilie:Epidendroideae
Geslachtengroep:Malaxideae
Subtribus:Malaxidinae
Geslacht
Stichorkis
Thouars (1822)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Stichorkis op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie

Stichorkis is een geslacht van ongeveer zeventig soorten orchideeën uit de onderfamilie Epidendroideae.

Het zijn kleine, voornamelijk epifytische planten, uiterlijk gelijkend op Liparis, afkomstig uit Zuidoost-Azië en Australazië.

Naamgeving en etymologie

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Synoniem: Liparis sect. Distichae Ridl. (1886), Stichorchis Thouars (1809), Cestichis Thouars ex Pfitzer (1887), Distichis Thouars ex Lindl. (1847), Disticholiparis Marg. & Szlach. (2004)

De botanische naam Stichorkis is afkomstig van het Oudgriekse στίχος, stichos (rij of rang) en ὄρχις, orchis (orchidee), naar de twee tegenoverstaande rijen schutbladeren van de soorten van dit geslacht.

Kenmerken

[bewerken | brontekst bewerken]

Stichorkis-soorten zijn kleine, overwegend epifytische, soms terrestrische planten, met kruipende wortelstokken, bedekt met schubben. De stengel is pseudobulbair, rechtopstaand, al dan niet in clusters, met één eindstandig, rechtopstaand en lineair tot lancetvormig blad. De bloeiwijze is een rechtopstaande, eindstandige, afgeplatte tros met twee rijen smalle schutbladen en tientallen kleine bloempjes die zich een voor een openen.

De bloemen zijn niet-geresupineerd, geel, groen of oranje gekleurd, en hebben brede, teruggebogen kelkbladen, het bovenste vrijstaand, de zijdelingse soms gefuseerd, en veel smallere, vrijstaande kroonbladen. De bloemlip is één- tot drielobbig, aan de basis concaaf en bezet met een callus, zonder spoor. Het gynostemium is gebogen en gevleugeld aan de basis, de helmknop verbonden door een fijn filament, met twee paar afgeplatte, wasachtige pollinia, de stempel concaaf, in het bezit van een rostellum.

Taxonomie

[bewerken | brontekst bewerken]

Stichorkis werd in 1822 door Du Petit-Thouars beschreven als zustergeslacht van Liparis, maar nadien door andere botanici weer bij elkaar gevoegd. Pas recent werd het geslacht terug erkend, alhoewel de naamgeving nog steeds aan discussie onderhevig is.[1]

Het geslacht telt in de huidig geaccepteerde indelingen ongeveer zeventig soorten.

Soortenlijst

[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook

[bewerken | brontekst bewerken]