De Suite voor jazzorkest nr. 1 van Dmitri Sjostakovitsj (soms aangeduid met opus 38, soms met 38B, vaak zonder opus) werd in Sint-Petersburg gecomponeerd in 1934. De première van het stuk vond plaats op 24 maart 1934.
Sjostakovitsj kon, hoewel hij "goed beschermd" werd tegen "Westerse" invloeden, toch in contact komen met jazz. Hij waardeerde die muziek zeer; tegelijk wist hij dat deze muziek door de Sovjet-Unie-leiding en de Bond van Sovjetcomponisten niet op prijs werd gesteld. Intussen was wél de foxtrot enorm populair in die dagen.
De suite van circa 10 minuten bestaat uit drie delen:
De componist neemt met deze compositie haast iedereen in de maling. Het is namelijk geen jazzmuziek (maar lichte muziek) en deel 3 is noch een foxtrot, noch een blues; het klinkt meer als een tango, maar wat doen dan die Hawaïgitaar en die celesta daarin?