Taeniolabis

Taeniolabis
Fossiel voorkomen: Vroeg-Paleoceen (~ 66 - 63,3 Ma)
Reconstructie van Taeniolabis taoensis
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Onderklasse:Allotheria
Orde:Multituberculata
Onderorde:Cimolodonta
Familie:Taeniolabididae
Geslacht
Taeniolabis
Cope, 1882
Typesoort
Taeniolabis taoensis
Taeniolabis
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Taeniolabis op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

Taeniolabis is een uitgestorven geslacht van zoogdieren, dat leefde in het Vroeg-Paleoceen. Het is de grootst bekende multituberculaat.

Beschrijving

[bewerken | brontekst bewerken]

Dit 30 cm lange knaagdier had zeer duidelijk herkenbare tanden. Een van de kiezen in elk onderkaakbeen was vaak vergroot tot een stevige maalkies. Het gewicht van de soort Taeniolabis taoensis wordt geschat op circa 34 kg.

Vondsten

[bewerken | brontekst bewerken]

Van dit dier werden resten gevonden in Noord-Amerika met fossiele vondsten in het San Juan-bekken in New Mexico, Corral Bluffs in Colorado en Montana. Het verschijnen van Taeniolabis in het fossielenbestand ongeveer 680.000 jaar na het begin van het Paleoceen markeert het begin van het Puercan-3.

Leefwijze

[bewerken | brontekst bewerken]

Taeniolabis leefde in tropische bossen. Fossielen van deze herbivoor zijn met name gevonden in of nabij afzettingen van rivieren, wat er op wijst dat Taeniolabis nabij het water leefde. Het dier kan zo beschouwd worden als de Paleocene equivalent van een kleine capibara.