Teun Beijnen

Teun Beijnen
Persoonlijke informatie
Naam Anthonie Christiaan Beijnen
Geboortedatum 13 juni 1899
Geboorteplaats Ophemert
Overlijdensdatum 13 juli 1949
Overlijdensplaats Beusichem
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederland
Sportieve informatie
Discipline roeien, autoracen
Onderde(e)l(en) twee zonder, twee met, vier met, acht
Club DSRV Laga
Olympische Spelen 1924, 1928
Medailles
Portaal  Portaalicoon   Sport

Anthonie Christiaan (Teun of Toon) Beijnen (Ophemert, 13 juni 1899 – Beusichem, 13 juli 1949) was een Nederlands roeier, die tweemaal heeft deelgenomen aan de Olympische Spelen, en verzetsstrijder tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Carrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Beijnen was lid van de patriciaatsfamilie Beijnen. Hij studeerde elektrotechniek en later machinebouw aan de TH Delft, maar maakte zijn studie niet af. Door zijn lidmaatschap van het studentencorps Phoenix kwam hij in contact met DSRV Laga, waar hij opvallende successen boekte. In 1924 nam hij samen met zijn Laga-ploeggenoot Willy Rösingh deel aan de Olympische Zomerspelen van Parijs in de twee zonder stuurman. Ze wonnen daar de gouden medaille.[1]

In 1928 was hij tijdens de Olympische Spelen van Amsterdam deelnemer in de heren-acht. De roeiwedstrijden vonden plaats op de Ringvaart bij Sloten, omdat de Amstel was afgekeurd door de Internationale Roeibond FISA. De wedstrijdbaan van 2000 m was vrij smal en daarom was het olympische programma verlengd. Totaal was er 3000 m rechte baan beschikbaar, zodat er ook extra oefenwater was. Via een speciaal systeem met repèchages waren ploegen niet direct uitgeschakeld, maar konden zij zich door middel van een herkansing alsnog kwalificeren voor de halve finale.

Met Rösingh werd hij ook Europees kampioen in de twee met stuurman in 1924 en op hetzelfde toernooi behaalden ze ook nog zilver in de twee zonder. Op het EK van 1926 werd Beijnen wederom kampioen, nu in de acht. Beijnen werd daarnaast twaalfmaal Nederlands kampioen. De boot waarin Beijnen en Rösingh Olympisch goud behaalden, is opgenomen in het Olympisch museum in Lausanne.[2]

Privéleven

[bewerken | brontekst bewerken]

Na zijn sportcarrière werd Beijnen fruitteler in het familiebedrijf in Beusichem. Ook had hij verscheidene ondernemingen, zoals jeneverstokerij Beijnania in Den Haag en een houtzagerij in Martignat. Hij nam tweemaal deel aan de Rally van Monte Carlo. In 1932 trouwde hij met de Sloveense zangeres Erna Hrowath.

In de Tweede Wereldoorlog was hij betrokken bij het lokale verzet in Beusichem. Hij werd plaatselijk commandant van de Binnenlandse Strijdkrachten en terwijl in zijn huis een staf van het hoofdkwartier van de Wehrmacht ingekwartierd was, werd dit een doorgangsplaats in de vluchtroute voor gestrande geallieerde piloten naar bevrijd gebied. Doordat hij een gesprek kon afluisteren tussen de ingekwartierde Duitsers en generaal Johannes Blaskowitz, kon hij cruciale informatie aan de geallieerden doorgeven. Dit speelde mogelijk een rol aan de vooravond van de capitulatie.[3][4][5][6]

Palmares

[bewerken | brontekst bewerken]

roeien (twee zonder stuurman)

[bewerken | brontekst bewerken]
  • 1924: Goud OS in Parijs
  • 1924: Zilver EK in Zürich

roeien (twee met stuurman)

[bewerken | brontekst bewerken]
  • 1924: Goud EK in Zürich

roeien (vier met stuurman)

[bewerken | brontekst bewerken]
  • 1923: Zilver EK in Como

roeien (acht met stuurman)

[bewerken | brontekst bewerken]
  • 1925: Zilver EK in Praag
  • 1926: Goud EK in Luzern
  • 1928: tweede ronde OS - 6.59,0

Zie ook

[bewerken | brontekst bewerken]