Timon Weiner

Timon Weiner
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Volledige naam Timon Moritz Weiner
Geboortedatum 18 januari 1999
Geboorteplaats Essen, Vlag van Duitsland Duitsland
Lengte 191 cm
Been Tweebenig
Positie Doelman
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Duitsland Holstein Kiel
Rugnummer 1
Contract tot 30 juni 2027
Jeugd
– 2005
2003 – 2008
2008 – 2010
2010 – 2013
2013 – 2018
Vlag van Duitsland TuS Holsterhausen
Vlag van Duitsland Rot-Weiss Essen
Vlag van Duitsland MSV Duisburg
Vlag van Duitsland Schalke 04
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2018 –
2018 – 2023
2020 – 2021 		Vlag van Duitsland Holstein Kiel
Vlag van Duitsland Holstein Kiel II
→Vlag van Duitsland 1. FC Magdeburg 		21 (0)
70 (0)
0 (0)
Interlands **
2013
2014
2015
2016
2016 		Vlag van Duitsland Duitsland –15
Vlag van Duitsland Duitsland –16
Vlag van Duitsland Duitsland –17
Vlag van Duitsland Duitsland –18
Vlag van Duitsland Duitsland –20 		1 (0)
2 (0)
1 (0)
2 (0)
1 (0)
* Bijgewerkt op 25 februari 2024
** Bijgewerkt op 25 februari 2024
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Timon Weiner (Essen, 18 januari 1999) is een Duits voetballer die als doelman speelt. In mei 2023 debuteerde hij voor Holstein Kiel.

Clubloopbaan

[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugd

[bewerken | brontekst bewerken]

Weiner begon als veldspeler zijn voetbalcarrière bij TuS Holsterhausen en Rot-Weiss Essen.[1] Bij deze laatste club kwam hij voor de eerste keer in aanraking met het keepersvak en hij in het doel moest staan omdat hij de grootste in het elftal bleek te zijn. Hij ging als veldspeler daarna bij MSV Duisburg spelen.[2] Bij deze club werd hij definitief omgeturnd tot doelman.[3] Als keeper maakte hij de overstap naar Schalke 04.

Schalke 04

[bewerken | brontekst bewerken]

In 2013 begon Weiner in jeugdacademie van Schalke 04. Na twee jaar maakte hij op 22 augustus 2015 tijdens de uitwedstrijd tegen zijn leeftijdsgenoten van MSV Duisburg zijn debuut in de onder 17.[4] Na één seizoen en 20 wedstrijden werd hij doorgeschoven naar de onder 19 waar hij op 14 augustus 2016 in de uitwedstrijd tegen Rot-Weiß Oberhausen zijn eerste minuten maakte in deze leeftijdscategorie.[5]

In het seizoen 2017/18 werd Weiner met Schalke 04 kampioen van de regio West.[6] Hij nam daardoor deel aan de kampioensronde waarin de finale werd gehaald.[7] Hierin werd met 1-3 van Hertha BSC verloren.[8] Aan het einde van het seizoen bleek dat er voor hem geen contract in zat waardoor hij op 19-jarige leeftijd Schalke 04 voor Holstein Kiel verruilde.[7] Hij speelde in Gelsenkirchen samen met onder andere Ahmed Kutucu, Benjamin Goller, Florian Krüger en Nassim Boujellab

Holstein Kiel

[bewerken | brontekst bewerken]

In de zomer van 2018 ondertekende Weiner een contract tot 2021.[9] Hij werd in zijn eerste seizoen achter Kenneth Kronholm en Dominik Reimann de derde doelman.[10] Weiner kwam in het tweede te spelen waar hij Ole Werner als trainer kreeg. Op 29 juli maakte hij in dit team zijn debuut in de uitwedstrijd tegen VfL Oldenburg. Door de 0-0 einduitslag speelde hij zijn eerste wedstrijd zonder tegendoelpunten bij de senioren.[11] Op 15 maart werd hij door hoofdcoach Tim Walter wegens een blessure van eerste doelman Kronholm voor de wedstrijd tegen Erzgebirge Aue aan de eerste selectie toegevoegd. Hij kwam in de met 5-1 gewonnen wedstrijd niet in actie.[12]

Na het vertrek van Kronholm werd de Griek Ioannis Gelios als zijn vervanger aangetrokken.[13] Weiner bleef in zijn tweede seizoen derde doelman en hij speelde zijn wedstrijden in het tweede. Vanwege de maatregelen tegen COVID-19 bleef dit beperkt tot een 20-tal omdat de competitie werd stilgelegd. Kort daarop raakte hij geblesseerd waardoor hij niet meer in aanmerking kwam om als wisselspeler bij het eerste op de bank te zitten.[14] In juli 2020 werd zijn contract opgebroken en tot 2023 verlengd.[15] Door de komst van Thomas Dähne bleef zijn uitzicht op speelminuten beperkt waardoor in onderling overleg besloten werd om Weiner voor aanvang van het seizoen 2020/21 voor twee seizoenen te verhuren aan het in de 3. Liga spelende 1. FC Magdeburg.[16] Wegens te weinig speeltijd bleef dit beperkt tot één seizoen en keerde hij terug naar de Noord-Duits club.[17]

Voor Weiner veranderde bij terugkomst weinig omdat hij nog steeds Dähne en Gelios voor zich moest dulden. Hij zat in het seizoen 2021/22 zes keer als wisselspeler bij de eerste selectie en speelde voornamelijk met het tweede in de Regionalliga Nord. Voor het seizoen 2022/23 leken zijn kansen te keren omdat Gelios Kiel verliet.[18] Ter vervanging werd de 20-jarige Tim Schreiber voor twee jaar van RB Leipzig gehuurd.[19] Ondanks dat Weiner de tweestrijd verloor en derde doelman werd verlengde hij zijn contract vlak voor de kerstdagen tot 2024.[20] Tijdens de 34e en laatste speelronde van de competitie maakte hij zijn debuut in het eerste elftal.[21] In de met 1-5 gewonnen uitwedstrijd tegen Hannover 96 liet trainer Marcel Rapp hem als blijk van waardering in het basiselftal starten.[22][23]

In het seizoen 2023/24 kwam de doorbraak voor Weiner. Mede omdat Schreiber naar 1. FC Saarbrücken was vertrokken.[24] In de eerste drie competitiewedstrijden moest hij nog genoegen nemen met een plaats op de reservebank achter Dähne. Na de met 2-4 verloren thuiswedstrijd tegen 1. FC Magdeburg besloot Rapp te wisselen van doelman waardoor Weiner in de uitwedstrijd tegen Schalke 04 zijn kans kreeg.[25] Hij greep deze en hij verdween niet meer uit het elftal. De club beloonde hem met een contractverlenging tot 2027.[26] Mede door goed keeperswerk van Weiner ging Holstein Kiel als koploper de winterstop in.[27] In het tweede gedeelte van het seizoen bleef hij de vaste doelman en was hij de keeper met de meeste clean sheets in de 2. Bundesliga. Hij hield in totaal 14x zijn doelschoon. Op de tweede plaats stond Jonas Urbig van Greuther Fürth.[28] Mede door deze score eindigde Kiel op de tweede tweede plaats en promoveerde de club voor de eerste keer in haar bestaan naar de Bundesliga.[29]

Verhuur aan 1 FC Magdeburg

[bewerken | brontekst bewerken]

In de zomer van 2020 liet Weiner zich voor twee jaar verhuren aan FC Magdeburg.[30] In de voormalige Oost-Duitse stad verloor hij in het eerste seizoen de tweestrijd met Morten Behrens en werd hij tweede doelman.[31] Mede door een blessure kwam hij niet tot spelen waardoor hij reeds na één seizoen weer terugkeerde naar Kiel.[32]

Clubstatistieken

[bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen Club Competitie Beker Internationaal Overig Seizoenstotaal
W T N W T N W T N W T N W T N
2018/19 Holstein Kiel II Vlag van Duitsland Regionalliga Nord 26 38 4 – – – 2018/19 26 38 4
2019/20 20 36 6 – – – 2019/20 20 36 6
2021/22 16 16 8 – – Playoffs 3 4 1 2021/22 19 20 9
2022/23 8 9 3 – – 2. Bundesliga 1 1 0 2022/23 9 10 3
2023/24 Holstein Kiel Vlag van Duitsland 2. Bundesliga 30 33 14 DFB-Pokal 2 3 1 – – 2023/24 32 36 15
Carrière totaal 100 132 35 2 3 1 0 0 0 4 5 1 106 140 37
Bijgewerkt tot 5 augustus 2024 W: gespeelde wedstrijdenT: tegendoelpuntenN: aantal wedstrijden de nul gehouden
  • In het seizoen 2020/21 heeft Weiner geen wedstrijd gespeeld.

Interlandloopbaan

[bewerken | brontekst bewerken]

Weiner kwam uit voor diverse Duitse nationale jeugdelftallen. Op 7 november 2013 maakte hij in Duitsland –15 zijn debuut tegen Zuid-Korea.[33] Hij speelde daarna nog in onder Duitsland –16, Duitsland –17 en Duitsland –18.[34] Op 16 oktober 2018 speelde hij zijn laatste interland met Duitsland –20 tegen Zwitserland. Weiner speelde in totaal zeven jeugdinterlands en won deze allemaal. Hij speelde in deze wedstrijden samen met onder andere Nico Schlotterbeck, Jan-Niklas Beste, Florent Muslija en Manuel Wintzheimer

Interlandstatistieken

[bewerken | brontekst bewerken]
Jeugdinterlands van Timon Weiner voor Duitsland (Vlag van Duitsland)
№ Datum Wedstrijd Uitslag Soort Wedstrijd Doelpunten
Als speler bij Duitsland –15
1. 7 november 2013 Vlag van Duitsland Duitsland – Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea 3 – 1 Vriendschappelijk
Als speler bij Duitsland –16
1. 14 september 2014 Vlag van Duitsland Duitsland – Vlag van België België 4 – 1 Vriendschappelijk
2. 5 oktober 2014 Vlag van Duitsland Duitsland – Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 1 – 3 Vriendschappelijk
Als speler bij Duitsland –17
1. 24 oktober 2015 Vlag van België België – Vlag van Duitsland Duitsland 0 – 2 Vriendschappelijk
Als speler bij Duitsland –18
1. 14 november 2016 Vlag van Nederland Nederland – Vlag van Duitsland Duitsland 1 – 2 Vriendschappelijk
2. 17 april 2017 Vlag van Duitsland Duitsland – Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 3 – 0 Vriendschappelijk
Als speler bij Duitsland –20
1. 16 oktober 2018 Vlag van Duitsland Duitsland – Vlag van Zwitserland Zwitserland 3 – 2 Vriendschappelijk
Bijgewerkt tot 25 februari 2024

Zie ook

[bewerken | brontekst bewerken]
[bewerken | brontekst bewerken]

Referenties

[bewerken | brontekst bewerken]
  1. ↑ Fabrice Nühlen, Früher bei RWE, jetzt in der 2. Liga – Ex-Trainer erinnert sich an Duo (8 februari 2024). Geraadpleegd op 25 februari 2024.
  2. ↑ Tenbült und Weiner : Vom MSV zum DFB (16 maart 2016). Geraadpleegd op 25 februari 2024.
  3. ↑ Christoph Winkel, „Als Torwart ist Fußball ein anderer Sport“ (25 mei 2018). Geraadpleegd op 25 februari 2024.
  4. ↑ Statistieken MSV Duisburg onder 17 - Schalke 04 onder 17 op 22 augustus 2015. Geraadpleegd op 25 februari 2024.
  5. ↑ Statistieken Rot Weiß Oberhausen onder 19 - Schalke 04 op 14 augustus 2016. Geraadpleegd op 25 februari 2024.
  6. ↑ U19 ist Westdeutscher Meister! (21 april 2018). Geraadpleegd op 25 februari 2024.
  7. ↑ a b Stefan Bunse, Ex-Schalker Timon Weiner nach 2:0 überwältigt: "Lebenstraum" (26 augustus 2023). Geraadpleegd op 25 februari 2024.
  8. ↑ Deutsche Meisterschaft: U19 unterliegt Hertha BSC im Finale mit 1:3 (27 mei 2018). Geraadpleegd op 25 februari 2024.
  9. ↑ Kiel holt zwei Knappen-Talente (26 juni 2018). Geraadpleegd op 25 februari 2024.
  10. ↑ Johannes Ketterl, Holstein Kiel: Wird Dominik Reimann die neue Nummer eins? (21 juli 2018). Geraadpleegd op 25 februari 2024.
  11. ↑ Statistieken VfL Oldenburg - Holstein Kiel II op 29 juli 2018. Geraadpleegd op 25 februari 2024.
  12. ↑ Statistieken Holstein Kiel - Erzgebirge Aue op 15 maart 2019. Geraadpleegd op 25 februari 2024.
  13. ↑ Ioannis Gelios: Holstein Kiel feiert seinen Torwart-Helden (11 februari 2020). Geraadpleegd op 25 februari 2024.
  14. ↑ Andrè Haase, Holstein Kiel ohne Iyoha und Weiner (10 maart 2020). Geraadpleegd op 25 februari 2024.
  15. ↑ Holstein Kiel: Torhüter Timon Weiner verlängert bis 2023 (17 juli 2020). Geraadpleegd op 25 februari 2024.
  16. ↑ Kiel verlängert mit Weiner und verleiht ihn nach Magdeburg (17 juli 2020). Geraadpleegd op 25 februari 2024.
  17. ↑ Clemens Behr, Holstein Kiel holt Timon Weiner zurück (11 mei 2021). Geraadpleegd op 25 februari 2024.
  18. ↑ Bericht: Elfmeter-Held Ioannis Gelios verlässt Holstein Kiel (6 april 2022). Geraadpleegd op 25 februari 2024.
  19. ↑ Tim Schreiber wechselt auf Leihbasis zur KSV Holstein (25 mei 2022). Geraadpleegd op 25 februari 2024.
  20. ↑ "Tadelloser Profi" Weiner verlängert in Kiel (23 december 2022). Geraadpleegd op 25 februari 2024.
  21. ↑ 5:1-Saisonabschluss – Bartels krönt Karriere mit Doppelpack (28 mei 2023). Gearchiveerd op 25 februari 2024. Geraadpleegd op 25 februari 2024.
  22. ↑ Statistieken Hannover 96 - Holstein Kiel op 28 mei 2023. Geraadpleegd op 25 februari 2024.
  23. ↑ Rapp kündigt Zweitliga-Debüt für Torwart Weiner an (26 mei 2023). Geraadpleegd op 25 februari 2024.
  24. ↑ Kevin Jung, Holstein Kiel: Schreiber beendet Leihe, um in die 3. Liga zu wechseln (27 juni 2023). Geraadpleegd op 25 februari 2024.
  25. ↑ Kiel feiert den Saisonstart - auch wegen eines Torwarttauschs (28 augustus 2023). Geraadpleegd op 25 februari 2024.
  26. ↑ "War schnell geritzt": KSV Holstein verlängert mit Holtby und Weiner (16 december 2023). Geraadpleegd op 25 februari 2024.
  27. ↑ Vladimir Milov, "That makes us proud": Holstein Kiel are winter champions (17 december 2023). Geraadpleegd op 25 februari 2024.
  28. ↑ Overzicht clean sheets 2. Bundesliga in het seizoen 2023/24. Geraadpleegd op 5 augustus 2024.
  29. ↑ Herzlich willkommen in der Bundesliga, Holstein Kiel! (20 mei 2024). Geraadpleegd op 5 augustus 2024.
  30. ↑ Julian Koch, 1. FC Magdeburg: Behrens bleibt die Nummer 1 (16 september 2020). Geraadpleegd op 25 februari 2024.
  31. ↑ Kevin Jung, Zweikampf im FCM-Kasten: Weiner fordert Behrens heraus (21 augustus 2020). Geraadpleegd op 25 februari 2024.
  32. ↑ FCM verliert auch seinen zweiten Torwart (11 mei 2021). Geraadpleegd op 25 februari 2024.
  33. ↑ Björn Goldmann, Neue Fans fürs Nationalteam (7 november 2013). Geraadpleegd op 25 februari 2024.
  34. ↑ Timon Weiner - Spielerprofil. Geraadpleegd op 25 februari 2024.