Timothy Derijck

Timothy Derijck
Timothy Derijck
Persoonlijke informatie
Volledige naam Timothy Derijck
Geboortedatum 25 mei 1987
Geboorteplaats Vlag van België Liedekerke, België
Lengte 185 cm
Positie Verdediger
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Nederland ADO Den Haag
Rugnummer 16
Contract tot 30 juni 2024
Jeugd
2000–2005 Vlag van België RSC Anderlecht
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2005–2009
2006
2007–2008
2009–2011
2011–2014
2013–2014
2014
2014–2016
2016–2018
2018–2020
2020–2022
2022-2024
2024-
Vlag van Nederland Feyenoord
Vlag van Nederland NAC Breda
Vlag van België FCV Dender EH
Vlag van Nederland ADO Den Haag
Vlag van Nederland PSV
Vlag van Nederland FC Utrecht
Vlag van Nederland Jong PSV
Vlag van Nederland ADO Den Haag
Vlag van België SV Zulte Waregem
Vlag van België KAA Gent
Vlag van België KV Kortrijk
Vlag van België SV Zulte Waregem
Vlag van Nederland ADO Den Haag
23(1)
12(1)
30(1)
82(8)
43(4)
16(0)
1(0)
50(3)
59(9)
22(1)
49(1)
44(1)
8(2)
Interlands **
2003
2003–2004
2004
2004–2006
2007
Vlag van België België –16
Vlag van België België –17
Vlag van België België –18
Vlag van België België –19
Vlag van België België –21
2(0)
15(3)
1(0)
28(10)
4(0)
Erelijst

* Bijgewerkt op 18 maart 2024
** Bijgewerkt op 11 februari 2024
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Timothy Derijck (Liedekerke, 25 mei 1987) is een Belgisch betaald voetballer. Derijck voetbalde in Nederland onder andere voor Feyenoord, PSV en ADO Den Haag. Op 9 februari 2024 werd bekend dat Derijck een contract tekende bij oude liefde ADO Den Haag. Hij tekende een contract tot het eind van het seizoen.

Clubcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Derijck begon zijn voetbalcarrière bij RSC Anderlecht, waar hij in 1999 op 12-jarige leeftijd in de jeugdopleiding terechtkwam. Derijck groeide daar uit tot jeugdinternational. In 2005 tekende hij een vijfjarig contract bij Feyenoord. Anderlecht dreigde hierop met juridische stappen.[1] Uiteindelijk werden die afgewend binnen een spelersruil met Bart Goor, die de omgekeerde weg bewandelde.[2]

Feyenoord en verhuurperiodes

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 27 november 2005 maakte Derijck op 18-jarige leeftijd zijn debuut in de Eredivisie voor Feyenoord. In de met 7–1 gewonnen competitiewedstrijd tegen Heracles Almelo kreeg hij tien minuten speeltijd. Anderhalve maand later vertrok hij op huurbasis naar NAC, waar hij tot twaalf wedstrijden zou komen. Hoewel Derijck samen met de andere Feyenoord-talenten Evander Sno en Leonardo de selectie van NAC kwam versterken, lukte het de club niet de nacompetitie te ontlopen.

In het seizoen Derijck keerde hierop terug naar Feyenoord. Na enkele invalbeurten kreeg hij in de tweede competitiehelft van trainer Erwin Koeman een basisplaats als verdedigende middenvelder. Hij speelde dat seizoen achttien duels, waarin hij eenmaal trefzeker was. De opvolger van Koeman, Bert van Marwijk, wilde echter niet door met de Belg, waarop hij werd verhuurd aan FCV Dender EH, dat gepromoveerd was naar de Eerste klasse.[3] Bij Dender trad hij in de voetsporen van zijn vader Milko Derijck, die daar in de jaren 90 aanvoerder was.[4] Derijck wist zich met Dender te handhaven in de Eerste klasse en speelde uiteindelijk 30 wedstrijden waarin hij 1 keer wist te scoren.

Bij zijn terugkeer bij Feyenoord werd Derijck, voor aanvang van het seizoen 2008/2009, door de nieuwe trainer Gertjan Verbeek overbodig verklaard. Hij kreeg rugnummer 53 en speelde zijn wedstrijden vooral voor Jong Feyenoord. In de winterstop stapte hij, samen met Danny Buijs, over naar ADO Den Haag.

Derijck voetbalde tweeënhalf jaar bij ADO Den Haag en kwam hier tot bloei. Hij ontwikkelde zich tot een solide centrale verdediger en groeide uit tot een van de pijlers van het elftal van John van den Brom. In het seizoen 2010/2011 werd hij aanvoerder van het team. In het seizoen 2010/2011 behaalde hij met de ploeg de voorrondes van de Europa League door de play-offs om Europees voetbal te winnen. Met zijn sterke spel, speelde hij zich bij ADO Den Haag nadrukkelijk in het vizier van andere clubs. Zowel FC Utrecht als Vitesse toonden interesse, maar uiteindelijk was het PSV, dat hem verrassend contracteerde.[5][6]

Op 15 augustus 2011 tekende Derijck een vierjarig contract bij PSV. De Eindhovenaren namen Derijck over voor 750.000 euro. In de twee seizoenen dat Derijck bij PSV voetbalde had hij, ondanks de sterke concurrentie van Wilfred Bouma en Marcelo, regelmatig een basisplaats, maar was hij zelden een onomstreden vaste waarde. Er was tevens veel kritiek op de centrale verdediging, die regelmatig in de fout ging. In zijn twee seizoenen werd PSV tweemaal, ondanks hoge verwachtingen en een hoog doelsaldo, geen kampioen.[7]

In de aanloop van het seizoen 2013/2014 maakte de nieuwe hoofdcoach Phillip Cocu duidelijk dat Derijck niet hoefde te rekenen op veel speeltijd. Hierop werd zijn naam al snel genoemd bij zijn oude club ADO Den Haag en FC Utrecht.[8]

In de zomer van 2013 vertrok Derijck op huurbasis naar FC Utrecht. PSV verlangde geen huursom van de club.[9] De samenwerking verliep echter moeizaam en Derijck werd het mikpunt van fluitconcerten van het Utrechtpubliek. Hij verloor uiteindelijk ook zijn basisplaats en gaf aan de club te willen verlaten.[10] In de winterstop ging hij met FC Utrecht om tafel om de gerezen problemen te bespreken. Van een breuk tussen de club en de speler kwam het echter niet.[11] Na het duel tegen Ajax, op 2 februari 2014, kort na het sluiten van de transfermarkt, meldde Jan Wouters dat de rol van Derijck bij Utrecht uitgespeeld was.[12]. In de zomer van 2014 keerde Derijck terug naar PSV.

Op 27 augustus 2014 keerde Derijck op voorspraak van trainer Henk Fraser terug naar ADO Den Haag.[13] Bij zijn afscheid roemde technisch manager Marcel Brands de inzet van Derijck bij PSV.[14] PSV liet de speler transfervrij overstappen.[15] In het eerste seizoen na zijn terugkeer, trof hem driemaal het lot een eigen doelpunt te maken. Hierdoor kreeg hij, mede door een eigen doelpunt in zijn eerdere periode, de dubieuze eer om de speler te zijn bij ADO Den Haag met het meeste eigen doelpunten op zijn naam. Eerder deelde hij dit record met Heini Otto en Aad Mansveld, die ieder driemaal eigen doel troffen.[16]

SV Zulte Waregem

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 9 juni 2016 vertrok Derijck transfervrij naar de Belgische eersteklasser SV Zulte Waregem. Hij tekende een contract voor drie seizoenen. Derijck stond meteen in de basis, werd een leider van de defensie en scoorde een aanzienlijk aantal doelpunten in zijn debuutjaar. Na een blessure raakte hij net op tijd speelklaar voor de gewonnen bekerfinale tegen KV Oostende waarin Derijck de 1-1 scoorde.

Op 27 augustus 2018 tekende Derijck een contract voor twee seizoenen bij KAA Gent.[17] Hij maakte zijn debuut voor Gent op 2 september 2018 met een basisplaats in de wedstrijd Cercle Brugge-Gent (eindstand 0-3). Hij zou uiteindelijk anderhalf seizoen bij de Buffalo's blijven.

Tijdens de winterstop van het seizoen 2019/2020 verruilde de verdediger Gent voor KV Kortrijk. Hij moest er het vertrek van Gary Kagelmacher opvangen.[18]

Zulte Waregem

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 6 januari 2022 keerde Derijck met een contract van een jaar met de optie voor een extra jaar terug naar Zulte Waregem.[19]

Op 9 februari werd bekend dat hij voor de derde keer had getekend bij ADO Den Haag. Hij maakte op 11 februari 2024 zijn debuut in de wedstrijd tegen FC Den Bosch. Op 2 maart scoorde hij in de wedstrijd tegen Jong Ajax zijn eerste goal sinds zijn terugkeer.

Interlandcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

De toenmalige Belgische bondscoach Georges Leekens riep Derijck op maandag 5 september 2011 op voor een oefeninterland van het Belgisch voetbalelftal thuis tegen de Verenigde Staten. Voor Derijck was dat de eerste keer in zijn carrière dat hij werd opgenomen in de selectie van het nationale team.[20] Hij kwam die wedstrijd niet in actie. Derijck speelde eerder al wel voor Jong België.

Carrièrestatistieken

[bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen Club Competitie Competitie Beker Overig Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2005/06 Feyenoord Vlag van Nederland Eredivisie 1 0 0 0 0 0 1 0
NAC Breda 12 1 0 0 0 0 12 1
2006/07 Feyenoord 18 1 0 0 0 0 18 1
2007/08 FCV Dender EH Vlag van België Jupiler League 30 1 0 0 0 0 30 1
2008/09 Feyenoord Vlag van Nederland Eredivisie 4 0 0 0 1 0 5 0
ADO Den Haag 17 3 0 0 0 0 17 3
2009/10 32 2 0 0 0 0 32 2
2010/11 37 3 2 0 0 0 39 3
2011/12 0 0 0 0 4 1 4 1
PSV 20 0 2 0 6 0 28 0
2012/13 23 4 4 1 7 0 34 5
2013/14 FC Utrecht 16 0 3 0 0 0 19 0
2014/15 Jong PSV Vlag van Nederland Eerste divisie 1 0 0 0 0 0 1 0
ADO Den Haag Vlag van Nederland Eredivisie 22 0 1 0 0 0 23 0
2015/16 27 3 0 0 0 0 27 3
2016/17 SV Zulte Waregem Vlag van België Jupiler Pro League 30 7 4 2 0 0 34 9
2017/18 26 1 0 0 4 0 30 1
2018/19 5 1 0 0 0 0 5 1
KAA Gent 17 1 4 0 0 0 21 1
2019/20 0 0 1 0 0 0 1 0
KV Kortrijk 7 0 2 0 0 0 9 0
2020/21 33 1 2 0 0 0 35 1
2021/22 5 0 0 0 0 0 5 0
SV Zulte Waregem 12 0 0 0 0 0 12 0
2022/23 22 1 3 0 0 0 25 1
2023/24 Vlag van België Challenger Pro League 10 0 2 0 0 0 12 0
ADO Den Haag Vlag van Nederland Eerste Divisie 3 1 0 0 0 0 0 0
Carrière totaal 427 30 30 3 22 1 479 34
Bijgewerkt t/m 9 februari 2024
Competitie Aantal Jaren
Nationaal
KNVB beker 1x 2011/12
Johan Cruijff Schaal 1x 2012
Competitie Aantal Jaren
Nationaal
Beker van België 1x 2016/17

Bij KAA Gent en KV Kortrijk speelde Derijck met rugnummer 76, dit omdat zijn dochter geboren werd op 7 juni 2016.

[bewerken | brontekst bewerken]