USS Seawolf (1997)

USS Seawolf (1997)
	De USS Seawolf tijdens testen op 16 september 1996.
Geschiedenis
Besteld	9 januari 1989
Werf	Electric Boat Company
Kiellegging	25 oktober 1989
Tewaterlating	24 juni 1995
Gedoopt	24 juni 1995
Status	In actieve dienst
Thuishaven	Bangor Trident Base
Algemene kenmerken
Lengte	108 m
Breedte	12,2 m
Diepgang	11,0 m
Deplacement	9.173 ton
Voortstuwing en vermogen	1 drukwaterreactor type S6W van 220 MW die 2 stoomturbines van elk 43 MW, een scheepsschroef en een waterjet aandrijft.
Vaart	35 knopen (65 km/h), 20 knopen (37 km /h) in stilte
Bemanning	15 officieren en 101 matrozen
Bewapening	- acht 30 inch (762 mm) torpedobuizen; - 50 torpedo's; - 100 zeemijnen
Vliegtuigen en faciliteiten	n.v.t.
Motto	cave lupum (Pas op voor de wolf)
Portaal	Maritiem

De USS Seawolf (SSN-21) is het eerste schip van de gelijknamige klasse kernonderzeeërs van de Amerikaanse marine. Het is de vierde Amerikaanse onderzeeër die genoemd is naar de zeewolf. Het schip werd in gebouwd door de divisie 'Electrical Boat' van de firma General Dynamics, in samenwerking met Newport News Shipbuilding. In 1995 werd het schip te water gelaten en gedoopt door Margaret Dalton. Twee jaar later werd het in dienst genomen, met David M. McCall als bevelvoerder.

Het ontwerp dateert uit de Koude Oorlog, het was bedoeld als antwoord op de Sovjet-Russische Akula-klasse en moest de Los Angelesklasse vervangen. Oorspronkelijk waren er 29 boten gepland, maar na het einde van de Koude Oorlog werd het ontwerp als te duur gezien. Er zijn uiteindelijk drie schepen van de klasse gebouwd. In de plaats er van werd de kleinere, maar uiteindelijk duurdere, Virginiaklasse ontworpen.

Missies

2001 - Noord-Atlantische Oceaan
2003 - Noord-Atlantische Oceaan
2006 - Westelijke Grote Oceaan

Onderscheidingen

2007

Zie ook

Lijst van schepen van de United States Navy (S)

Zie de categorie USS Seawolf (SSN-21) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.