Carl Paul Caspari | |||
| |||
Fødd | 8. februar 1814 Dessau | ||
---|---|---|---|
Død | 11. april 1892 Christiania | ||
Nasjonalitet | Noreg | ||
Yrke | essayist, historikar, omsetjar, teolog, universitetslærar, bibelomsetjar | ||
Institusjonar | Universitetet i Oslo | ||
Barn | Theodor Caspari | ||
Medlem | Det Kongelige Norske Videnskabers Selskab Det Norske Videnskaps-Akademi |
Carl Paul Caspari (18. februar 1814–11. april 1892) var ein tysk-norsk teolog og professor ved Universitetet i Oslo. Han var far til Theodor Caspari.
Caspari var fødd i Dessau i Tyskland. Han hadde jødiske foreldre og voks opp med hebraisk språk og jødisk teologi. I studietida vart han påverka av Franz Delitzsch og konverterte til kristendommen i 1838.
I 1846 vart Caspari kjend med Gisle Johnson, som oppfordra han til å søkje på eit ledig lektorat i teologi ved Universitetet i Oslo. Denne stillinga fekk han i 1847 og vart fast tilsett i 1848. Han vart teologiprofessor i 1859.
I 1862 gav han saman med Gisle Johnson ut ei norsk oversetjing av Konkordieboka, som kom i nytt opplag i 1866, og seinare i fleire opptrykk.
Caspari var eit stort språkleg talent. Han verka ikkje som forkynnar, men brukte kreftene sine i polemikk mot den delen av grundtvigianismen som meinte trusvedkjenninga var eldre enn Det nye testamentet. Caspari arbeida ivrig for å halde på det lutherske skriftprinsippet. Mange av publikasjonane hans finst i «Theologisk Tidsskrift» i perioden 1858-1881.
I Oslo er Casparis gate oppkalla etter Carl Paul Caspari, den er på Ila og fekk namnet sitt i 1901 og går frå Akersbakken til Waldemar Thranes gate.