| Dick Halligan | |||
| Fødd | 29. august 1943 (81 år) | ||
|---|---|---|---|
| Fødestad | Troy i New York | ||
| Dødsstad | Roma | ||
| Fødenamn | Richard Bernard Halligan | ||
| Opphav | USA | ||
| Aktiv | Sidan 1968 | ||
| Sjanger | Rock, pop, jazz, kammermusikk | ||
| Instrument | Piano, orgel, trombone, fløyte | ||
| Tilknytte artistar | Blood, Sweat & Tears | ||
| Verka som | Musikar, låtskrivar | ||
Richard Bernard «Dick» Halligan (29. august 1943–18. januar 2022) er ein amerikansk musikar og komponist, mest kjend som originalt medlem i jazzrockbandet Blood, Sweat & Tears.[1]
Halligan spelte trombone på debutalbumet til BS&T, Child Is Father to the Man, men då Al Kooper slutta i bandet etter det første albumet, byta Halligan til klaverinstrument og spelte òg noko fløyte. Han fekk Grammyprisen for beste instrumentalframføring for «Variations On A Theme By Erik Satie» frå albumet Blood, Sweat & Tears. Halligan arrangerte òg mange av hittane til bandet på denne tida, og skreiv fleire av songane deira, som «Redemption» og «Lisa Listen To Me.» Halligan slutta i BS&T i 1971 etter det fjerde albumet deira.
I 1970- og 1980-åra komponerte og arrangerte Halligan mykje filmmusikk, som Go Tell the Spartans (1978), Cheaper to Keep Her (1981), Fear City (1984) og Chuck Norris-filmane A Force of One (1979) og The Octagon (1980).[2]
Dottera hans, Shana Halligan, var vokalist i triphop-duoen Bitter:Sweet.[3]