I'm a Loser Song av The Beatles frå albumet Beatles for Sale | ||
Utgjeve | 4. desember 1964 | |
Innspelt | 14. august 1964 | |
Sjanger | Folkrock,[1][2] country[3] | |
Lengd | 2:30 | |
Selskap | EMI, Parlophone, Capitol | |
Komponist | John Lennon, Paul McCartney | |
Tekstforfattar | John Lennon, Paul McCartney | |
Låtskrivar(ar) | Lennon–McCartney | |
---|---|---|
Produsent | George Martin |
«I'm a Loser» er ein song av The Beatles, opphavleg gjeven ut på Beatles for Sale i Storbritannia, og seinare på Beatles '65 i USA. Han vart skriven av John Lennon[4][5] (men tilskriven Lennon–McCartney), og vart rekna som ei A-side fram til Lennon skreiv «I Feel Fine».[6]
I følgje musikkskribenten Richie Unterberger fortel teksten ei soge om ei romantisk avvising, men er òg ein av dei første Beatles-songane som «ser utover kjærleiken», som «det hyklerske ved å ta på seg eit lukkeleg andlet når verda rundt det fell saman».[2]
I 1980 sa Lennon at songen var «meg i Dylan-tida mi».[4] Country og Bob Dylan danna grunnlaget for songen.[3] Unterberger sa songen var «kjend for å vere kanskje den første Beatles-songen som var direkte inspirert av Dylan, og dermed nærma visesong og rock seg før folkrocken eksploderte året etter.»[2] Musikkforskaren Alan Pollack sa at songen hadde «ei kraftigare blanding av viseelement enn noko Beatles hadde laga til då».[7]
The Beatles spelte inn songen den 14. august 1964, same dag som «Mr. Moonlight» og «Leave My Kitten Alone». Songen vart spelt inn på åtte forsøk.[8]
Songen kom ut fire månader seinare, men før det vart han send på BBC Radio den 17. november, i lag med tre andre songar frå Beatles for Sale og «I Feel Fine»/«She's a Woman»-singelen.[8]
Han vart òg framført før han kom ut 4. desember 1964.[9]
Marianne Faithfull spelte inn songen i 1965 på debutalbumet.[11] Vince Guaraldi spelte inn songen på Live at El Matador i 1966 med Bola Sete.[12] Dennis Tufano og Carl Giammarese spelte denne songen på albumet Tufano & Giammarese tidleg i 1970-åra.[13] I 2004 spelte The Punkles ein versjon av songen på albumet Pistol.[14] Sum 41 og Eels har framført songen på konsertane sine, og sistnemnde gav han ut på Sixteen Tons (Ten Songs).[15] Doug Kershaw spelte inn songen i 1977 på albumet hans Flip, Flop, and Fly.[16] The Buckinghams spelte inn songen i 1997 på albumet deira Places in Five.[17]