| Song to the Siren Song av Tim Buckley frå albumet Starsailor | ||
| Utgjeve | Februar 1970 | |
| Innspelt | 1969 | |
| Sjanger | Folk | |
| Lengd | 4:36 | |
| Selskap | Straight | |
| Komponist | Tim Buckley, Larry Beckett | |
| Tekstforfattar | Larry Beckett | |
| Låtskrivar(ar) | Larry Beckett, Tim Buckley | |
|---|---|---|
| Produsent | Tim Buckley | |
«Song to the Siren» er ein song skriven av Tim Buckley og låtskrivarpartnaren hans Larry Beckett og vart først gjeven ut på Buckley-albumet Starsailor i 1970. Han vart seinare gjeven ut på Morning Glory: The Tim Buckley Anthology.
Pat Boone var den første som gav ut ein versjon av songen, på albumet sitt Departure i 1969, altså før Buckley gav ut sin versjon. Songen er ein av dei mest kjende til Buckley, særleg etter at mange spelte han inn då Buckley døydde i 1975.
Songen vart skriven i 1967, men Buckley var misnøgd med dei første forsøka han gjorde på å spele han inn. Han kom til slutt ut på Starsailor tre år seinare. Fjernsynsserien The Monkees hadde med ein versjon av songen spelt av Buckley på 12-strengsgitar. Denne står i kontrast til den meir frodige, klangfyllte versjonen på albumet hans.
Songen referer til sirena som prøver å lokke sjømenn i havet i gresk mytologi. Sirena er ein mytisk vesen som er halvt kvinne, halvt fisk som syng vakkert for å villeie sjømennene og skipa deira.
Den mest kjende innspelinga av «Song to the Siren» er av This Mortal Coil. Han vart gjeven ut på singel i september 1983 og låg tre veker på den britiske singellista med ein 66. plass som høgaste plassering.[1]. Singelen selde derimot jamt og trutt og låg heile 101 vekerpå indie-lista i Storbritannia. Songen kom ut på albumet deira It'll End in Tears i 1984. Etter singelen kom ut vart Buckley igjen oppdaga på midten av 1980-åra.[2]
Denne versjonen vart nytta i David Lynch-filmen Lost Highway i 1997, men kom ikkje med på filmmusikkalbumet etter filmen. Lynch sa at This Mortal Coil-versjonen av songen inspirerte til dei to første albuma av Julee Cruise. Han hadde òg planlagt å nytte originalversjonen i filmen Blue Velvet, men fekk då ikkje løyve til dette.[3]
Songen er òg spela av Robert Plant, Susheela Raman, John Frusciante, Half Man Half Biscuit, Sinéad O'Connor, John Grant og Bryan Ferry.
Songen er òg spelt på konsertar av mange artistar, mellom andre George Michael[4] og David Gray[5].