Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód |
Agnes Marie Jacobina Zimmermann (ur. 5 lipca 1847 w Kolonii, zm. 14 listopada 1925 w Londynie) – angielska pianistka i kompozytor niemieckiego pochodzenia.
Urodziła się w Królestwie Prus, ale jej rodzina przeniosła się do Anglii, gdy była jeszcze dzieckiem. Uczyła się w Królewskiej Akademii Muzycznej w latach 1857–1864, przystępując do nauki fortepianu (pod opieką Ciprianiego Pottera oraz Ernsta Pauera) oraz kompozycji (u Charlesa Steggalla i George’a Macfarrena)[1]. Dwukrotnie (w 1860 i 1862) zdobyła królewskie stypendium artystyczne.
Zadebiutowała w 1863 przed publicznością zgromadzoną w Crystal Palace, gdzie wykonała dwie części V Koncertu fortepianowego Beethovena, a w 1865 rozpoczęła długą serię recitali i koncertów kameralnych w Hanover Square Rooms, a następnie (od 1875) w St James’s Hall. Akompaniowała Josephowi Joachimowi (któremu zadedykowała swoją I Sonatę skrzypcową), Franzowi Nerudzie i Alfredowi Piattiemu. Koncertowała również w Niemczech.
Agnes Zimmermann ceniona była za czytelność i kontrolę gry, uznawano ją za jedną z najlepszych pianistów w kraju[1]. Jako kompozytorka pisała utwory poddane formom klasycznym. Jej utwory fortepianowe i kameralne zyskały sporą popularność za jej życia, czego nie można powiedzieć o pieśniach[1]. Redagowała wydania sonat Mozarta i Beethovena oraz utworów fortepianowych Schumanna[1].
Utwory kameralne:
Utwory na fortepian solo:
Pisała także pieśni solowe, duety, utwory na chór 4-gł. Jest autorką Benediction Service (1901)