Prototyp myśliwca Albatros Dr.II | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | |
Konstrukcja |
drewniana |
Załoga |
1 |
Historia | |
Data oblotu |
wiosna 1918 |
Liczba egz. |
1 |
Dane techniczne | |
Napęd | |
Moc | |
Wymiary | |
Rozpiętość |
10 m |
Długość |
6,18 m |
Wysokość |
3,34 m |
Powierzchnia nośna |
26,6 m² |
Masa | |
Własna |
676 kg |
Startowa |
915 kg |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
2 km kal. 7,92 mm |
Albatros Dr.II – niemiecki trójpłatowy samolot myśliwski z okresu I wojny światowej, zaprojektowany i zbudowany w niemieckiej wytwórni Albatros-Werke GmbH w Berlinie. Maszyna, będąca studium porównawczym z dwupłatem Albatros D.X, nie miała od niego lepszych osiągów, w związku z czym nie weszła do produkcji seryjnej.
W 1918 roku w zakładach Albatros-Werke GmbH zbudowano prototyp samolotu myśliwskiego w oparciu o kadłub z modelu D.X i wyposażając go w trzy pary skrzydeł podobnych do zastosowanych w brytyjskim myśliwcu Sopwith Triplane[1][2]. Płaty były znacznie uproszczone w stosunku do tych, które zastosowano w pierwszym trójpłacie Albatrosa (Dr.I), miały jednakowe cięciwy i połączone były parą szerokich rozpórek w kształcie litery „I”[1]. Lotki znajdowały się na każdym skrzydle, połączone ze sobą za pomocą zastrzałów[1][3]. Do napędu maszyny zastosowano 8-cylindrowy silnik w układzie V Benz Bz.IIIbo, z dwiema chłodnicami czołowymi umieszczonymi z obu stron kadłuba pomiędzy górnym a środkowym płatem[1][2]. Oblatany wiosną 1918 roku myśliwiec nie miał lepszych osiągów od jego dwupłatowego protoplasty, m.in. ze względu na duży opór stawiany przez chłodnice[2][3]. W związku z tym prace nad konstrukcją zostały przerwane i pozostały na etapie prototypu[2][4].
Albatros Dr.II był jednosilnikowym, jednoosobowym, zastrzałowym trójpłatem myśliwskim[1]. Długość samolotu wynosiła 6,18 metra, a rozpiętość skrzydeł 10 metrów[1][3]. Powierzchnia nośna wynosiła 26,6 m²[1][3]. Wysokość samolotu wynosiła 3,34 metra[1][3]. Masa pustego płatowca wynosiła 676 kg, zaś masa startowa – 915 kg[1][3]. Napęd stanowił chłodzony cieczą 8-cylindrowy silnik widlasty w układzie V Benz Bz.IIIbo o mocy 143 kW (195 KM)[1][3].
Prototyp uzbrojony był w dwa stałe zsynchronizowane karabiny maszynowe LMG 08/15 kalibru 7,92 mm[1][3].