Aleksandar Belić

Aleksandar Belić
Александар Белић
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 sierpnia 1876
Belgrad

Data i miejsce śmierci

26 lutego 1960
Belgrad

Zawód, zajęcie

językoznawca

Narodowość

serbska

Aleksandar Belić (cyr. Александар Белић; ur. 15 sierpnia 1876 w Belgradzie, zm. 26 lutego 1960 tamże) – serbski językoznawca, czołowy serbski lingwista pierwszej połowy XX wieku[1]. Autor licznych artykułów naukowych z dziedziny komparatystyki słowiańskiej, językoznawstwa ogólnego oraz syntaktyki i dialektologii serbsko-chorwackiej[1].

Slawistykę studiował w Belgradzie, Odessie i Moskwie[1]. Doktoryzował się w 1900 r. na Uniwersytecie w Lipsku[1]. Od 1905 r. profesor Uniwersytetu Belgradzkiego; od 1937 prezes Serbskiej Akademii Nauk i Sztuk; od 1956 członek PAN[2].

Wybrana twórczość

[edytuj | edytuj kod]
  • Dijalekti Istočne i Južne Srbije (1905)
  • O jezičkoj prirodi i jezičkom razvitku (t. 1–2 1941–1959)
  • Istorija srpskohrvatskog jezika (t. 1–3 1949)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Belić, Aleksandar [online], Hrvatska enciklopedija [dostęp 2020-01-03] (chorw.).
  2. Belić Aleksandar, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2020-01-03].