Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
działaczka feministyczna, prozdrowotna i socjalna |
Alice Garrigue Masaryková (ur. 3 maja 1879 w Wiedniu, zm. 29 listopada 1966 w Chicago) – czeska działaczka feministyczna i założycielka Czeskiego Czerwonego Krzyża, przewodnicząca I Międzynarodowej Konferencji Opieki Społecznej w Paryżu w 1928 r.
Córka pierwszego prezydenta Czechosłowacji Tomáša Masaryka i Charlotte Garrigue[1]. Urodziła się w Wiedniu. Do Pragi rodzice przeprowadzili się, gdy miała trzy lata. Tu ukończyła szkołę średnią i rozpoczęła studia. Początkowo studiowała medycynę, po czym zmieniła kierunek studiów i w 1903 roku została absolwentką historii. Ukończyła podyplomowy kurs opieki społecznej w Stanach Zjednoczonych. Pracowała jako nauczycielka w Czeskich Budziejowicach i Pradze[2]. Została uwięziona za działalność zagraniczną ojca podczas I wojny światowej i zwolniona dopiero po interwencji amerykańskiego ambasadora w Wiedniu[3].
W latach 1918–1919 była członkinią Revoluční národní shromáždění (Rewolucyjnego Zgromadzenia Narodowego Republiki Czechosłowackiej)[2].
6 lutego 1919 roku została powołana przez prezydenta Czechosłowacji na przewodniczącą Czechosłowackiego Czerwonego Krzyża i funkcję tę pełniła do rezygnacji w grudniu 1938 roku[4]. W 1919 roku założyła pierwszą w Czechosłowacji wyższą szkołę socjalną. W 1926 roku z jej inicjatywy zaczęto w Czechosłowacji obchodzić Dzień Matki. Zapoczątkowała również obchodzenie podczas Wielkanocy dwuminutowej ciszy wielkanocnej Czerwonego Krzyża. W 1948 roku przekształcono ten zwyczaj w obchody Międzynarodowego Dnia Czerwonego Krzyża. Równocześnie, aby usunąć konotacje religijne, zmieniono również dzień obchodów na 8 maja[1].
Po śmierci matki w 1923 roku opiekowała się ojcem[1] do dnia jego śmierci w 1937 roku. W 1939 roku wyjechała do Genewy, gdzie mieszkała jej siostra Olga. Stamtąd razem wyjechały do Stanów Zjednoczonych i tam spędziły wojnę. Otrzymała tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Pittsburskiego[5]. W 1945 roku wróciła do kraju. Po przewrocie komunistycznym w Czechosłowacji i niewyjaśnionej śmierci brata Jana Masaryka wyjechała pod koniec 1948 roku do Szwajcarii, a potem do Wielkiej Brytanii. Od 1950 roku mieszkała w Stanach Zjednoczonych. Zmarła 29 listopada 1966 roku w klinice w Chicago, jej prochy złożono w Mauzoleum Masaryka w Chicago[1]. Z inicjatywy Czeskiego Czerwonego Krzyża urna z jej prochami została sprowadzona do kraju w 1994 roku i złożona w rodzinnym grobie w Lánach[4].