Amfetaminil

Amfetaminil
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C17H18N2

Masa molowa

250,34 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

17590-01-1
58470-01-2 (chlorowodorek)

PubChem

28615

Amfetaminilorganiczny związek chemiczny, substancja psychoaktywna o działaniu stymulującym, pochodna amfetaminy. W latach 70. XX wieku badano przydatność amfetaminilu w leczeniu otyłości[1], ADHD[2][3] i narkolepsji[4]. Substancja ta ostatecznie została wycofana ze spisu leków ze względu na duży potencjał nadużywania[5].

Stereoizomery

[edytuj | edytuj kod]

Amfetaminil zawiera dwa centra stereogeniczne, dlatego też istnieją jego cztery stereoizomery:

  • (R)-2-[(R)-1-fenylopropan-2-yloamino]-2-fenyloacetonitryl (nr CAS: 478392-08-4)
  • (S)-2-[(S)-1-fenylopropan-2-yloamino]-2-fenyloacetonitryl (nr CAS: 478392-12-0)
  • (R)-2-[(S)-1-fenylopropan-2-yloamino]-2-fenyloacetonitryl (nr CAS: 478392-10-4)
  • (S)-2-[(R)-1-fenylopropan-2-yloamino]-2-fenyloacetonitryl (nr CAS: 478392-14-2)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Harris LS. The stimulants and hallucinogens under consideration: a brief overview of their chemistry and pharmacology. Drug and Alcohol Dependence 1986; 17:107.
  2. Meyer-Probst B, Vehreschild T. Influencing the lack of concentration in hyperkinetic schoolchildren with Aponeuron. Psychiatrie, Neurologie und Medizinische Psychologie (Leipz) 1976; 28:491.
  3. Paclt I, Florian J, Brunclikova J, Ruzickova I. Effect of Aponeuron in the treatment of children with hyperkinetic syndrome. (Czech). Ceska a Slovenska Psychiatrie. 1996 May;92 Suppl 1:41-57.
  4. Schlesser JL. Drugs Available Abroad – A Guide to Therapeutic Drugs Approved Outside the US. MEDEX Books, Detroit, 1991.
  5. Winter E. Drug abuse and dependence of the amphetamine type with special regard to Amphetaminil (Aponeuron(R)). (German). Psychiatrie, Neurologie und Medizinische Psychologie (Leipz). 1976 Sep;28(9):513-25.