Andrea Lynch

Andrea Lynch
Data i miejsce urodzenia

24 listopada 1952
Barbados

Wzrost

157 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania
Mistrzostwa Europy
brąz Rzym 1974 bieg na 100 m
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Katowice 1975 bieg na 60 m
srebro Göteborg 1974 bieg na 60 m
Mistrzostwa Europy juniorów
srebro Paryż 1970 bieg na 100 m
Uniwersjada
srebro Sofia 1977 bieg na 100 m
brąz Sofia 1977 bieg na 200 m
Reprezentacja  Anglia
Igrzyska Brytyjskiej Wspólnoty Narodów
srebro Christchurch 1974 lekkoatletyka
(bieg na 100 m)
srebro Christchurch 1974 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 100 m)
Odznaczenia
Kawaler Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)

Andrea Joan Caron Lynch (ur. 24 listopada 1952 na Barbadosie[1]) – brytyjska lekkoatletka, sprinterka, dwukrotna olimpijka.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się na Barbadosie, ale jako dziecko przeniosła się do Wielkiej Brytanii.

Zdobyła srebrny medal w biegu na 100 metrów na mistrzostwach Europy juniorów w 1970 w Paryżu, przegrywając jedynie z Heleną Kerner z Polski[2]. Na tych samych mistrzostwach zajęła 5. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów i odpadła w eliminacjach biegu na 200 metrów[3].

Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium odpadła w półfinale biegu na 100 metrów, a w sztafecie 4 × 100 metrów zajęła 7. miejsce[1]. Odpadła w półfinale biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1973 w Rotterdamie[4].

Jako reprezentantka Anglii zdobyła srebrne medale w biegu na 100 metrów i sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Barbara Martin, Lynch, Judy Vernon i Sonia Lannaman) na igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty narodów w 1974 w Christchurch[5]. Startując w barwach Wielkiej Brytanii zdobyła srebrny medal w biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1974 w Göteborgu, przegrywając jedynie z Renate Stecher z NRD[6]. 22 czerwca 1974 wyrównała rekord świata w biegu na 60 metrów czasem 7,2 s[7].

Zdobyła brązowy medal w biegu na 100 metrów (za Ireną Szewińską i Renate Stecher na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie. Na tych mistrzostwach zajęła również 4. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Linda Barratt, Denise Ramsden, Helen Golden i Lynch) oraz odpadła w eliminacjach biegu na 200 metrów[8]. Zwyciężyła w biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1975 w Katowicach[9].

Zajęła 7. miejsce w finale biegu na 100 metrów oraz 8. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Wendy Clarke, Ramsden, Sharon Colyear i Lynch) na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu[1]. Zdobyła srebrny medal w biegu na 100 metrów i brązowy medal w biegu na 200 metrów na letniej uniwersjadzie w 1977 w Sofii[10]. Startując w reprezentacji Europy zwyciężyła w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Elvira Possekel, Lynch, Annegret Richter i Lannaman) podczas pierwszego pucharu świata w 1977 w Düsseldorfie[11].

Lynch była mistrzynią Wielkiej Brytanii (AAA) w biegu na 100 metrów w 1973, 1975 i 1976, wicemistrzynią na tym dystansie w 1974 oraz brązową medalistką w 1981[12], a w hali mistrzynią w biegu na 60 metrów w 1973, 1975 i 1976[13].

Trzykrotnie poprawiała rekord Wielkiej Brytanii w biegu na 100 metrów do czasu 11,16 s (11 lipca 1975 w Londynie) i czterokrotnie w sztafecie 4 × 100 metrów do czasu 43,44 s (30 lipca 1976 w Montrealu)[14].

Po zakończeniu kariery zawodniczej założyła organizację Kids Are People Too, która promuje zdrowy styl życia i uprawianie lekkiej atletyki wśród dzieci. Została odznaczone Orderem Imperium Brytyjskiego V klasy (MBE)[15].

Jest byłą żoną kanadyjskiego lekkoatlety i olimpijczyka Briana Saundersa[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d Andrea Lynch [online], olympedia.org [dostęp 2020-06-21] (ang.).
  2. ↑ European Junior Championships (Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2019-08-12] (ang.).
  3. ↑ European Junior Championships 1970 [online], wjah.co.uk [dostęp 2019-08-12] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (ang.).
  4. ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 431–432 [dostęp 2019-08-12] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  5. ↑ Joan Caron Lynch [online], commonwealthgames.com [dostęp 2019-08-12] (ang.).
  6. ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 436 [dostęp 2019-08-12] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  7. ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 235 [dostęp 2019-08-12] (ang.).
  8. ↑ Berlin 2018 Leichtatletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 550, 552–3 [dostęp 2019-08-12] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  9. ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 441 [dostęp 2019-08-12] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  10. ↑ World Student Games (Universiade – Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2019-08-12] (ang.).
  11. ↑ 1st IAAF/VTB Bank Continental Cup IAAF Statistics Handbook Split 2010 [online], IAAF, s. 83 [dostęp 2019-08-12] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-26] (ang.).
  12. ↑ AAA Championships (Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2019-08-12] (ang.).
  13. ↑ AAA Indoor Championships (Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2019-08-12] (ang.).
  14. ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 213, 361 i 362. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  15. ↑ Andrea Lynch MBE [online], andrealynchmbe.co.uk [dostęp 2019-08-12] (ang.).
Halowe mistrzynie Europy w biegu na 60 metrów

Portal:Lekkoatletyka

  1. ↑ a b c d e W latach 1967–1969, 1972 i 1981 zawodniczki rywalizowały na dystansie 50 metrów.
Mistrzynie Pucharu Interkontynentalnego IAAF w sztafecie 4 × 100 metrów

Portal:Lekkoatletyka