![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Zawód | |
Lata aktywności |
od 1992 |
Andres Veiel (ur. 16 października 1959 w Stuttgarcie) – niemiecki reżyser i scenarzysta filmowy, dramaturg i reżyser teatralny.
W latach 1982–88 studiował psychologię na Wolnym Uniwersytecie w Berlinie. W międzyczasie (1985-89) uczęszczał również na zajęcia z reżyserii i dramaturgii filmowej, prowadzone w berlińskim Künstlerhaus Bethanien przez Krzysztofa Kieślowskiego[1].
Karierę reżyserską Veiel rozpoczął od filmów dokumentalnych. Pierwszym był Winternachtstraum (1992). Kolejne to m.in. Bałagan (1994) o żydowsko-palestyńskiej grupie teatralnej oraz Black Box BRD (2001) o biograficznej konfrontacji terrorysty i jego ofiary.
Jego debiutem fabularnym był film Jeśli nie my, to kto? (2011). Obraz opowiadał o genezie terrorystycznej organizacji Frakcja Armii Czerwonej (RAF) poprzez historię znajomości pisarza i wydawcy Bernwarda Vespera z założycielami RAF-u, Gudrun Ensslin i Andreasem Baaderem[2]. Film miał swoją premierę w konkursie głównym na 61. MFF w Berlinie, gdzie spotkał się z ciepłym przyjęciem i otrzymał Nagrodę im. Alfreda Bauera za innowacyjność[3].
Do konkursu głównego na 67. Berlinale trafił też kolejny film Veiela, dokument Beuys. Sztuka to rewolucja (2017), poświęcony jednemu z najsłynniejszych niemieckich artystów XX wieku, Josephowi Beuysowi[4].
Veiel udziela się również w teatrze. W 2005 została po raz pierwszy wystawiona jego sztuka teatralna o neonazizmie pt. Der Kick. Jej filmową adaptację Veiel nakręcił rok później - miała swoją premierę w sekcji Panorama na 56. MFF w Berlinie. W 2013 Veiel wyreżyserował premierową inscenizację swojej kolejnej sztuki Das Himbeerreich, dotyczącej skrywanych tajemnic branży bankowo-finansowej[1].