Andrzej Supron

Andrzej Supron
Ilustracja
Andrzej Supron w 2011
Data i miejsce urodzenia

22 października 1952
Warszawa

Prezes Polskiego Związku Zapaśniczego
Okres urzędowania

od 24 czerwca 2017

Poprzednik

Andrzej Wroński (p.o.)

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Niepodległości I Klasy z Gwiazdą (NSZZ Policjantów)
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Andrzej Supron (ur. 22 października 1952 w Warszawie) − polski zapaśnik stylu klasycznego, trener i sędzia zapaśniczy, komentator i promotor wrestlingu, prezes Polskiego Związku Zapaśniczego, prezenter telewizyjny.

Jest trzynastokrotnym mistrzem Polski w zapasach, dwukrotnym mistrzem Europy, jednokrotnym mistrzem świata i srebrnym medalistą olimpijskim.

Organizował gale wrestlingu w Polsce i Związku Radzieckim w latach 80. Od 1999 jest polskim komentatorem gal wrestlingu organizacji WWE. Był też komentatorem TNA. Od 2009 do 2011 razem z Pawłem Borkowskim przewodził założoną przez nich polską organizacją wrestlingu Total Blast Wrestling.

Wczesne życie i edukacja

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 22 października 1952 w Warszawie jako syn Władysława Suprona. W 1975 ukończył Technikum Górnicze w Dąbrowie Górniczej, a później rozpoczął studia zaoczne na kierunku trenerskim na Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego w Katowicach[1], których nie ukończył[2].

Zapasy

[edytuj | edytuj kod]
Andrzej Supron
ilustracja
Pseudonim

„Król”[1], „Profesor zapasów”

Obywatelstwo

Polska

Wzrost

169 cm

Masa ciała

66 kg

Styl walki

klasyczny

Trenowany przez

Tadeusz Świętulski, Jan Adamaszek, Antoni Masternak, Janusz Tracewski[1]

Debiut

1963

Kategoria wagowa

lekka (kat. 68 kg) i półśrednia (kat. 74 kg)

Klub

RKS Elektryczność Warszawa (1963-1971),
GKS Katowice (1972-1987)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Igrzyska olimpijskie
srebro Moskwa 1980 zapasy
(styl klasyczny, do 68 kg)
Mistrzostwa świata
złoto San Diego 1979 68 kg st. klasyczny
srebro Mińsk 1975 68 kg st. klasyczny
srebro Meksyk 1978 68 kg st. klasyczny
srebro Katowice 1982 74 kg st. klasyczny
srebro Kijów 1983 74 kg st. klasyczny
brąz Katowice 1974 68 kg st. klasyczny
Mistrzostwa Europy
złoto Ludwigshafen am Rhein 1975 68 kg st. klasyczny
złoto Warna 1982 74 kg st. klasyczny
srebro Madryt 1974 68 kg st. klasyczny
srebro Budapeszt 1983 74 kg st. klasyczny
brąz Katowice 1972 68 kg st. klasyczny
brąz Bukareszt 1979 68 kg st. klasyczny
brąz Göteborg 1981 74 kg st. klasyczny

Zaczął trenować zapasy w szkole podstawowej[3]. Był zapaśnikiem stylu klasycznego wagi lekkiej, półśredniej i średniej[1]. Preferuje techniczne podejście do walki[2]. Często stosowanym przez niego manewrem był rzut przez biodro, wykonywany w specyficzny sposób, który został nazwany w Stanach Zjednoczonych biodrem Suprona[2][3][4].

Srebrny medal olimpijski Suprona, wywalczony na igrzyskach w Moskwie w 1980
Gwiazda Suprona w Alei Gwiazd sportu we Władysławowie

Reprezentował klub RKS Elektryczność Warszawa od 1963 do 1971 i klub GKS Katowice od 1972 do 1987. Pierwszym zdobytym przez niego medalem był złoty medal mistrzostw Europy juniorów, zdobyty w Huskvarnie w 1970. Jest trzynastokrotnym mistrzem Polski, dwukrotnym mistrzem Europy i jednokrotnym mistrzem świata. Jest też dwukrotnym wicemistrzem Europy i czterokrotnym wicemistrzem Europy. Zdobył też trzy brązowe medale mistrzostw Europy i jeden brązowy medal mistrzostw świata[1]. W 1977 zdobył brązowy medal na Letniej Uniwersjadzie[5].

W czasie mistrzostw świata w 1975, wygrał wszystkie walki przed czasem, nie tracąc żadnego punktu. Nikomu wcześniej nie udało się tego dokonać. Z tego powodu zyskał przydomek „Profesor zapasów”[2][3]. Niedługo przed mistrzostwami świata w 1982 doznał kontuzji prawego barku. Dla zmylenia przeciwników podał do prasy informację, że ma zwichnięty lewy bark i udawał ból, kiedy przeciwnicy dotykali jego lewego barku. Udało mu się zakwalifikować do finału razem z reprezentującym Rumunię Ștefanem Rusu. Trener Suprona, Stanisław Krzesiński poddał walkę finałową, kiedy Rusu wykręcał nogę przeciwnika[2].

Trzykrotnie zakwalifikował się na Letnie igrzyska olimpijskie - w 1972, 1976 i 1980. W 1980 w Moskwie zdobył srebrny medal olimpijski[1].

Od 1979 był trenerem zapaśnictwa, a od 1986 sędzią międzynarodowym. Trenował między innymi kadrę Stanów Zjednoczonych i był asystentem trenera polskiej kadry narodowej, Stanisława Krzesińskiego[1].

Po zakończeniu kariery zapaśniczej był wiceprzewodniczącym Światowej Rady Zawodniczej FILA i członkiem zarządu Polskiego Komitetu Olimpijski[1].

W 2008 bez powodzenia startował w wyborach na prezesa Polskiego Związku Zapaśniczego[6]. Ponowną próbę podjął w 2012. Przegrał wtedy w II turze z Grzegorzem Pieronkiewiczem[7], który pokonał go stosunkiem głosów 41 do 21[8].

7 marca 2013 w ramach protestu przeciwko usunięciu zapasów z programu igrzysk olimpijskich 2020 zwrócił Międzynarodowemu Komitetowi Olimpijskiemu srebrny medal wywalczony na igrzyskach olimpijskich w Moskwie w 1980[9].

W październiku 2016, pod koniec swojej czteroletniej kadencji, prezes Polskiego Związku Zapaśniczego Grzegorz Pieronkiewicz zmarł, a Supron zapowiedział swoją kandydaturę w kolejnych wyborach[8]. Wybory odbyły się w planowanym przed śmiercią Pieronkiewicza terminie, 5 listopada 2016. Grzegorz Brudziński pokonał Andrzeja Suprona stosunkiem głosów 57 do 39[10]. 14 maja 2017 Polski Związek Zapaśniczy odwołał prezesa, któremu zarzucano niekompetencję w nadzorze nad pracą centrali oraz nadmierne generowanie kosztów własnych związku. Do czasu wyboru kolejnego prezesa, jego obowiązki zostały przekazane Andrzejowi Wrońskiemu. W wyborach nadzwyczajnych z 24 czerwca 2017 Supron pokonał Wrońskiego stosunkiem głosów 51 do 33. Koniec jego kadencji został przewidziany na rok 2020[11].

Wrestling

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy zobaczył wrestling w telewizji w Stanach Zjednoczonych w 1974 i to widowisko zrobiło na nim ogromne wrażenie. Później poznał dwóch polskich wrestlerów, Killera Kowalskiego i Ivana Putskiego, który przekonał go, by zaczął organizować wrestling w Polsce[2].

W latach 80. XX wieku, dzięki pomocy kolegi ze Zjednoczonych Przedsiębiorstw Rozrywkowych, zaczął organizować gale wrestlingu w Polsce, między innymi w Warszawie i Poznaniu. Jednym z wrestlerów występujących na jego galach był lekkoatleta Władysław Komar. Supron wystawiał też swoje pokazy w Związku Radzieckim, między innymi w Kazachstanie, Armenii, Azerbejdżanie, na Łotwie i Litwie. W Tbilisi w Gruzji w hali przeznaczonej na 8 tysięcy ludzi galę oglądało 14 tysięcy osób. Wszystkiego pilnowały dwa kordony policji. Grupa Suprona wystąpiła też w Pałacu Sportu Dynamo i trzy razy w Parku Gorkiego w Moskwie. Aby przypodobać się publice w Związku Radzieckim, Supron urządził turniej, w którym Rosjanie pokonywali Niemców[12].

Andrzej Supron (stojący z lewej) na jednej z organizowanych przez siebie gal wrestlingu

W 1993 namówił grupę wrestlerów, w której byli między innymi dawni mistrzowie WWE, The Iron Sheik i tag team Demolition, aby w przerwie tournee po Niemczech i Austrii wystąpili 14 grudnia 1993, w warszawskiej Hali Torwar. Gala nazywała się American Wrestling World`s Superstars i poprowadził ją Andrzej Supron. Na widowni było około 600 osób. Supron zadeklarował też chęć zorganizowania podobnych gali w kwietniu 1994 roku i w kolejnych latach, ale nie udało mu się zrealizować planów[13][14][15][16].

Od końca lat 90. XX wieku zajmuje się zawodowo komentowaniem wrestlingu. Mimo że gale w Polsce emitowane są z opóźnieniem, preferuje komentować bez wcześniejszej znajomości wyników. Unika też używania profesjonalnych nazw chwytów, chcąc, by jego komentarz był bardziej przystępny dla osób nieznających wrestlingu[2]. W latach 1999−2001 w pojedynkę komentował walki WWF w telewizji Wizja Sport, aż do końca istnienia tej stacji telewizyjnej[17][18]. Niedługo potem zaczął wspólnie z Pawłem Borkowskim komentować gale WWF dla Eurosportu. Pracowała z nimi także druga grupa komentatorska, ale WWF zażądało, aby był tylko jeden skład komentatorski. Supron i Borkowski przez dziewięć kolejnych lat komentowali gale WWF w Eurosporcie i w innych stacjach. Od 2007 komentują walki WWE na Extreme Sports Channel[19]. Od 13 kwietnia 2012[20] do 30 grudnia 2013[21] komentowali też gale Total Nonstop Action na kanale Orange Sport[19].

W 2009 razem z Pawłem Borkowskim założył organizację wrestlingu o nazwie Total Blast Wrestling (TBW). Współpracował przy tym z francuską organizacją Eurostars, która funkcjonowała w tym czasie od 25 lat. Dzięki tym kontaktom, Total Blast Wrestling mogło zatrudnić zagranicznych wrestlerów z wieloletnim doświadczeniem[22], takich jak Bambikiller, Erik Isaksen, Cybernic Machine, Starbuck i Bernard Vandamme[23]. Patronat nad TBW posiadały takie media jak Rock Megastacja, Radio Rekord FM oraz Super Express[22][24]. W 2011 organizacja zakończyła działalność[24]. W 2017 Paweł Borkowski powiedział w wywiadzie, że powodem zaprzestania funkcjonowania był brak środków finansowych, ale jest gotowy na przywrócenie organizacji jeśli udałoby się znaleźć sponsorów[25].

Biznes

[edytuj | edytuj kod]

Jak sam przyznaje, w czasach gdy był zapaśnikiem, nie zarabiał dużo na karierze sportowej. Za tytuł mistrza świata miał otrzymywać 100 dolarów amerykańskich. Dorabiał handlując na zachodzie kryształami, płaszczami, papierosami i alkoholem. Handlował też nieruchomościami[26] i samochodami[1]. Otworzył klub fitness i siłownię Klub ProActiv Andrzej Supron w Warszawie na Woli[1][27]. W 2015 w Warszawie na Ursynowie wraz z żoną otworzył restaurację Piecuszek, specjalizującą się w kuchni bałkańskiej[28].

Polityka

[edytuj | edytuj kod]

Należał do Polskiej Partii Przyjaciół Piwa[2]. W 1993 jako jej członek kandydował do Sejmu z pierwszego miejsca listy Samoobrony Andrzeja Leppera w województwie katowickim (otrzymał 4346 głosów)[29].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Filmy

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Rola Dodatkowe

informacje

2000 Sezon na leszcza sędzia meczu bokserskiego w barze Venus
1973 Jak to się robi narciarz na Kasprowym Wierchu nie występuje w napisach
Źródło: Filmweb[30], Filmpolski.pl[31]

Seriale

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Rola Dodatkowe

informacje

2008 Kryminalni Trener Odcinek Ażuda
2007 Prawo miasta Adam Wołodko Odcinki: 4, 8, 9, 12
2006 Kryminalni Instruktor w Tomicach Odcinek Egzamin
2005 Dziki 2: Pojedynek Potwór, ochroniarz Basiora Odcinki: 1, 2, 3, 6, 7, 8 i 10
2005 Fala zbrodni Pancerny Odcinek: Wirus
2003 Szycie na gorąco Grzesio, pracownik firmy przeprowadzkowej Odcinek: Nowa lokatorka
2000 Klasa na obcasach nauczyciel w-fu Odcinek Suples
Źródło: Filmweb[30], Filmpolski.pl[31]

Działalność telewizyjna

[edytuj | edytuj kod]
Andrzej Supron na XX Biegu Niepodległości w Warszawie

Wiele razy występował w charakterze eksperta sportowego w różnych programach telewizyjnym. W 2014 telewizja Orange Sport przeprosiła za jego liczne homofobiczne uwagi pod adresem transseksualnej promotorki boksu Kellie Maloney, które wygłosił w programie Bieg przez płotki[32]. Komentował również gale MMA (między innymi Fighters Arena Łódź 2), a także prowadzi je jako konferansjer[33].

W latach 2000–2001 prowadził program rozrywkowy Trafiony Zatopiony na kanale TVN, w którym mężczyźni wykonywali różne zadania, aby zostać uznanym za najlepszego macho[34][35]. W 2003 na antenie TV4 prowadził teleturniej wiedzy piłkarskiej „Jedenastki” z telefonicznym udziałem widzów[36].

W 2015 wystąpił w 13 sezonie reality show Ugotowani na TVN[37] i wygrał 3 odcinek Celebrity Splash![38].

W 2017 stoczył walkę bokserską przeciwko księdzu Jackowi Stryczkowi w ramach akcji charytatywnej Szlachetnej Paczki[39].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Ma trzech synów i jedną córkę. Jego dzieci rodziły się, gdy miał kolejno 25, 29, 37 i 49 lat[40].

Z pierwszego małżeństwa ma syna Piotra[41], który jest obywatelem i mieszkańcem Stanów Zjednoczonych[4], syna Andrzeja Juniora[41], który jest obywatelem i mieszkańcem Szwecji[4] oraz córkę Agnieszkę[41]. Z drugiego związku ma syna Pawła[41], który mieszka w Polsce, rozwijał się pod względem muzycznym i grał w piłkę nożną oraz razem z ojcem w tenisa stołowego i ziemnego[4].

20 października 2012 w Urzędzie stanu cywilnego na Zamku Królewskim w Warszawie ożenił się po raz drugi w życiu[42]. Jego żoną została z o 20 lat młodszą Edyta, którą znał wówczas od 25 lat. Na ślubie były obecne jego dzieci, Andrzej Junior, Agnieszka i Paweł, a także znani sportowcy, Jacek Wszoła, Ryszard Szurkowski, Ryszard Parulski, Ryszard Wolny i Józef Tracz[42]. Świadkiem ze strony pana młodego był były trener zapaśniczej kadry Stanisław Krzesiński[41].

Osiągnięcia sportowe

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

W 2003 Międzynarodowa Federacja Zapaśnicza odznaczyła go Złotą Gwiazdą FILA (2003). Posiada tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu. Był sześciokrotnie odznaczany Srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe[1].

W 1994 został odznaczony przez prezydenta Lecha Wałęsę Krzyżem Ofierskim Orderu Odrodzenia Polski[1].

W 2019 otrzymał Krzyż Niepodległości I Klasy z Gwiazdą nadawany przez NSZZ Policjantów[43].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m Supron Andrzej [online], Polski Komitet Olimpijski [dostęp 2019-02-20] (pol.).
  2. ↑ a b c d e f g h Bartosz Turlejski, Chwyt Suprona (wywiad) [online], 24Kurier, 30 września 2011 [dostęp 2019-02-22] [zarchiwizowane z adresu 2011-09-30] (ang.).
  3. ↑ a b c Andrzej Supron urodził się 22 października 1952 roku - kartka z kalendarza [online], Przegląd Sportowy, 22 października 2017 [dostęp 2019-02-20] (pol.).
  4. ↑ a b c d Andrzej Supron. "Profesor zapasów" wkręcił w sport syna [online], Dzień Dobry TVN, 25 lutego 2018 [dostęp 2019-02-20] (pol.).
  5. ↑ Polskie medale letnich uniwersjad [online], Akademicki Związek Sportowy, 19 lipca 2012 [dostęp 2019-02-23] (pol.).
  6. ↑ Paweł Tracz, Andrzej Supron: - Mikrofon i kamera mnie lubią [online], Gazeta Lubelska, 15 stycznia 2011 [dostęp 2019-02-22] (pol.).
  7. ↑ Grzegorz Pieronkiewicz prezesem PZZ [online], Przegląd Sportowy, 12 listopada 2012 [dostęp 2019-02-22] (pol.).
  8. ↑ a b Artur Gac, Tylko u nas: Andrzej Supron będzie startował w wyborach na prezesa Polskiego Związku Zapaśniczego [online], Gazeta Krakowska, 18 października 2016 [dostęp 2019-02-21] (pol.).
  9. ↑ Supron oddał medal olimpijski. Chce zapasów na igrzyskach [online], TVN24 [dostęp 2019-02-23] (pol.).
  10. ↑ Roman Sorczyński, Grzegorz Brudziński prezesem PZZ [online], Warszawa.pl, 7 listopada 2016 [dostęp 2019-02-22] (pol.).
  11. ↑ Polski Związek Zapaśniczy ma nowego szefa. To słynny mistrz [online], TVP Info, 25 czerwca 2017 [dostęp 2019-02-22] (pol.).
  12. ↑ Bartosz Turlejski, Chwyt Suprona (wywiad) [online], 24Kurier, 30 września 2011 [dostęp 2018-01-19] [zarchiwizowane z adresu 2011-09-30], Cytat: Poznałem kolegę, który pracował z Zjednoczonych Przedsiębiorstwach Rozrywkowych i m.in. przy jego pomocy organizowałem gale. To było na początku lat 80. Wzięliśmy paru kulturystów, atletów m.in. świętej pamięci Władka Komara. Jeździliśmy po Polsce. W Warszawie i Poznaniu nasze pokazy oglądało mnóstwo widzów. Ale jeździliśmy też po ZSRR. W Tbilisi w Gruzji w hali na 8 tysięcy ludzi – oglądało nas ściśnięte w jedną kupę 14 tysięcy osób. Wszystkiego pilnowały dwa kordony policji. Byliśmy też w Kazachstanie, Armenii, Azerbejdżanie, na Łotwie i Litwie… No i oczywiście byliśmy też w Moskwie. W parku Gorkiego wystąpiliśmy trzy razy. To był niesamowity sukces. Tyle osób w tym miejscu mogła zebrać chyba tylko Ałła Pugaczowa. W hali Dynama też było ludzi po brzegi. Urządzaliśmy międzynarodowy turniej, w którym m.in. Rosjanie bili Niemców itp. A publiczność była zachwycona. Były też zabawne sytuacje. Władek Komar po każdej walce śpiewał. W Polsce publiczność była zachwycona. W Związku Radzieckim z kolei najpierw była cisza, konsternacja, a później głośne gwizdy. W Tbilisi natomiast była taka sytuacja, że ogłosiliśmy turniej. Zaprosiliśmy do udziału najsilniejszych mężczyzn z widowni. Wszyscy byli przekonani, że będą walczyć ze mną. Rywalizacja miała polegać jednak na tym, żeby robić przysiady z modelką na plecach. Problem był taki, że to byli muzułmanie i żaden nie mógł dopuścić do tego, żeby kobieta mu tak usiadła. Innym razem daliśmy plakat naszego show z kobietami w bokserskich rękawicach i z nagimi piersiami. Grozili, że nas powyrzynają. (pol.).
  13. ↑ Rp.pl, Przyjechał „Żelazny Szejk” – Archiwum Rzeczpospolitej [online], archiwum.rp.pl [dostęp 2018-01-19].
  14. ↑ Żelazny Szejk, „gazetapl” [dostęp 2018-01-19] (pol.).
  15. ↑ Goście z komiksu, „gazetapl” [dostęp 2018-01-19] (pol.).
  16. ↑ Zapasy zdemaskowane, „gazetapl” [dostęp 2018-01-19] (pol.).
  17. ↑ Patryk Dereszyński, MyWrestling prezentuje: WWF vs WCW – Część 4/4 [online], MyWrestling, 3 kwietnia 2018 [dostęp 2019-02-23] (pol.).
  18. ↑ Otwarcie Wizji Sport: Andrzej Supron. Przemysław Babiarz, Andrzej Supron Wizja Sport. 2011-06-24. [dostęp 2019-02-23].
  19. ↑ a b Szymon Kastelik, "Jest to rozrywka dla całych rodzin". Paweł Borkowski szczerze o wrestlingu [online], Magazyn Sportowiec, 2 grudnia 2017 [dostęp 2019-02-23] (pol.).
  20. ↑ Jeffrey Nero, Breaking News : TNA na Orange Sport [online], www.wrestling.pl, 21 marca 2012 [dostęp 2019-02-23] (pol.).
  21. ↑ TNA Impact Wrestling [online], Telemagazyn.pl [dostęp 2019-02-23] (pol.).
  22. ↑ a b Organizacja [online], Total Blast Wrestling [dostęp 2018-01-20], Cytat: Total Blast Wrestling jest polską organizacją wrestlingu współpracującą z francuską promocją Eurostars, która funkcjonuje już od 25 lat. Gwiazdy Total Blast Wrestling to wrestlerzy z wieloletnim doświadczeniem, efektowni, potężni i z charakterem. (...) Patronat nad Total Blast Wrestling posiadają takie media jak Rock Megastacja, Radio Rekord oraz Super Express. (pol.).
  23. ↑ Roster [online], Total Blast Wrestling [dostęp 2018-01-20] (pol.).
  24. ↑ a b Philip Kreikenbohm, Total Blast Wrestling [online], Cagematch.net [dostęp 2018-01-20] (ang.).
  25. ↑ Szymon Kastelik, „Jest to rozrywka dla całych rodzin”. Paweł Borkowski szczerze o wrestlingu [online], Magazyn Sportowiec, 2 grudnia 2017 [dostęp 2018-01-20] (pol.).
  26. ↑ Andrzej Supron: Zapasy z biznesem [online], Własny Biznes Franchising, 1 marca 2011 [dostęp 2019-02-22] (pol.).
  27. ↑ Klub ProActiv Andrzej Supron [online], Poradnik Sportowy [dostęp 2019-02-22] (pol.).
  28. ↑ Znany sportowiec otworzył restaurację na Ursynowie. Jaką kuchnię serwuje? [online], www.haloursynow.pl, 8 maja 2015 [dostęp 2019-02-22] (pol.).
  29. ↑ Poland – candidate data. University of Essex. [dostęp 2016-03-17]. (ang.).
  30. ↑ a b Andrzej Supron [online], Filmweb [dostęp 2019-02-23] (pol.).
  31. ↑ a b Andrzej Supron [online], FilmPolski.pl [dostęp 2019-02-23] (pol.).
  32. ↑ Orange Sport przeprasza za homofobiczne żarty komentatorów [online], Wirtualne Media, 18 sierpnia 2014 [dostęp 2019-02-23] (pol.).
  33. ↑ Andrzej Supron i Paweł Nastula na Fighters Arena Łódź [online], Przegląd Sportowy, 26 sierpnia 2010 [dostęp 2019-02-23] (pol.).
  34. ↑ Trafiony zatopiony [online], TVN [dostęp 2019-02-22] (pol.).
  35. ↑ Ranking teleturniejów [online], Przegląd, 5 lutego 2001 [dostęp 2019-02-22] (pol.).
  36. ↑ Andrzej Supron w TV4.
  37. ↑ Andrzej Supron, Odcinek 13, Sezon 9, Ikony lat 80. [online], ugotowani.tvn.pl [dostęp 2019-02-23] (pol.).
  38. ↑ "Celebrity Splash": Andrzej Supron wygrał 3. odcinek [online], plejada.pl, 22 marca 2015 [dostęp 2019-02-23] (pol.).
  39. ↑ Ksiądz pobił się ze znanym zapaśnikiem. Cel był szczytny [online], Onet.pl, 14 maja 2017 [dostęp 2019-02-22] (pol.).
  40. ↑ Późne ojcostwo. Duże wyzwanie? Chojnacki, Kordek i Supron o dzieciach [online], Dzień Dobry TVN, 30 maja 2015 [dostęp 2019-02-21] (pol.).
  41. ↑ a b c d e Andrzej Supron, ŚLUB: Gwiazdy na ślubie Suprona - złóż życzenia! [online], Super Express, 22 października 2012 [dostęp 2019-02-21] (pol.).
  42. ↑ a b Gwiazda polskiego sportu po raz drugi na ślubnym kobiercu [online], Onet.pl, 22 października 2012 [dostęp 2019-02-21] (pol.).
  43. ↑ UROCZYSTA GALA POLICYJNYCH ZWIĄZKOWCÓW. policja.gov.pl, 9 grudnia 2019. [dostęp 2024-01-26].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Polscy medaliści na Letnich Igrzyskach Olimpijskich Moskwa 1980
Złoto
Srebro
Indywidualnie
Drużynowo
Brąz
Indywidualnie
Drużynowo

Flaga olimpijska