| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Narodowość |
nowozelandzka |
| Dziedzina sztuki | |
| Strona internetowa | |
Anna Jackson (ur. 1967 w Auckland) – nowozelandzka poetka, pisarka i wykładowca akademicki. Wykładała na University of Otago, Uniwersytecie Auckland, Uniwersytecie Oksfordzkim i Victoria University of Wellington, gdzie obecnie jest profesorem nadzwyczajnym literatury angielskiej[1][2].
Ukończyła studia magisterskie na Uniwersytecie Auckland, zanim rozpoczęła pracę na Uniwersytecie Oksfordzkim. W swojej pracy doktoranckiej A Poetics of the Diary analizuje dzienniki m.in.: Katherine Mansfield, Virginii Woolf, Sylvi Plath i Johna Cheevera[3].
Anna zwróciła uwagę krytyków, krótkimi formami literackimi, które początkowo ukazywały się w różnych czasopismach. W 1999 jedna z nich pojawiła się w wydanej przez Emily Perkins antologii The Picnic Virgin i była wysoko oceniana w konkursie na esej czasopisma Landfall w 1999 roku[1][4].
Pierwsza własny tom z poezją, The Long Road to Teatime, wydała w 2000. Drugi tomik,The Pastoral Kitchen, wydany rok później, zrealizowany został dzięki nagrodzie Louis Johnson Award. W 2002 została laureatką nagrody Montana New Zealand Book Awards, znanej obecnie jako Ockham New Zealand Book Awards[4].
W 2004 ukazał się tomik Locating the Madonna wydany z poetką Jenny Powell. Był wynikiem eksperymentu współpracy i poetyckich wpływów poetów na przeciwległych krańcach kraju. Anna mieszkała w Auckland a Jenny w Dunedin i obie tworzyły wiersze na zmianę, wykorzystując powtarzający się motyw Madonny, który pojawia się w tych wierszach pod wieloma postaciami i sytuacjami[4].
W 2014 roku Anna Jackson opublikowała książkę I, Clodia and Other Portraits, będącą efektem badania życia i twórczości poetki Clodii Metelli oraz relacji z jej kochankiem Katullusem[4].
W 2015 Jackson została laureatką Katherine Mansfield Menton Fellowship, od 1970 jednego z najbardziej pożądanych i prestiżowych stypendiów literackich w Nowej Zelnadii[5].