Anthony Rolfe Johnson

Anthony Rolfe Johnson
Data i miejsce urodzenia

5 listopada 1940
Tackley

Pochodzenie

angielskie

Data i miejsce śmierci

21 lipca 2010
Londyn

Typ głosu

tenor

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

śpiewak

Odznaczenia
Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)

Anthony Rolfe Johnson (ur. 5 listopada 1940 w Tackley w hrabstwie Oxfordshire[1][2][3], zm. 21 lipca 2010 w Londynie[4]) – angielski śpiewak, tenor.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Kształcił się Guildhall School of Music w Londynie u Ellis Keeler oraz u Very Rózsy[1][2][3]. Początkowo występował jako członek chóru i w drobnych rolach operowych[2]. Od 1972 do 1978 roku występował na festiwalu operowym w Glyndebourne[2]. Jego pełnowartościowym debiutem był występ w roli hrabiego Vaudémont w Jolancie Piotra Czajkowskiego wraz z English Opera Group w 1973 roku[1][2][3]. Zasłynął przede wszystkim jako wykonawca ról w operach okresu baroku i klasycyzmu[1]. Wystąpił m.in. jako Don Ottavio w Don Giovannim w English National Opera w Londynie (1978) i Tamino w Czarodziejskim flecie w Welsh National Opera w Cardiff (1979)[2]. W 1983 roku kreował rolę Aschenbacha w operze Benjamina Brittena Śmierć w Wenecji na deskach Scottish Opera w Glasgow[2][3]. W 1987 roku po raz pierwszy wystąpił na festiwalu w Salzburgu w Das Buch mit sieben Siegeln Franza Schmidta, a w 1988 roku rolą Jupitera w Semele G.F. Händla debiutował w londyńskim Covent Garden Theatre[2][3]. W 1991 roku debiutował na deskach Metropolitan Opera w Nowym Jorku tytułową rolą w Idomeneuszu Mozarta[3]. Zajmował się także działalnością pedagogiczną, od 1990 roku był kierownikiem wydziału śpiewu w Britten-Pears School w Aldeburgh[1][3]. Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego (1992)[3].

Dokonał licznych nagrań płytowych, jego repertuar oprócz ról w operach barokowych i klasycystycznych obejmował także utwory twórców współczesnych (Benjamin Britten, Igor Strawinski), pieśni oraz partie oratoryjne w dziełach Bacha i Händla[1][3]. Związany był z nurtem autentyzmu w wykonawstwie muzyki barokowej, współpracując z Christopherem Hogwoodem i Johnem Eliotem Gardinerem[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 440–441. ISBN 978-83-224-0837-7.
  2. ↑ a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3028. ISBN 0-02-865530-3.
  3. ↑ a b c d e f g h i The Grove Book of Opera Singers. Oxford: Oxford University Press, 2008, s. 413. ISBN 978-0-19-533765-5.
  4. ↑ Margalit Fox: Anthony Rolfe Johnson, Farmer Turned Opera Star, Dies at 69. nytimes.com, 2010-07-27. [dostęp 2021-12-15]. (ang.).