Anton van Rooy w roli Wędrowca w Zygfrydzie Richarda Wagnera, 1906 | |
Imię i nazwisko |
Antonius Maria Josephus van Rooy |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Typ głosu | |
Gatunki | |
Zawód |
Anton van Rooy, właśc. Antonius Maria Josephus van Rooy[1][2] (ur. 1 stycznia 1870 w Rotterdamie, zm. 28 listopada 1932 w Monachium[1][2]) – holenderski śpiewak operowy, bas-baryton.
W latach 1892–1896 kształcił się pod kierunkiem Juliusa Stockhausena we Frankfurcie nad Menem[1][2]. Początkowo występował w repertuarze pieśniowym i oratoryjnym[1]. W 1897 roku na zaproszenie Cosimy Wagner wystąpił na festiwalu w Bayreuth w roli Wotana w cyklu Pierścień Nibelunga[1][2], którą powtarzał następnie w kolejnych sezonach do 1902 roku[2]. Zdobył sobie sławę jako znakomity odtwórca ról wagnerowskich, kreował role Hansa Sachsa w Śpiewakach norymberskich, Amfortasa w Parsifalu i tytułową partię w Holendrze tułaczu[1][2]. W latach 1898–1913 występował w Covent Garden Theatre w Londynie[1][2]. Od 1898 do 1908 roku występował także w nowojorskiej Metropolitan Opera[1][2]. W 1908 roku został członkiem zespołu opery we Frankfurcie nad Menem[2]. Po przejściu na emeryturę w 1913 roku osiadł w Monachium[1].
Oprócz ról wagnerowskich śpiewał także partie Escamilla w Carmen Bizeta, Walentego w Fauście Gounoda, Don Fernanda w Fideliu Ludwiga van Beethovena i Jana Chrzciciela w Salome Richarda Straussa[1][2].