Prace archeologiczne wewnątrz jaskini | |
Państwo | |
---|---|
Położenie |
okolice Tautavel |
Długość |
35 m |
Położenie na mapie Francji | |
42°50′22,0″N 2°45′18,0″E/42,839440 2,755000 |
Arago (fr. La Caune de l’Arago) – jaskinia położona w południowej Francji, w departamencie Pireneje Wschodnie, u wschodniego podnóża Pirenejów[1], w pobliżu miasta Tautavel. Stanowisko archeologiczne okresu dolnego paleolitu[2]. Od 21 kwietnia 1965 roku posiada status monument historique, w kategorii classé (zabytek o znaczeniu krajowym)[3].
Jaskinia ma 35 m długości i 10 m szerokości[4]. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1838 roku w związku z odkryciem szczątków prehistorycznych zwierząt, w 1948 roku natomiast odkryte zostały narzędzia kamienne. Profesjonalne prace archeologiczne pod kierownictwem Henry’ego de Lumleya rozpoczęły się w 1964 roku[5].
Wewnątrz jaskini wyróżniono 5 zespołów archeologicznych i 9 poziomów geologicznych, pochodzących z okresu środkowego plejstocenu[4]. Liczne znaleziska fauny obejmują kości m.in. żubrów, jeleni, turów i nosorożców włochatych. Najstarsze z nich datowane są na ok. 450 tys. lat BP, najmłodsze na ok. 95 tys. lat BP[5]. Jaskinia była okresowo zasiedlana przez ludzi, wykorzystujących ją jako bazę łowiecką. Odnaleziono ponad 10 tysięcy narzędzi kamiennych, wykonanych głównie z kwarcu i niekiedy z krzemienia, głównie zgrzebła i narzędzia zębate[5]. Reprezentują one przemysły aszelskie oraz tajackie[2].
W poziomie G, datowanym na okres ok. 320–220 tys. lat temu, odkryte zostały szczątki ludzkie[4], należące w sumie do 26 osobników[1]. Szczególne znaczenie ma czaszka młodego mężczyzny, oznaczona symbolem „Arago XXI”[5]. Pozycja taksonomiczna tzw. człowieka z Tautavel jest niepewna, klasyfikuje się go jako Homo erectus lub wczesnego przedstawiciela Homo neanderthalensis[5].