Arugot
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Dystrykt | |
| Wysokość |
67 m n.p.m. |
| Populacja (2007) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
79864 |
Położenie na mapie Dystryktu Południowego  | |
Położenie na mapie Izraela  | |
 31°44′05″N 34°46′15″E/31,734722 34,770833
| |
| Strona internetowa | |
Arugot (hebr.: ערוגות) – moszaw położony w samorządzie regionu Be’er Towijja, w Dystrykcie Południowym, w Izraelu.
Leży w południowej części Szefeli, w odległości 1 km na zachód od miasta Kirjat Malachi, w otoczeniu moszawów Kefar Achim, Jinnon i Timmorim, oraz wiosek Achawa i Al-Azi.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwotnie w miejscu tym istniała arabska wioska Qastina (arab. قسطينة)[1]. Po proklamacji niepodległości Izraela 14 maja 1948 mężczyźni namówili kobiety i dzieci do przeniesienia się do arabskiej wioski Tell es-Safi, położonej przy ruinach starożytnego miasta Gat. Jednak z powodu braku wystarczającej ilości wody, większość z nich wróciła do swojej wioski. Podczas wojny o niepodległość wioska Qastina została zajęta 29 czerwca 1948 przez 51 Batalion z izraelskiej Brygady Giwati. Wioska została spalona, a jej mieszkańcy wypędzeni[2]. 9 lipca 1948 izraelscy żołnierze zburzyli 147 domów z wioski Qastina[1].
Współczesny moszaw został założony w 1949 przez żydowskich imigrantów z Polski i Rumunii. Nazwę zaczerpnięto z Księgi Ezechiela 17:7
Ale był orzeł jeden wielki z wielkiemi skrzydłami i z gęstem pierzem, a oto ona winna macica przypoiła korzenie swoje ku niemu, i gałązki swe rozciągnęła do niego, aby ją odwilżał z brózd sadu swego.
Gospodarka
[edytuj | edytuj kod]Gospodarka moszawu opiera się na intensywnym rolnictwie, sadownictwie i hodowli bydła mlecznego.
Firma Bonet Insulation and Chilling Engineering Ltd. jest czołowym izraelskim producentem izolowanych konstrukcji budowlanych, z których buduje się sale gimnastyczne, centra handlowe, magazyny, budynki przemysłowe i rolnicze[3]. Kadim Jewelry Ltd. jest producentem biżuterii ze srebra i złota[4]. Spółka Moked-Dorban International Trading Ltd. dostarcza zaawansowane technologicznie systemy alarmowe, sprzęt komunikacyjny oraz instalacje telewizji kablowej[5].
Komunikacja
[edytuj | edytuj kod]Wzdłuż północnej granicy moszawu przebiegają razem drogi ekspresowe nr 3 
(Aszkelon–Modi’in-Makkabbim-Re’ut) i nr 40 
(Kefar Sawa–Ketura). Istnieje zjazd do moszawu, brak jednak możliwości bezpośredniego wjazdu na drogę ekspresową. Lokalna droga prowadzi na północny wschód do wioski Achawa, przy której jest skrzyżowanie z drogami ekspresowymi.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Welcome To Qastina. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2008-12-08]. (ang.).
- ↑ Benny Morris: Birth of the Palestinian Refugee Problem Revisited. Cambridge: Cambridge University Press, 2004. ISBN 0-521-00967-7.
- ↑ Bonet Insulation and Chilling Engineering Ltd.. [w:] Bonet Insulation and Chilling Engineering Ltd. [on-line]. [dostęp 2008-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 maja 2009)]. (ang.).
- ↑ Kadim Jewelry Ltd.. [w:] About Us [on-line]. [dostęp 2008-12-08]. (ang.).
- ↑ Moked-Dorban International Trading Ltd.. [w:] DunsGuide Global - Israel Business Guide [on-line]. [dostęp 2008-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcie satelitarne moszawu Arugot Google Maps
- Mapa moszawu Arugot Amudanan
