SY Aurora (1914) | |
Bandera | |
---|---|
Port macierzysty |
Dundee, Szkocja |
Dane podstawowe | |
Typ | |
Historia | |
Stocznia |
Alexander Stephen and Sons |
Data wodowania |
1876 |
Data zatonięcia |
1917 |
Dane techniczne | |
Długość całkowita (L) |
50 m |
Szerokość (B) |
9,3 m |
Zanurzenie (D) |
5,7 m |
Pojemność brutto |
380 GT |
Ożaglowanie | |
Liczba masztów |
3 |
SY Aurora – barkentyna parowa, która początkowo służyła jako statek do połowu fok i wielorybów, w latach 1911–1914 jako statek ekspedycji naukowo-badawczej na Antarktykę pod kierownictwem Douglasa Mawsona (1882–1958) – Australijsko-azjatyckiej Wyprawy Antarktycznej (ang. Australasian Antarctic Expedition), a w latach 1914–1916 obok „Endurance” jako statek Imperialnej Wyprawy Transantarktycznej pod kierownictwem Ernesta Shackletona (1874–1922); pierwszy statek przewożący przesyłki pocztowe między Australią a Antarktydą.
Jacht parowy „Aurora” został zbudowany w stoczni Alexander Stephen and Sons w Dundee w Szkocji i oddany do eksploatacji w 1876 roku[1] . Jednostka o wymiarach 165 stóp długości i 30 stóp szerokości miała tonaż 380 GRT[1] . Początkowo służyła jako statek do połowu fok i wielorybów w przedsiębiorstwie Dundee Seal and Whale Fishing Company[1] , pływając po północnym Atlantyku[2] .
W 1884 roku brała udział w poszukiwaniu członków amerykańskiej ekspedycji arktycznej, która utknęła na Wyspie Ellesmere’a[2] .
W latach 1911–1914 Douglas Mawson (1882–1958) poprowadził wyprawę naukowo-badawczą na Antarktykę. Zadanie znalezienia odpowiedniego statku dla transportu ludzi i zapasów Mawson powierzył kapitanowi Johnowi Kingowi Davisowi (1884–1967), który zakupił „Aurorę” za 6 tys. funtów od firmy wielorybniczej Bowering Brothers[2] . W czerwcu 1911 roku „Aurora” została przyprowadzona z Nowej Fundlandii do Londynu, gdzie przeszła całkowity remont – m.in. wstawiono nowy przedni maszt i wymieniono olinowanie, powstał nowy mostek, zmodernizowano system sterowania i zamontowano nową śrubę napędową, dodano dwa laboratoria, przemalowano kadłub[2] . W ramach ekspedycji Mawsona statek odbył trzy rejsy antarktyczne i dwa subantarktyczne[2][3] .
W 1914 roku statek zakupił Ernest Shackleton (1874–1922) dla wsparcia swojej wyprawy przejścia Antarktydy od Morza Weddella do Morza Rossa[2] . Statek miał zawieść grupę wsparcia i zaopatrzenie na Morze Rossa (ang. Ross Sea party)[2] . Grupa wypłynęła z portu Hobart na Tasmanii 24 grudnia 1914 roku[4]. Następnego dnia dotarła do Macquarie Island, gdzie znajdowała się stacja meteorologiczna założona przez wyprawę Mawsona, dla której „Aurora” dostarczyła zapasy[4]. 15 stycznia 1915 roku wyprawa dotarła do McMurdo Sound[5]. „Aurora” została zacumowana na zimę, lecz liny zabezpieczające jednostkę uległy zerwaniu[2] . 6 maja statek wraz z zapasami został zepchnięty na szerokie wody, gdzie wkrótce utknął w paku lodowym, tracąc ster[6]. Grupa dziesięciu uczestników wyprawy utknęła na zimę na przylądku Cape Evans[6]. Bez szans na uwolnienie się statek dryfował przez zimę w lodzie Morza Rossa[6]. Dopiero w marcu 1916 roku lód ustąpił i „Aurora” udała się do Nowej Zelandii, gdzie w Port Chalmers został przeprowadzony jej gruntowny remont[2] . Statek wraz z Shackletonem powrócił w styczniu 1917 roku zabierając ocalałych do Wellington w Nowej Zelandii[6].
W Wellington Shackleton sprzedał statek amerykańskiej firmie WR Grace and Co.[7] „Aurora” została załadowana węglem w Newcastle, skąd 18 kwietnia 1917 roku wyruszyła do Iquique w Chile[7] . Po trzech dniach zaczęła mocno przeciekać i zawróciła do Sydney, gdzie przeprowadzono prace naprawcze[7] . Następnie ponownie udała się do Newcastle i 20 czerwca wypłynęła z nowym ładunkiem węgla w kierunku Chile[7] . Do celu nigdy nie dotarła[7] . Najprawdopodobniej zatonęła wraz z całą załogą podczas sztormu[7] . Sześć miesięcy później znaleziono jej koło ratunkowe[7] .
„Aurora” była pierwszym statkiem przewożącym przesyłki pocztowe między Australią a Antarktydą[8] . Listy członków ekspedycji stemplowano specjalnie zaprojektowanymi stemplami – oba przedstawiały wizerunek pingwina, który w wersji pierwszej otaczały „Loose Ships Letter / S.Y. Aurora”, „Posted at / Macquarie Island” lub „Posted in / Antarctica” a w wersji drugiej „A.A.E.”, „Loose Ship’s Letter”[8] .
„Aurora” była trójmasztowym jachtem (barkentyna)[9] o wymiarach 50 m × 9,3 m × 5,7 m[3] . Jej pojemność rejestrowa brutto wynosiła 380 RT[3] .
Statek został upamiętniony w nazwach obiektów geograficznych na Antarktydzie: