Babka Iljina
| Knipowitschia iljini[1] | |
| Berg, 1931 | |
 Samiec babki Iljina | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Nadrząd | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
babka Iljina |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
 brak danych
| |
Babka Iljina[3] (Knipowitschia iljini) – gatunek ryby z rodziny babkowatych (Gobiidae)[4][5].
Taksonomia
[edytuj | edytuj kod]Po raz pierwszy gatunek opisał naukowo Lew Berg, rosyjski ichtiolog, na łamach biuletynu Akademii Nauk ZSRR w 1931[6]. Nazwa rodzajowa Knipowitschia pochodzi od nazwiska zoologa Nikołaja Knipowicza[5]. Epitet gatunkowy odnosi się do Borisa Iljina, rosyjskiego ichtiologia, badającego babki z mórz Kaspijskiego i Czarnego[6].
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]Występuje w środkowej części Morza Kaspijskiego. Zasięgiem obejmuje wody Rosji, Azerbejdżanu i Iranu. W podziale na regiony rybołówstwa FAO (ang. FAO Major Fishing Areas) gatunek notowany w regionach wód śródlądowych Azji (4) i wód śródlądowych Europy (5)[5].
Jest rybą denną (przydenny tryb życia jest właściwy dla całego podrzędu babkowców[7]). Bytuje w wodach słonych i słonawych. Niespotykana w wodach słodkich[5].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Są to babki małe. Osiągają do 4,7 cm długości całkowitej[5]. Mają dwie oddzielne płetwy grzbietowe – pierwszą z 6 promieniami twardymi, drugą z jednym twardym i 8–9, rzadziej 10, promieniami miękkimi. Płetwa ogonowa jest zaokrąglona, symetryczna. Ciało, z wyjątkiem nagich głowy, karku i brzucha, jest pokryte ktenoidalnymi łuskami. Usta są skierowane skośnie ku górze, dolna szczęka jest lekko wysunięta w stosunku do szczęki górnej. Przestrzeń międzyoczodołowa jest węższa aniżeli średnica oka[6].
Osobniki męskie charakteryzują się ciemniejszym ubarwieniem niż samice. U samców występują wyraźne poprzeczne pasy na bokach. Płetwy także mają ciemniejsze niż samice. Wzdłuż krawędzi płetwy odbytowej biegnie ciemna smuga. Na płetwach grzbietowych występują ciemne podłużne pasy. U osobników żeńskich płetwy nie mają pasów. U samic wyraźnie smuklejszy jest trzon ogonowy[6].
Biologia
[edytuj | edytuj kod]Jako że jest to babka mała, pada ofiarą innych ryb, m.in. Ponticola bathybius[8].
Ochrona
[edytuj | edytuj kod]Gatunek nie widnieje w czerwonej księdze IUCN[5]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Knipowitschia iljini, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2018-11-19] (ang.).
- ↑ Knipowitschia iljini, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby słodkowodne. Henryk Grabarczyk, Eligiusz Nowakowski, Jacek Wagner (tłum.). Warszawa: Świat Książki, 1997, s. 188, seria: Leksykon przyrodniczy. ISBN 83-7129-441-7.
- ↑ R. Fricke, W. N. Eschmeyer, R. van der Laan (eds): Catalog of Fishes: genera, species, references (electronic version). California Academy of Sciences. [dostęp 2018-11-19]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Knipowitschia iljini. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 2018-11-19]
- ↑ a b c d Lew Berg. Description of a new gobioid fish, Knipowitschia iljini from the Caspian sea. „Bulletin de l’Acad´emie des Sciences de l’URSS”, s. 1271– 1273, 1931. (ang.).
- ↑ Stanisław Rutkowicz: Encyklopedia ryb morskich. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Morskie, 1982, s. 86–87.
- ↑ A. Abdoli, B. Kiabi. Feeding strategy of the Deepwater Goby, Chasar bathybius , in the Southern Caspian Sea (Osteichthyes: Gobiidae). „Zoology in the Middle East”. 59 (3), s. 245-252, 2013. DOI: 10.1080/09397140.2013.841431. (ang.).