Bartnica

Bartnica

wieś
Biura Kopalń Surowców Skalnych w Bartnicy
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Powiat	kłodzki
Gmina	Nowa Ruda
Wysokość	540-630[2] m n.p.m.
Liczba ludności (III 2011)	187[3]
Strefa numeracyjna	74
Kod pocztowy	57-451[4]
Tablice rejestracyjne	DKL
SIMC	0853984
Położenie na mapie gminy wiejskiej Nowa Ruda Bartnica
Położenie na mapie Polski Bartnica
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Bartnica
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego Bartnica
50°38′16″N 16°23′45″E/50,637778 16,395833[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Bartnica

Galeria:Bartnica

Pensjonat „Pod Dwiema Lipami”

Bartnica. Była strażnica

Bartnica. Była strażnica

Bartnica. Kamieniołom

Bartnica. Literackie Wędrówka

Bartnica (niem. Beutengrund) – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Nowa Ruda, nad Bystrzycą.

Położenie

Mocno rozczłonkowana, długa, ciągnąca się na przestrzeni około 2 km wieś łańcuchowa^[2]. Wieś położona jest w dolinie Bystrzycy na wysokości 540–630 m n.p.m.^[2] Dolina Bystrzycy stanowiąca naturalną granicę oddzielającą Góry Sowie od Gór Suchych dzieli wieś na dwie części. Południowo-zachodnia część wsi położona jest na obszarze Gór Suchych, a górne zabudowania wchodzą na wschodnie zbocza Leszczyńca^[2]. Północno-wschodnia część, położona na Wzgórzach Wyrębińskich po prawej stronie Bystrzycy, należy do Gór Sowich^[2]. Wokół wsi rozciągają się rozległe użytki rolne, jedynie grzbiet Gór Suchych porastają większe kompleksy lasów regla dolnego, a na wzniesieniach od strony Wzgórz Wyrębińskich pojawiają się zagajniki^[2].

Podział administracyjny

Integralne części wsi Bartnica^[5][6]

SIMC	Nazwa	Rodzaj
0853990	Nowa Głuszyca	przysiółek
0854009	Wyrębina	przysiółek

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.

Historia

Początki wsi nie są dokładnie znane, powstanie wsi datuje się na przełom XVI i XVII wieku^[2]. Wieś w początkowym okresie rozwijała się powoli, a głównym zajęciem mieszkańców było rolnictwo i rzemiosło, w tym przede wszystkim tkactwo. Na początku XVIII wieku Bartnica należała do rodziny Stillfriedów z Nowej Rudy^[2]. W pierwszej połowie XIX wieku wieś posiadała browar, gorzelnię oraz kilkanaście warsztatów tkackich. Znaczniejszy rozwój Bartnicy nastąpił po przeprowadzeniu w 1880 roku linii kolejowej Wałbrzych - Kłodzko, kiedy w dolnej części wsi wybudowano stację kolejową i powstały zakłady przerobu kamienia pozyskiwanego z okolicznych kamieniołomów w Górach Suchych^[2]. Po 1945 roku Bartnica pozostała wsią rolniczo przemysłową^[2]. W 1988 roku było tu 26 gospodarstw rolnych, w większości drobnych.

Ciekawostki

• Na wschód od górnej części wsi za rzeką Bystrzycą na wzgórzu w 1807 r. podczas wojen napoleońskich miała miejsce potyczka oddziałów pruskich i Bawarczyków, służących w armii Napoleona. Prusacy zostali rozproszeni i wyparci w Góry Suche w stronę Czech, gdzie prawie w całości dostali się do niewoli.
• W 1876 roku rozpoczęto drążyć między Bartnicą a Świerkami tunel kolejowy pod Świerkową Kopą.
• Bartnicy przypisywana jest stacja kolejowa Bartnica i drugi co do długości tunel kolejowy w Polsce. Formalnie stacja na jest położona na terenie wsi Świerki.
• Do lat 80. XX wieku kamień z kamieniołomów w Górach Suchych do zakładów przeróbczych w Bartnicy transportowano kolejką linową.

Szlaki turystyczne

• Czarnoch - Bartnica - Sierpnica - Rozdroże pod Sokołem (Główny Szlak Sudecki)
• Świerki - Świerkowa Kopa - Bartnica^[7]

Przypisy

1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 2986
2. Marek Staffa: Słownik geografii turystycznej Sudetów. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-Bis, 1994, s. 51, 52. ISBN 83-85773-12-6.
3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 14 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
5. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
6. GUS. Rejestr TERYT
7. Informacje zawarte na stronie PTTK Strzelin; dostęp: 29.07.2015

Bibliografia

• Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: Wyd: I-Bis 1995, ISBN 83-85773-12-6.