Bernard van Dieren
 Popiersie Bernarda van Dierena dłuta Jacoba Epsteina | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie |
holenderskie |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Bernard van Dieren (ur. 27 grudnia 1887 w Rotterdamie, zm. 24 kwietnia 1936 w Londynie[1][2]) – holenderski kompozytor i krytyk muzyczny.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W młodości uczył się gry na skrzypcach[2], w znacznej mierze pozostał jednak muzycznym samoukiem[2][3]. Z wykształcenia był przyrodnikiem i zaczął komponować dopiero po ukończeniu 20. roku życia[1][2][4]. Pracował jako korespondent dla Nieuwe Rotterdamsche Courant[1][2], współpracując także z innymi czasopismami[1][4]. W 1909 roku wyjechał do Londynu, gdzie osiadł na stałe[1][3][4]. W 1911 i 1912 roku odwiedził Berlin, gdzie nawiązał znajomość z Ferruccio Busonim oraz Arnoldem Schönbergiem[3].
Posługiwał się własnym językiem muzycznym, bliskim ekspresjonizmowi, charakteryzującym się m.in. kameralizacją obsady instrumentalnej, kontemplacyjnością, przewagą kontrapunktowości nad harmonicznością[1]. Jego twórczość nie spotkała się ze zrozumieniem w tradycyjnie nastawionym angielskim środowisku muzycznym[1] i rzadko była wykonywana publicznie[1][3][4]. Z drugiej strony cieszyła się pewnym zainteresowaniem wśród wąskiego kręgu zaprzyjaźnionej z van Dierenem angielskiej elity intelektualnej[1][3], m.in. ze strony Sacheverella Sitwella, Petera Warlocka, Geralda Coopera i Cecila Graya[4].
Skomponował m.in. operę komiczną The Tailor (1915), utwory wokalno-instrumentalne (Balsazar 1908, Chinese Symphony 1914, Les propous des beuveurs 1921), utwory orkiestrowe (Beatrice Cenci 1909, Serenade 1923, Anjou 1935), ponad 70 pieśni, sześć kwartetów smyczkowych, sonaty wiolonczelową (1929) i skrzypcową (1935), utwory na fortepian[2].
Opublikował monografię poświęconą rzeźbiarzowi Jacobowi Epsteinowi (Londyn 1920) oraz zbiór esejów Down Among the Dead Men (Londyn 1935)[1][4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 2. Część biograficzna cd. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1984, s. 411. ISBN 83-224-0223-6.
- ↑ a b c d e f The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 214–215. ISBN 0-674-37299-9.
- ↑ a b c d e Charles Edward McGuire, Steven E. Plank: Historical Dictionary of English Music ca. 1400-1958. Lanham: Scarecrow Press, 2011, s. 295. ISBN 978-0-8108-5750-6.
- ↑ a b c d e f The Oxford Dictionary of Music. Oxford: Oxford University Press, 2013, s. 231. ISBN 978-0-19-957854-2.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Bernard van Dieren – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project