| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji | |
| Data premiery | |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Reżyseria | |
| Scenariusz |
Friðrik Þór Friðriksson, Einar Kárason |
| Główne role | |
| Muzyka | |
| Zdjęcia | |
| Produkcja |
Friðrik Þór Friðriksson |
Białe wieloryby (Skytturnar) – islandzki dramat filmowy z 1987 roku w reżyserii Friðrika Þóra Friðrikssona.
Film przedstawia epizod z życia dwóch wielorybników, którzy po zakończeniu sezonu polowań zamierzają osiąść w Reykjavíku. Podróżując po mieście taksówką i nie mogąc znaleźć pracy, włamują się do sklepu z bronią.[3][1].
Film Friðrikssona powstał rok po ustanowieniu zakazu komercyjnego polowania na wieloryby przez Międzynarodową Komisję Wielorybniczą. Główni bohaterowie są przedstawieni w filmie jako niedostosowani do miejskiego stylu życia, ale także porównani do bezbronnych zwierząt, na które sami polowali. Jest to odniesienie do przedstawiania Islandczyków w kampaniach Greenpeace jako rzeźników dokonujących "holocaustu" waleni, co według lokalnych mediów było niesłusznym zarzutem. Według Björna Norðfjörda film ten w kinie islandzkim rozpoczyna polemikę z kinematografią hollywoodzką i jest jednocześnie zapowiedzią odejścia od lokalności. Wcześniejsze filmy są bardziej hermetyczne i niezrozumiałe dla osób niebędących mieszkańcami Islandii[3].
Hilmar Örn Hilmarsson, Bubbi Morthens i członkowie zespołu The Sugarcubes, którzy tworzyli ścieżkę dźwiękową do Białych wielorybów, wcześniej występowali w filmie Friðrikssona Rock w Reykjaviku[1].