osada | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Sołectwo | |
Wysokość |
23 m n.p.m. |
Liczba ludności (2007) |
28 |
Strefa numeracyjna |
94 |
Kod pocztowy |
78-200[2] |
Tablice rejestracyjne |
ZBI |
SIMC |
0302712 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Białogard | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu białogardzkiego | |
54°05′50″N 16°04′45″E/54,097222 16,079167[1] |
Białogórzynko (niem. Neubulgrin)[3] – osada w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie białogardzkim, w gminie Białogard. W latach 1975–1998 osada należała do województwa koszalińskiego. W roku 2007 osada liczyła 94 mieszkańców. Osada wchodzi w skład sołectwa Białogórzyno, najbardziej na północ położona miejscowość gminy.
Osada leży ok. 2 km na północ od Białogórzyna, ok. 300 m od rzeki Radew.
W połowie XIX wieku Białogórzynko należało do majątku Białogórzyno. W początkach XX wieku folwark wyodrębniono jak samodzielny majątek. W 1928 r. należał do Roberta Harmela.
Na zabudowania folwarczne składa się:
Stopień wodny, który ma za zadanie spowolnić bieg rzeki Radew.
Na rzece Radwi zlokalizowana jest hodowla pstrąga.
Najbliższy przystanek komunikacji autobusowej znajduje się w Stajkowie[4].