gmina miejsko-wiejska | |||||||
| |||||||
Państwo | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||
Powiat | |||||||
TERC |
3209033 | ||||||
Burmistrz |
Marek Golas | ||||||
Powierzchnia |
367,56 km² | ||||||
Populacja (30.06.2016) • liczba ludności |
| ||||||
• gęstość |
25,3 os./km² | ||||||
Urbanizacja |
44,6% | ||||||
Nr kierunkowy |
94 | ||||||
Tablice rejestracyjne |
ZKO | ||||||
Adres urzędu: ul. Ratuszowa 176-020 Bobolice | |||||||
Szczegółowy podział administracyjny | |||||||
| |||||||
Położenie na mapie powiatu | |||||||
53°57′00″N 16°35′00″E/53,950000 16,583333 | |||||||
Strona internetowa | |||||||
Biuletyn Informacji Publicznej |
Bobolice – gmina miejsko-wiejska w województwie zachodniopomorskim, w południowej części powiatu koszalińskiego. Siedzibą gminy jest miasto Bobolice.
Według danych z 30 czerwca 2009 roku gmina miała 9740 mieszkańców[2].
Miejsce w województwie (na 114 gmin):
powierzchnia 7., ludność 36.
Według danych z 1 stycznia 2009 powierzchnia gminy Bobolice wynosi 367,56 km²[3]. Gmina stanowi 22,0% powierzchni powiatu.
Sąsiednie gminy:
W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie koszalińskim.
Gminę zamieszkuje 15,7% ludności powiatu.
Gmina leży na Pojezierzu Bytowskim. W gminie znajdują się 3 rezerwaty położone na wschód od Bobolic: leśne „Buczyna” i „Wapienny Las” oraz wodno-florystyczne „Jezioro Szare” i „Jezioro Piekiełko”. Przez północną część gminy przepływa rzeka Radew dostępna dla żeglugi kajakowej, wzdłuż niej prowadzi zielony szlak turystyczny. Tereny leśne zajmują 44% powierzchni gminy, a użytki rolne 47%.
Na łąkach blisko Bobolic, tuż przy nieczynnym, przecinającym miasto nasypie kolejowym, znajduje się zbiorowisko roślinne z dominacją pełnika europejskiego, gatunku prawnie chronionego. Teren ten objęto ochroną jako rezerwat przyrody Łąki Bobolickie.[4][5].
Przez gminę Bobolice prowadzą drogi krajowe nr 11 łączące miasto przez Mostowo (19 km) i Manowo (27 km) z Koszalinem (39 km) i przez Wierzchowo (12 km) ze Szczecinkiem (31 km) i nr 25 w kierunku Białego Boru (18 km) oraz wojewódzkie nr 169 do Tychowa (25 km), nr 171 do Grzmiącej (17 km), nr 207 przez Drzewiany (9 km) do Polanowa (26 km) oraz nr 200 z Drzewian do Mostowa (24 km).
Bobolice uzyskały połączenie kolejowe w 1897 r. po doprowadzeniu linii kolejowej z Grzmiącej, w 1903 r. przedłużonej do Polanowa. W 1945 r. linia została rozebrana. Przez gminę prowadziła także kolej wąskotorowa o szerokości 750 mm. W 1895 r. została otwarta linia z Białogardu Wąsk. do Świelina, a 10 lat później z Manowa przez Świelino do Bobolic Wąsk. (wcześniej został otwarty odcinek Koszalin Wąsk.- Manowo). W 1945 r. obydwie linie zostały zamknięte. Po zmianie szerokości toru na 1000 mm, ponownie otwarta została w 1948 r. linia Białogard Wąsk.- Bobolice Wąsk., a 2 lata później Koszalin Wąsk.- Świelino. W połowie lat 80. zamknięto odcinek Świelino- Bobolice Wąsk., w 1996 r. Białogard Wąsk.- Świelino, a w 2001 Koszalin Wąsk.- Świelino.
W gminie czynny jest 1 urząd pocztowy: Bobolice (nr 76-020).
W 2016 r. wykonane wydatki budżetu gminy Bobolice wynosiły 39,5 mln zł, a dochody budżetu 40 mln zł. Zobowiązania samorządu (dług publiczny) według stanu na koniec 2016 r. wynosiły 16,1 mln zł, co stanowiło 40,2% poziomu dochodów[6].
Gmina Bobolice utworzyła 20 jednostek pomocniczych, będących sołectwami[7][8].