wieś | |
Pałac w Brunowie | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
180-220 m n.p.m. |
Liczba ludności (III 2011) |
140[2] |
Strefa numeracyjna |
75 |
Kod pocztowy |
59-600[3] |
Tablice rejestracyjne |
DLW |
SIMC |
0190756 |
Położenie na mapie gminy Lwówek Śląski | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu lwóweckiego | |
51°07′55″N 15°35′14″E/51,131944 15,587222[1] |
Brunów (niem. Braunau) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lwóweckim, w gminie Lwówek Śląski, nad Bobrem, 3 km na północ od Lwówka Śląskiego.
Brunów funkcjonował jako folwarczna wieś położona nad Bobrem u podnóża Wzniesień Płakowickich. Pierwsza wzmianka o osadzie pochodzi z 1351, choć jej początki sięgają XII wieku. W pierwszej połowie XVIII w. wieś stanowiła własność hrabiego Bernharda von Schmettau, który na miejscu dawnego dworu rozpoczął wznoszenie dwukondygnacyjnego pałacu. W 1750 sprzedał on majątek okręgowemu komisarzowi powiatu lwóweckiego Philippowi Hermannowi von Sonnenburgowi. Ten w 1786 sprzedał majątek baronowi von Hochberg z Plagwitz (Płakowic). Kolejnymi posiadaczami było małżeństwo von Schweinitz[4].
W latach 20. XX w. w pałacu urządzono szkołę sportową dla chłopców (Sportschule Braunau). W czasie II wojny światowej mieścił się tu ośrodek szkoleniowy Hitlerjugend, a od 1944 ośrodek szkoleniowy Volkssturmu[4].
W lipcu 1946 niemiecka ludność Brunowa została wysiedlona w okolice Hildesheim[4].
W roku 1946 miejscowość została włączona do nowo powstałego województwa wrocławskiego na terenie powojennej Polski. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa jeleniogórskiego.
Liczba ludności w latach 1786–2011[5].
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[6]:
inne zabytki: