W Błażejowicach Dolnych panuje klimat umiarkowany ciepły. Średnia temperatura roczna wynosi +8,3 °C. Duże zróżnicowanie dotyczy termicznych pór roku. Średnie roczne opady atmosferyczne w rejonie Błażejowic Dolnych wynoszą 623 mm. Dominują wiatry zachodnie[7].
Nazwa miejscowości pochodzi od nazwy osobowej Błażej. Końcówka „ice” charakterystyczna jest dla słowiańskich nazw patronimicznych wywodzących się od patronów rodu. W alfabetycznym spisie miejscowości na terenie Śląska wydanym w 1830 roku we Wrocławiu przez Johanna Knie miejscowość występuje pod polską nazwą Blasieowice oraz nazwą zgermanizowanąBlaschewitz[8]. Topograficzny opis Górnego Śląska z 1865 roku notuje wieś pod niemiecką nazwą Blaschewitz, a także staropolskąBlazycowicz, pod którą po raz pierwszy została zanotowana w 1358 roku. Wymienia on również polską nazwę Blazejowice we fragmencie: „Blaschewitz (1358 Blazycowicz, polnisch Blazejowice)”[9].
Ze względu na polskie pochodzenie nazwy nazistowska administracja III Rzeszy w latach 1936–1945 zmieniła nazwę na nową, całkowicie niemiecką – Niederblasien. W Spisie miejscowości województwa śląsko-dąbrowskiego łącznie z obszarem ziem odzyskanych Śląska Opolskiego wydanym w Katowicach w 1946 wieś wymieniona jest pod polską nazwą Błażejowice[10]. 9 września 1947 r. nadano miejscowości nazwę Błażejowice Dolne[11]. W opracowanej w 1971 przez Powiatowy Inspektorat Statystyczny w Prudniku Statystycznej charakterystyce miejscowości w gromadach powiatu prudnickiego, miejscowość została wymieniona pod nazwą Błażejowice[12]. 1 grudnia 2009 wprowadzono dodatkową nazwę wsi w języku niemieckim – Blaschewitz[13].
W historycznych dokumentach nazwę miejscowości wzmiankowano w różnych językach oraz formach: Blasegovitz (ok. 1300), Blazycowicz (1358), Blaschewicz (1430), Plaschwicz (1564), Blaziegowicz (1573), Blaszowic (1679), Blaschwitz (1784), Blascheowitz, Błażejowice (1845), Błażejowice, Niederblasien, Blaschewitz (1939), Błażejowice Dolne – Niederblasien (Blaschewitz) (1951), Błażejowice Dolne, -wic -nych (1980)[14].
Podczas badań archeologicznych na południu Błażejowic Dolnych odkryto artefakty z epoki neolitu. Niedaleko granicy z Mochowem znaleziono 136 fragmentów grubościennych naczyń użytkowych z ceramiki, które są dowodem na obecność najstarszej środkowoeuropejskiej kultury rolniczej na tym terenie. Podczas badań zlokalizowano workowatą jamę, datowaną na okres kultury łużyckiej, a także znaleziono żelazny topór z epoki osadnictwa Śląska przez plemiona Wandalów[15]. Inne znaleziska wskazują na to, że ludność zasiedlała teren Błażejowic Dolnych nieprzerwanie, sięgając do epoki pełnego średniowiecza[16].
Wieś została założona w okresie niemieckiej kolonizacji Śląska w XIII wieku[17]. Po raz pierwszy wzmiankowana była w 1358 jako Blazycowicz, a następnie w 1460 jako Blazeiowitz[18]. Ze względu na jej nazwę przypuszcza się, że jej założycielem był Błażej (Blasius, Blažej)[17]. W 1383 książę opolski Władysław II wyraził zgodę na sprzedaż wsi przez rycerza Heinricha Kuropesa na rzecz pana Adama Beesa[19].
W 1865 w Błażejowicach Dolnych pracowało 13 rolników, 15 ogrodników i 8 chłopów. W tym czasie znajdowała się w nich szkoła katolicka z 85 uczniami[23]. Według spisu ludności z 1 grudnia 1910, na 338 mieszkańców Błażejowic Dolnych 14 posługiwało się językiem niemieckim, 248 językiem polskim, a 76 było dwujęzycznych[24]. Znajdowała się tu karczma „Im Krug zum grünen Kranze” (pol.W dzbanie pod zielonym wieńcem), prowadzona przez Magdalenę Wollek[25]. W wyborach parlamentarnych w Republice Weimarskiej w 1919 najwięcej głosów w Błażejowicach Dolnych zdobyli chrześcijańscy demokraci[26].
W 1921 w zasięgu plebiscytu na Górnym Śląsku znalazła się tylko część powiatu prudnickiego. Błażejowice Dolne znalazły się po stronie wschodniej, w obszarze objętym plebiscytem[27]. Do głosowania uprawnionych było w Błażejowicach Dolnych 226 osób, z czego 149, ok. 65,9%, stanowili mieszkańcy (w tym 147, ok. 98,7% całości, mieszkańcy urodzeni w miejscowości). Oddano 224 głosy (ok. 99,1% uprawnionych), w tym 224 (100%) ważne; za Niemcami głosowało 210 osób (ok. 93,8%), a za Polską 14 osób (ok. 6,3%)[28]. W latach 20. XX wieku powstał pomnik upamiętniający 24 mieszkańców wsi, którzy zginęli podczas I wojny światowej[29] (rozbudowany po II wojnie światowej)[30].
W czasie II wojny światowej, 18 marca 1945 Armia Czerwona okrążyła kilka niemieckich dywizji w Głogówku, Leśniku, Błażejowicach Dolnych, Zawadzie, Mionowie, Wilkowie i Wierzchu. Tego dnia niemieckie dowództwo zarządziło skoncentrowanie sił w okolicach Błażejowic Dolnych, Mionowa i Zawady. W Błażejowicach Dolnych stacjonowały jednostki 20 Estońskiej Dywizji Grenadierów SS, a 19 marca znajdował się tu punkt dowodzenia 344 Dywizji Piechoty[31]. Wieś była przepełniona uchodźcami, taborem i kolumnami wozów z bagażem i zaopatrzeniem. Co kwadrans była ostrzeliwana przez radziecki samolot myśliwski. Późnym wieczorem 19 marca, Błażejowice Dolne zostały opuszczone przez niemieckich żołnierzy, uchodźców i większość mieszkańców, a wieś zajęli żołnierze Armii Czerwonej[32].
Od marca do maja 1945 powiat prudnicki znajdował się pod kontrolą radzieckiej komendantury wojskowej. 11 maja 1945 polska administracja przejęła władzę cywilną w powiecie prudnickim[33]. Mieszkańcom Błażejowic Dolnych, posługującym się dialektem śląskim bądź znającym język polski, pozwolono pozostać we wsi po otrzymaniu polskiego obywatelstwa[34].
W 1949 we wsi znajdowały się między innymi: szkoła podstawowa prowadzona przez Inspektorat Szkolny w Prudniku[38], rymarz[39], kotlarz[40], szewc[41]. Z inicjatywy Powiatowej i Miejskiej Biblioteki w Prudniku oraz Prezydium Gromadnej Rady Narodowej, w 1956 powstała w Błażejowicach Dolnych biblioteka. W 1957 w północno-zachodniej części wsi wybudowano remizę Ochotniczej Straży Pożarnej[42]. Na przełomie lat 70. i 80. XX wieku założono tu Rolniczą Spółdzielnię Produkcyjną[43]. W 2010 Błażejowice Dolne przystąpiły do Programu Odnowy Wsi Opolskiej[44].
Pomnik poległych w I i II wojnie światowej – pomnik w Błażejowicach Dolnych powstały w latach 20. XX wieku jako upamiętnienie mieszkańców wsi, którzy polegli w I wojnie światowej. W latach 90. XX wieku dostawiono do niego dwie tablice z nazwiskami mężczyzn, którzy zginęli lub zaginęli podczas II wojny światowej. Znajdują się na nim napisy w języku niemieckim i polskim: Unser Tot / Nasza śmierć, Gefallen / Zginęli, Vermisst / Zaginęli. Zgodnie z kryteriami w sprawie upamiętnień na obszarze RP żołnierzy niemieckich przyjętymi w uchwale Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa w 1995, pomnik został uznany za nieprawidłowy[30].
W Błażejowicach Dolnych siedzibę mają firmy B.B.L. Usługi Budowlano-Remontowe S.C. i Przedsiębiorstwo Remontowo Budowlane Krystian Gabrisch, zrzeszone w Cechu Rzemieślników i Przedsiębiorców w Prudniku[56].
W zarządzie Wydziału Drogownictwa Starostwa Powiatowego w Prudniku znajdują się drogi powiatowe: nr 1207O relacji Błażejowice Dolne – Zawada – Smolarnia, nr 1208O relacji Biała – Solec – Rostkowice – Wilków – Mionów – Błażejowice Dolne – Mochów oraz nr 1254O relacji Kazimierz – Głogówek – Błażejowice Dolne[57].
Błażejowice Dolne posiadają połączenia autobusowe z Głogówkiem, Prudnikiem, Zawadą. We wsi znajdują się dwa przystanki autobusowe – „Błażejowice”, „Leśnik Skrzyżowanie”[58].
Katolicy z Błażejowic Dolnych należą do parafii Trójcy Świętej i Matki Bożej Częstochowskiej w Mochowie (dekanat Głogówek)[60]. W centrum wsi znajduje się kaplica św. Jana Nepomucena[61] z wieżą dzwonniczą, zbudowana na przełomie XVIII i XIX wieku[62]. Ponadto, we wsi stoi kaplica „Św. Jana Ewangelisty” i kaplica „Dobrej Nadziei” na południowym końcu wsi[63], kapliczka w polu poświęcona św. Urbanowi i krzyż przydrożny[64].
12 lipca 2010, w ramach organizowanego w Prudniku VI Europejskiego Tygodnia Turystyki Rowerowej, w którym wzięli udział rowerzyści z całej Europy, przez Błażejowice Dolne prowadziła trasa „Szlakiem Pielgrzyma”[66].
↑Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
↑Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 9 września 1947 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1947 r. nr 124, poz. 778).
↑Wykaz gromad wchodzących w skład gminy, „Głos Prądnika”, Czesław Żelazny – redaktor naczelny, 3 (4), Prądnik [Prudnik]: Powiatowy Komitet Osadniczy, 23 listopada 1946, s. 5.
↑Błażejowice Dolne, gm. Głogówek [online], Rozwój Wsi Opolskiej Program Odnowy Wsi, 23 listopada 2020 [dostęp 2023-05-30](pol.).
↑Ludność Ziemi Prudnickiej, „Tygodnik Prudnicki”, Antoni Weigt – redaktor naczelny, 52 (266), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 24 grudnia 1995, s. 10, ISSN1231-904X.
↑RobertR.HellfeierRobertR., Chrzelicka mowa? cz. I, „Panorama Bialska”, Rafał Magosz – redaktor naczelny, 6 (279), Biała: Gminne Centrum Kultury, czerwiec 2018, s. 8, ISSN1232-7352.
↑Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 29 sierpnia 2005 r. w sprawie wykazu gmin i innych jednostek zasadniczego podziału terytorialnego państwa położonych w strefie nadgranicznej oraz tablicy określającej zasięg tej strefy (Dz.U. z 2005 r. nr 188, poz. 1580).
↑PSG w Opolu [online], slaski.strazgraniczna.pl, 19 sierpnia 2012 [dostęp 2024-05-08].