Cefotiam

Cefotiam

Nazewnictwo Inne nazwy i oznaczenia farm. łac. cefotiamum
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C18H23N9O4S3
Masa molowa	525,62 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	61622-34-2
PubChem	43708
DrugBank	DB00229
SMILES CN(C)CCN1C(=NN=N1)SCC2=C(N3C(C(C3=O)NC(=O)CC4=CSC(=N4)N)SC2)C(=O)O
InChI InChI=1S/C18H23N9O4S3/c1-25(2)3-4-26-18(22-23-24-26)34-7-9-6-32-15-12(14(29)27(15)13(9)16(30)31)21-11(28)5-10-8-33-17(19)20-10/h8,12,15H,3-7H2,1-2H3,(H2,19,20)(H,21,28)(H,30,31)/t12-,15-/m1/s1 InChIKey QYQDKDWGWDOFFU-IUODEOHRSA-N
Właściwości logP -2,1[1]
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2016-06-17] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanej karty charakterystyki wodzian dwuchlorowodorku cefotiamu Uwaga Zwroty H H319 Zwroty P P305+P351+P338 NFPA 704 Na podstawie podanego źródła[2] dwuchlorowodorek cefotiamu 0 2 0
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC	J01DC07
Farmakokinetyka Biodostępność 45% (doustnie)[3] Okres półtrwania 0,6–1,2 h[4] Wiązanie z białkami osocza i tkanek 40%[3] Wydalanie 50–70% z moczem[4]
Uwagi terapeutyczne Drogi podawania doustna, domięśniowa, dożylna
Multimedia w Wikimedia Commons

Cefotiam (łac. cefotiamum) – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, bakteriobójczy antybiotyk beta-laktamowy z grupy cefalosporyn II generacji.

Mechanizm działania

Cefotiam jest półsyntetycznym antybiotykiem bakteriobójczym w grupy cefalosporyn II generacji^[4].

Zastosowanie

• zakażenia u dorosłych i dzieci^[3][4]:
  • zapalenie płuc wywołane dwoinkę zapalenia płuc (Streptococcus pneumoniae), pałeczkę zapalenia płuc (Klebsiella pneumoniae) oraz Haemophilus influenzae
  • zapalenie zatok przynosowych
  • angina z potwierdzonym zakażeniem paciorkowcem β-hemolizującym
  • zapalenie ucha środkowego
  • zaostrzenie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc

W 2016 roku cefotiam nie był dopuszczony do obrotu w Polsce^[5].

Działania niepożądane

Cefotiam może powodować następujące działania niepożądane^[3][4]:

• biegunka,
• nudności,
• wymioty,
• dyspepsja,
• nadwrażliwość skórna,
• eozynofilia,
• wzrost aktywności aminotransferazy alaninowej (AlAT) w osoczu krwi,
• wzrost aktywności aminotransferazy asparaginianowej (AspAT) w osoczu krwi,
• wzrost aktywności fosfatazy alkalicznej w osoczu krwi,
• wzrost stężenia kreatyniny w osoczu krwi.

Przypisy

1. Cefotiam, [w:] DrugBank [online], University of Alberta, DB00229  (ang.).
2. Safety Data Sheet Cefotian HCl. Gold Biotechnology. [dostęp 2016-06-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-25)]. (ang.).
3. RÉSUMÉ DES CARACTÉRISTIQUES DU PRODUIT TEXODIL 200 mg, comprimé pelliculé (Charakterystyka Produktu Leczniczego Texodil 300 mg). Ministère des Affaires sociales, de la Santé et des Droits des femmes. [dostęp 2016-06-17]. (fr.).
4. Jan K. Podlewski, Alicja Chwalibogowska-Podlewska: Leki współczesnej terapii. T. 1. Warszawa: Medical Tribune, 2010, s. 132-133. ISBN 978-83-60135-94-5.
5. Obwieszczenie Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych z dnia 6 kwietnia 2016 r. w sprawie ogłoszenia Urzędowego Wykazu Produktów Leczniczych Dopuszczonych do Obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Dziennik Urzędowy Ministra Zdrowia, 2016-04-06. [dostęp 2016-06-17].

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.