W barwach Toyota Alvark | ||||||||||||||||||||||
rzucający obrońca/niski skrzydłowy | ||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
22 lutego 1975 | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
196 cm | |||||||||||||||||||||
Masa ciała |
95 kg | |||||||||||||||||||||
Kariera | ||||||||||||||||||||||
Aktywność |
1997–2013 | |||||||||||||||||||||
Szkoła średnia |
Artesia (Lakewood, Kalifornia) | |||||||||||||||||||||
College |
UCLA (1993–1997) | |||||||||||||||||||||
Draft |
1997, numer: 32 (II runda) | |||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
|
Charles Edward O’Bannon (ur. 22 lutego 1975 w Bellflower) – amerykański koszykarz, grający na pozycji rzucającego obrońcy, bądź niskiego skrzydłowego.
W 1993 wystąpił w meczu gwiazd amerykańskich szkół średnich – McDonald’s All-American[1].
Po ukończeniu szkoły średniej w 1993 rozpoczął występy w barwach renomowanej uczelni UCLA, u boku swojego starszego brata Eda. Jako debiutant notował 11,6 punktu, 6,8 zbiórki, 1,6 asysty, 1,4 bloku oraz 1,1 przechwytu[2]. W kolejnym sezonie średnia zdobywanych punktów wzrosła do 13,6. Zespół Bruins zdobył wtedy mistrzostwo NCAA, a tytuł MVP przypadł w udziale Edowi. W mistrzowskim składzie znajdowali się także inni znani z późniejszych występów w NBA zawodnicy tj.: Tyus Edney czy Jiří Zídek. Młodszy z braci rozegrał jeszcze dwa sezony na UCLA, uzyskując w ostatnim średnie 17,7 punktu, 6,9 zbiórki, 2,4 asysty i 1,1 przechwytu.
W 1997 Charles przystąpił do draftu NBA, w którym został wybrany z numerem 31 ogólnej listy przez klub Detroit Pistons. Jako pierwszoroczniak wystąpił w 30 spotkaniach, osiągając 2,1 punktu oraz 1,1 zbiórki na mecz. Swojego debiutu nie mógł zaliczyć do zbyt udanych. W kolejnym sezonie spędzał na parkiecie średnio 9,2 minuty w każdym z 18 rozegranych gier. Notował 3,1 punktu i 1,9 zbiórki na mecz[3]. 22 stycznia został zwolniony przez klub, po czym zatrudniono go ponownie 4 dni później. Na koniec sezonu udało mu się zaliczyć 4 spotkania w play-off. Po zakończeniu sezonu rozstał się definitywnie z NBA i los przywiódł go do Polski, gdzie zasilił zespół obrońców tytułu Śląsk Wrocław. W trakcie sezonu był jednym z najlepszych zawodników, co zaowocowało powołaniem do meczu gwiazd PLK. Wrocławski zespół dominował podczas rozgrywek, sięgając po kolejny tytuł mistrzowski. O’Bannon otrzymał tytuł MVP finałów.
Z Polski udał się do Japonii. W trakcie rozgrywek 2002/03 przeszedł do włoskiego Benettonu Treviso, z którym sięgnął po tytuł mistrza Włoch[4]. W zespole grywał z dawnym kolegą ze studiów Tyusem Edneyem. Po tym epizodzie powrócił do Japonii. Na przestrzeni ostatniej dekady zdobył tam trzy mistrzostwa kraju, tytuł MVP sezonu regularnego (2007)[5] oraz wiele innych rozmaitych nagród i wyróżnień.
Na podstawie[6], o ile nie zaznaczono inaczej.